Έβλεπα πριν λίγο τα παιδιά στη γειτονιά να παίζουν στα χιόνια και μου ήρθε στο μυαλό μια εικόνα από το παρελθόν! Σκέφτηκα ότι όταν ήμασταν παιδιά οι διαφορές λύνονταν με απλό τρόπο: παίζαμε τα μήλα και όποιον έπαιρνε η μπάλα… που λέει και η δημοσοφία. Πάνω που αναρωτιόμουν ποιόν ή ποιούς θα πάρει η μπάλα για το προχθεσινό φιάσκο, έφτιαξα μια εικόνα των πρωταγωνιστών σε παιδική ηλικία με σορτσάκια στην αλάνα της πολιτικής: τον Στυλιανίδη, τον Πατούλη, τους υπεύθυνους των Αττικών Διαδρομών, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τους Δημάρχους ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που είχαν τη μπάλα. Είχα φτιάξει ήδη την εικόνα, όταν άκουσα την προσεκτική και όπως πάντα καλοδουλεμένη εισήγηση του Πρωθυπουργού στο έκτακτο Υπουργικό συμβούλιο στις Ειδήσεις. Ωραία τα είπε, θα πουν κάποιοι και συμφωνώ. Όμως…
Όπου και να πέσουν οι ευθύνες, ό τι και να συμβεί με τα επιχειρησιακά πρωτόκολλα, και όσο κι αν θέλουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, το μόνο βέβαιο είναι ότι το Παρακράτος όχι μόνο υπάρχει αλλά και δεν το ακουμπά κανείς μεταπολιτευτικά. Δεν το έχει ακουμπήσει ούτε η παρούσα κυβέρνηση εννοείται, παρά τις ελπίδες που είχε καλλιεργήσει με τον προεκλογικό της λόγο. Τι σχέση έχει το προχτεσινό φιάσκο θα πείτε με το Παρακράτος; Έχει και παραέχει, εμμέσως πλην σαφώς! Να εξηγήσω τον απλό συλλογισμό: Το κραταιό παρακράτος είναι παλιότερο, ισχυρότερο και πολύ πιο εξελιγμένο, από οποιαδήποτε φιλόδοξη προσπάθεια για ένα Κράτος όπως θα το ήθελε η κυβέρνηση και η πλειοψηφία των Πολιτών. Αυτό ακριβώς το Παρακράτος μετατρέπει κάθε φιλότιμη προσπάθεια σε ουσιαστικά προσχηματική και άκυρη. Δεν φτάνει μόνο η θέληση και οι καλές ιδέες.
Πρέπει να συνειδητοποιήσει η Κυβέρνηση ότι Ελλάδα 2.0 και Παρακράτος δεν κολλάνε. Πρέπει ό τι γίνει, να γίνει άμεσα και με τρόπο καθαρό και ξάστερο.
Δεν υπάρχει περιθώριο για δικαιολογίες και παρωχημένη μικροπολιτική. Ούτε όμως έξυπνος-τζάμπα τρόπος χωρίς ευθεία ρήξη και ξερίζωμα του Θεριού. To “βόλεμα” και το “ου μπλέξεις” πρέπει να πάψουν απότομα και αποφασιστικά να αποτελούν τα modus vivendi και modus operandi των διοικούντων και υπαλλήλων -επιχειρησιακών και μη- του κράτους. Ιδίως στα νευραλγικά εκείνα πόστα που αφορούν άμεσα την ασφάλεια των πολιτών. Ένας Στυλιανίδης όσο κι αν θέλει, δεν θα καταφέρει τίποτα όσο ανέχεται και αναγκάζεται να εμπιστεύεται την ασφάλεια των πολιτών σε υπόδικους αρχηγούς και τις κλίκες τους. Δεν θα ξεβολευτούν ποτέ οι τελευταίοι τροχοί όταν στα αρχηγεία γίνεται πάρτυ καταφερτζήδων καρεκλοκένταυρων. Δεν θα γίνει κανείς νέος αξιωματικός έντιμος και θαρραλέος, όταν βλέπει μπροστά του τέτοιους σπάνιους αξιωματικούς να τιμωρούνται ή να μένουν στάσιμοι. Αλήθεια έχει πέσει στην αντίληψη του νέου Υπουργού η περίπτωση αξιωματικού της πυροσβεστικής που τυχαίνει να είναι μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση του εγκλήματος του Ματιού στην οποία κατηγορούνται μεταξύ άλλων και ο πρώην αλλά και ο σημερινός Αρχηγός του;
Η ζημιά που έχει ήδη προκληθεί στη βάση των πολιτών που στήριξαν την φιλόδοξη πολιτική της κυβέρνησης, από τα πισωγυρίσματα, τις κωλυσιεργίες και την αναποφασιστικότητα σε ριζικές αλλαγές των κρατικών δομών, αλλά και το αίσθημα της προδοσίας σε ηθικά, βαθιά και ιερά ανθρώπινα θέματα όπως το αναίσχυντο παιχνίδι που έχουμε υποστεί ως Ματιώτες με την Αλήθεια, τη δικαιοσύνη, τη διάκριση των εξουσιών και το κράτος δικαίου είναι δεδομένη. Όσο δε, πληθαίνει το πελατολόγιο με παρόμοια θέματα να αφορούν όλο και μεγαλύτερη μερίδα του συνόλου των πολιτών, η τακτική της επικοινωνιακής διαχείρισης που κατά κόρον έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς στο παρελθόν, πλέον χάνει με εκθετικό τρόπο την αποτελεσματικότητά της. Το ίδιο συμβαίνει και με κλασικές μεθόδους και εργαλεία ελέγχου όπως οι δημοσκοπήσεις που παράγουν ψευδή αίσθηση κυριαρχίας και δίνουν πλασματική άνεση στο χρόνο αντίδρασης και αντιμετώπισης κρίσεων και σοβαρών θεμάτων. Υπομονή πλέον δεν υπάρχει στο εκλογικό σώμα κύριοι της Κυβέρνησης.
Σε μια εποχή όπου το disruption αλλά και οι απρόβλεπτες καταστροφές είναι πλέον κανόνας, οι δημοσκοπικές εκπλήξεις πρέπει να θεωρούνται βέβαιες. Το αν θα εξακολουθήσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση οι πολίτες εξαρτάται απόλυτα και αποκλειστικά από την άμεση και τολμηρή αποφασιστικότητα της απέναντι στο εξόφθαλμα και κουραστικά εκτεθειμένο πλέον Παρακράτος. Είπαμε. Δεν είμαστε πια παιδιά, ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν. Ελλάδα 2.0 και παρακράτος δεν κολλάνε, όποιον κι αν πάρει η μπάλα.
*Ο κ. Γιάννης Οικονομίδης είναι πυρόπληκτος από την πυρκαγιά στο Μάτι
