Η έκτακτη είδηση, που έφτασε τα ξημερώματα της 12ης Ιουλίου 1920 και δημοσιεύθηκε στην τελευταία σελίδα του φύλλου της ημέρας εκείνης, είχε τίτλο: «Ο στρατός μας εισήλθεν εις Αδριανούπολιν;». Στον τίτλο σημειωνόταν «ώρα 5η πρωινή» και υπήρχε ερωτηματικό, καθώς «μέχρι της 3ης και ημισείας πρωινής εις το Γραφείον του Τύπου ουδεμία υπήρχε επιβεβαίωσις της ειδήσεως ταύτης».
Σε διπλανές στήλες γινόταν αναφορά σε «φήμη για την Αδριανούπολιν», με την υποσημείωση, όμως, ότι «η ως άνω φήμη φαίνεται πρόωρος παρ’ ουδεμιάς επισήμου αρχής αναγγελθείσα, χωρίς να αποκλείεται όμως η ταχεία πάντως παράδοσις της πόλεως εις τον Ελληνικόν στρατόν».
Αναφερόταν επίσης: «Ο Βασιλεύς Αλέξανδρος ευρίσκεται εις το Στρατηγείον του στρατηγού Ζυμβρακάκη, παρακολουθών τον αγώνα. Η μάχη προκαλεί ζωηρότατον το ενδιαφέρον του Βασιλέως, όστις πιστεύεται ότι θα αναμείνη όπως εισέλθη και εις Αδριανούπολιν».
Δεν επρόκειτο για φήμη. Πράγματι, στις 12 Ιουλίου 1920 ο ελληνικός στρατός απελευθέρωνε την Αδριανούπολη. Και μία ημέρα μετά, ο βασιλιάς Αλέξανδρος εισερχόταν θριαμβευτικά στην πόλη, συνοδευόμενος από τον διοικητή της Στρατιάς Θράκης, στρατηγό Ζυμβρακάκη.
Την ίδια ημέρα, η «Καθημερινή» δημοσίευε εκτεταμένο ρεπορτάζ από την παρέμβαση του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών στη Γερουσία της χώρας του. Απαντώντας ο Σιαλόγκα στην κριτική η οποία αντιπαρέβαλλε τα πενιχρά κέρδη της Ιταλίας στη Διάσκεψη Ειρήνης με τα μεγάλα κέρδη της Ελλάδας, σημείωνε: «Ημείς περιωρίσαμεν τας απαιτήσεις μας εις ό,τι μας εφάνη αναγκαίον προς διευκόλυνσιν του Ιταλικού εμπορίου εν τη Ανατολή· και εις τας αξιώσεις μας προσεδώκαμεν τοιαύτην μορφήν, ώστε απέμενεν ακέραιος ο σεβασμός της ανεξαρτησίας του μουσουλμανικού Κράτους, το οποίον θα διατηρηθή. Ο κ. Βενιζέλος έχει εις μόνην την Σμύρνην και τα περίχωρα της πόλεως στρατόν 100.000 ανδρών. Επί του στρατού τούτου στηρίζει την πολι-τικήν του».
Αναφορά στις ελληνικές επιτυχίες είχε γίνει και στην Αγγλία, το δε άρθρο της σύνταξης τη σχολίαζε ως εξής: «Η μαχομένη Ελλάς ήτο αξία των επισήμων επαίνων οι οποίοι ηκούσθησαν διά την δράσιν της εν τη Βουλή των Κοινοτήτων. Αλλ’ αι νέαι επιτυχίαι του στρατού της την αναδεικνύουν υπερτέραν των επαίνων αυτών».
