Η επιχείρηση είχε ξεκινήσει από τα τέλη Νοεμβρίου με στοχοποίηση και απειλές μέσω Διαδικτύου. «Θα σας ξεκοιλιάσουμε», τους έγραφαν, και τους έσουρναν κατάρες, γιατί ως διευθυντές ήθελαν τα παιδιά να φοράνε μάσκες στο γυμνάσιο και το λύκειο του Αιγινίου, στην Πιερία.
«Γραφικότητες ψεκασμένων», έλεγαν όσοι τα διάβαζαν και τα προσπερνούσαν. Συνέχισαν το μπούλινγκ με φυσική παρουσία μπροστά στο σχολικό συγκρότημα, οπότε η διεύθυνση του σχολείου άρχισε να ανησυχεί και ενημέρωσε σχετικά τις αρμόδιες αρχές, που όμως ήθελαν μηνυτήρια αναφορά για να ενεργοποιήσουν τα προβλεπόμενα. «Ηρθαν άλλες φορές και με ύφος επιθετικό εκτόξευαν στο πρόσωπό μου απειλές, ενημερώσαμε με τον διευθυντή του γυμνασίου τις Αρχές, στις 6 Δεκεμβρίου υπέβαλα και μήνυση, μια και από την προηγουμένη διακινούσαν πληροφορίες ότι θα προχωρούσαν άμεσα σε επίταξη των σχολείων μας», είπε ο διευθυντής του λυκείου Γιώργος Γκαϊτατζής, ο οποίος γλίτωσε τις χειροπέδες γιατί την ώρα της εφόδου είχε πάει να πάρει καφέ.
Δεν ευαισθητοποιήθηκε και πάλι κανείς. Ωσπου την Παρασκευή, με περίσσευμα θράσους από την ανοχή, έντεκα αυτοαποκαλούμενοι «θεματοφύλακες του Συντάγματος» μαζεύτηκαν πρωί πρωί σε καφετέρια απέναντι από το σχολείο και με το που εμφανίστηκε ο διευθυντής του γυμνασίου όρμησαν επάνω του, τον ακινητοποίησαν, του φόρεσαν βίαια χειροπέδες και τον παρέδωσαν σιδηροδέσμιο στο τοπικό αστυνομικό τμήμα ως «προδότη» που παραβίασε το Σύνταγμα! Μόνο οι δύο ήταν γονείς μαθητών του σχολείου, ένας ήταν απόστρατος αξιωματικός από τα Τρίκαλα, κάποια γυναίκα από την Αλεξάνδρεια Ημαθίας και οι υπόλοιποι από κάπου αλλού – και πάντως όχι γονείς παιδιών του συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος.
Πώς βρέθηκαν μαζί; Στο Διαδίκτυο. Εκεί οργανώνονται όλοι αυτοί και με συγκολλητική ουσία το μίσος κατά του εμβολίου, της επιστημονικής προσέγγισης γενικά της πανδημίας, εκτοξεύουν απειλές, αφιονίζονται, ετοιμάζονται «να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους», όπως έπραξαν χθες σε μια επίδειξη «ήπιας ισχύος». Φτιάχνουν μικρές, στην αρχή, ομάδες «αγανακτισμένων» που ενοποιούνται ψηφιακά και αποφασίζουν πώς και σε ποιους θα επιτεθούν. Οπως στην περίπτωση του Αιγινίου, έτσι και αλλού, παντού σχεδόν, λειτουργούν πανομοιότυπα και με κλιμακούμενη επιθετικότητα.
Εκαναν την εμφάνισή τους επί του «πεδίου» σε ιατρικό κέντρο της Θεσσαλονίκης πρόσφατα, με φόρμες και «εθνόσημα» περί «θεματοφυλάκων του Συντάγματος», αξιώνοντας να ελέγξουν όσους πήγαιναν να εμβολιαστούν. Τους «πήραν χαμπάρι», όμως, ειδοποιήθηκε η αστυνομία που τους μάζεψε. Στις συγκεντρώσεις των αντιεμβολιαστών εμφανίζονται ως το «επιθετικό δόρυ» του «κινήματος», πηγαίνουν σε σχολεία και απειλούν εκπαιδευτικούς που τηρούν τον νόμο και προστατεύουν τους μαθητές τους, κάνουν «αθώες» εμφανίσεις μπροστά σε νοσοκομεία.
Σε ένα άλλο σχολείο, στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, ο διευθυντής, τους έδιωξε κακήν κακώς, όμως δεν επιδεικνύουν οι δάσκαλοι παντού το ίδιο θάρρος, ούτε είναι η δουλειά τους να κυνηγούν τον κάθε ψεκασμένο.
Τουλάχιστον εβδομήντα μαθητές στην Κεντρική Μακεδονία δεν έχουν πάει στο σχολείο από την έναρξη των μαθημάτων γιατί τους το απαγορεύουν οι γονείς τους, οι οποίοι έχουν ηρωποιηθεί στα μάτια των αρνητών!
Μέρα με τη μέρα οι καταγγελίες για λεκτικές και όχι μόνο επιθέσεις εις βάρος νοσηλευτών, εκπαιδευτικών και υπέρμαχων του εμβολιασμού, πληθαίνουν.
Εως την Παρασκευή που ασκήθηκαν διώξεις για κακούργημα εις βάρος των έντεκα συλληφθέντων στην Πιερία, επικρατούσε η αντίληψη του «δεν βαριέσαι, πρόκειται περί μεμονωμένων γραφικών τύπων».
Στο σχολείο του Αιγινίου δεν χτύπησε το κουδούνι της έναρξης των μαθημάτων, αλλά το καμπανάκι κινδύνου για το μέχρι πού μπορεί να φτάσουν οι ομάδες των ψεκασμένων του αντιεμβολιασμού.
Οι μνήμες είναι νωπές, λένε όσοι παρακολουθούν την εξέλιξη του φαινομένου, υπενθυμίζοντας ότι και οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής που έδερναν και σκότωναν, ως «γραφικές φιγούρες» αντιμετωπίζονταν στην αρχή.