Τις εκτιμήσεις για την εξέλιξη της μάχης με την πανδημία, όσον αφορά και την εμφάνιση μεταλλάξεων, παρουσιάζουν οι καθηγητές Ιατρικής του ΕΚΠΑ Δημήτριος Παρασκευής (αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ), με βάση σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Οπως αναφέρουν οι καθηγητές, τον Μάιο του 2020 ένας από τους πιο γνωστούς εξελικτικούς ιολόγους στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, ο δρ Χολμς, αποτόλμησε μια πρόβλεψη για την εξέλιξη της COVID-19, αν και είναι κάτι που δεν συνηθίζει.
Ισχυρίστηκε, λοιπόν, τότε σε ομιλία του ότι ο ιός πιθανότατα θα εξελισσόταν για να διαφύγει της υπάρχουσας ανοσίας, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα προκαλούσε λιγότερο σοβαρή νόσο, πεπεισμένος ότι η εξέλιξη του ιού δεν θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στο εγγύς μέλλον. «Εναν χρόνο μετά αποδείχθηκα πολύ λάθος σε όλα αυτά», δηλώνει ο δρ Χολμς.
Οχι ακριβώς σε όλα: «Ο SARS-CoV-2 εξελίχθηκε για να διαφύγει της υπάρχουσας ανοσίας, αλλά επίσης έχει γίνει και πιο μολυσματικός, προκαλώντας νόσο σε περισσότερους ανθρώπους».
Ο δρ Χολμς είναι ο ερευνητής που δημοσίευσε ένα από τα πρώτα γονιδιώματα του SARS-CoV-2 στις 10 Ιανουαρίου 2020. Εκτοτε, περισσότερα από 2 εκατομμύρια γονιδιώματα έχουν αναλυθεί και δημοσιευθεί, δημιουργώντας μια πολύ λεπτομερή εικόνα για τη μεταβλητότητα του ιού.
«Δεν έχει υπάρξει παρόμοιο επίπεδο πληροφορίας στην εξελικτική διαδικασία ενός ιού», τονίζει ο ίδιος. Η συντριπτική πλειονότητα των μεταλλάξεων δεν προσδίδει εξελικτικό πλεονέκτημα στον ιό και ο εντοπισμός αυτών που προσδίδουν πλεονέκτημα δεν είναι εύκολος. Αν και είναι δύσκολο να προβλέψουμε πώς ακριβώς θα εξελιχθεί η μολυσματικότητα, καθώς και η δυνατότητα διαφυγής του ιού από το ανοσιακό σύστημα τους επόμενους μήνες, μπορούμε να ορίσουμε τις παραμέτρους που θα επηρεάσουν την εξέλιξη, αναφέρεται από τους καθηγητές του ΕΚΠΑ.
Η μία παράμετρος είναι η ανοσία που χτίζεται στην κοινότητα. Η ανοσία μειώνει την πιθανότητα μεταδόσεων και επίσης περιορίζει την ανάπτυξη νέων μεταλλάξεων. «Αυτό μεταφράζεται ότι θα εμφανιστούν λιγότερες μεταλλάξεις αν εμβολιάσουμε περισσότερους ανθρώπους», δηλώνει η δρ Τσεβίκ, λοιμωξιολόγος στο Πανεπιστήμιο Σαν Αντριους.
Αποτελεί, επομένως, κοινό μυστικό ότι η αύξηση της εμβολιαστικής κάλυψης στον πληθυσμό θα συμβάλει όχι μόνο στον περιορισμό των μεταδόσεων, αλλά και στη μείωση της πιθανότητας επιλογής μεταλλαγμένων στελεχών με βελτιωμένα χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να καταστήσουν τη διαχείριση της πανδημίας πιο δύσκολη, τονίζουν οι καθηγητές Δ. Παρασκευής και Θ. Δημόπουλος.