Την απουσία ουσιαστικής αντιπυρικής στρατηγικής φανερώνει, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF, η πυρκαγιά στην Αττική και την Κορινθία. Οπως επισημαίνεται, σε πολλές χώρες πραγματοποιούνται ελεγχόμενες καύσεις επικίνδυνων σημείων τον χειμώνα, ενώ λαμβάνονται πολλά μέτρα για τη διαχείριση των δασών, αντί σχεδόν αποκλειστικά της κατάσβεσης πυρκαγιών. Την ίδια στιγμή, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσα από θεωρίες συνωμοσίας, η πυρκαγιά «συνδεόταν» με τις αιτήσεις για αιολικά πάρκα και μεταλλεία στην περιοχή. «Μας προβληματίζει ότι η πυρκαγιά αυτή ξέσπασε τόσο νωρίς, στην αρχή της αντιπυρικής περιόδου. Δείχνει ότι υπάρχει από τώρα καύσιμη ύλη έτοιμη να καεί», λέει ο Ηλίας Τζηρίτης, συντονιστής τοπικών δράσεων της WWF Ελλάδας. «Ενα σημαντικό ζήτημα για την επόμενη ημέρα είναι η διάβρωση, καθώς η περιοχή αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα. Πρέπει να διατεθεί γρήγορα η χρηματοδότηση και να κινητοποιηθεί η πολιτεία ώστε να ανατεθούν αντιδιαβρωτικές παρεμβάσεις».
Το σημείο αυτό επισήμανε χθες και ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών και Πρόεδρος του ΟΑΣΠ Ευθύμης Λέκκας. Οπως εκτιμά, οι επιπτώσεις στο περιβάλλον από την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στην περιοχή του Σχίνου και επεκτάθηκε προς τις περιοχές Περαχώρας και Αλεποχωρίου αναμένεται να είναι πολλαπλές εξαιτίας του γεωτεκτονικού καθεστώτος της περιοχής. «Ενδεικτικά, αναμένονται αύξηση του κινδύνου σε πλημμυρικά φαινόμενα, έντονες διαβρώσεις, ροές κορημάτων και κατολισθητικά φαινόμενα, τα οποία θα τροφοδοτήσουν και τον θαλάσσιο χώρο με τα κατάλοιπα της καύσιμης ύλης», ανέφερε.
Αξιοσημείωτη, πάντως, ήταν τις τελευταίες ημέρες η αναπαραγωγή, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κατηγοριών κατά των εταιρειών που έχουν υποβάλει αιτήσεις για αιολικά πάρκα ή μεταλλεία στα Γεράνεια όρη. «Οι αιολικοί σταθμοί επιτρέπεται να γίνουν σε δασικές εκτάσεις, το ίδιο και τα μεταλλεία. Επομένως, δεν έχουν κίνητρο. Φωτιές εξάλλου συνέβαιναν και πριν από τα αιολικά πάρκα, ή συμβαίνουν σε περιοχές όπου ήδη υπάρχουν αιολικά, λ.χ. στην Κάρυστο», καταλήγει ο κ. Τζηρίτης. «Η συνωμοσιολογία αυτή μας απομακρύνει από το πραγματικό πρόβλημα που είναι η υποχρηματοδότηση της πρόληψης, η αποδυνάμωση των δασικών υπηρεσιών, η απουσία αντιπυρικού σχεδιασμού και πολιτικών για την άμβλυνση των τοπικών αιτίων, όπως είναι οι εμπρησμοί για βόσκηση».