Ο αστυνομικός που κλήθηκε τον Μάρτιο του 2016 στο ισόγειο διαμέρισμα στο Κολυμπάρι Χανίων είχε εμπειρία από παλαιότερη αυτοψία αυτοκτονίας. Εκείνο το βράδυ, όμως, η εικόνα που αντίκρισε παρέπεμπε, κατά τον ίδιο, σε σκηνή εγκλήματος. Η σορός της Εφης Τσιχλάκη βρισκόταν σε ύπτια θέση, έξω από το μικρό μπάνιο του σπιτιού, και στο δεξί της χέρι κρατούσε μια θηλή από σπασμένο μπιμπερό με το οποίο θα τάιζε ένα αρνάκι. Του φάνηκε παράξενο ότι, αν και δεξιόχειρας, η θανούσα φερόταν να είχε χρησιμοποιήσει το όπλο με το αριστερό. Το 2017 επανέλαβε τις διαπιστώσεις του ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ρεθύμνου, χωρίς τότε να πεισθούν οι ένορκοι.
Στο εδώλιο βρισκόταν ο σύζυγος της θανούσης, κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Εκείνο το δικαστήριο τον έκρινε κατά πλειοψηφία αθώο λόγω αμφιβολιών. Ο εισαγγελέας εφετών Κρήτης άσκησε έφεση και την περασμένη Τρίτη η πρωτόδικη απόφαση ανατράπηκε στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο στα Χανιά. Κρίθηκε ότι η Εφη Τσιχλάκη δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της, τον μοναδικό άνθρωπο ο οποίος βρισκόταν μαζί της στο σπίτι εκείνη τη νύχτα. Ενα ακόμη θύμα προστέθηκε στη λίστα των γυναικοκτονιών τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Ο κατηγορούμενος επέμεινε και στον δεύτερο βαθμό ότι είναι αθώος και ότι επρόκειτο για αυτοχειρία. Μια σειρά από διαπιστώσεις εμπειρογνωμόνων που τέθηκαν υπόψη του δικαστηρίου φαίνεται ότι έπαιξαν κομβικό ρόλο στην έκβαση της υπόθεσης.
Στην τεχνική ανάλυσή του ο Ιωάννης Τσιάμπας, οπλουργός, βαλλιστικός και τεχνικός σύμβουλος της πολιτικής αγωγής, ανέφερε ότι το πιστόλι βρέθηκε οπλισμένο με φυσίγγιο στη θαλάμη. Οπως επισήμανε, αυτό το στοιχείο δείχνει ότι ο πυροβολισμός πραγματοποιήθηκε από ένα «υγιές και δυνατό χέρι», το οποίο μπορούσε να ασκήσει πίεση στην ασφάλεια της λαβής για να υπερνικήσει τις ισχυρές δυνάμεις ανάκρουσης και στρέψης, ενώ είχε ήδη παραλύσει το μυϊκό σύστημα του θύματος.
Ακόμη και η παρουσία αίματος και στις δύο πλευρές του όπλου, παρά τον ισχυρισμό του συζύγου ότι το είχε «μετακινήσει ελαφρά» μετά την αυτοχειρία, κρίθηκε από τον τεχνικό σύμβουλο αδικαιολόγητη. Ασυνήθιστη έκρινε ότι ήταν και η εικόνα αίματος στην παλάμη του αριστερού χεριού της θανούσης. Σύμφωνα με τον βαλλιστικό σύμβουλο, σε περιπτώσεις αυτοχειρίας με πυροβόλο όπλο είναι λογικό να υπάρχουν μικρές κηλίδες αίματος στη ραχιαία επιφάνεια του χεριού και όχι στην παλάμη. Η θέση του σώματος και η απουσία αίματος στους γύρω τοίχους δείχνουν κατά τον ίδιο ότι η θανούσα «εβλήθη σε ύπτια θέση» και δεν συνάδουν με το σενάριο ότι αυτοπυροβολήθηκε όρθια.
Σε δεύτερο βαθμό κρίθηκε ότι η Εφη Τσιχλάκη δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της, ο οποίος είχε πρωτο- δίκως αθωωθεί.
Διαπίστωσε επιπλέον ότι ένα ίχνος φθοράς στον τοίχο δεν παρέπεμπε σε εποστρακισμό της βολίδας, καθώς βάσει των υπολογισμών του το σημάδι θα έπρεπε να βρισκόταν ψηλότερα από το 1,60 μ. Ενδεχομένως να προϋπήρχε, όπως επισήμανε, ή να δημιουργήθηκε εκ των υστέρων για να παραπλανήσει. «Η σκηνή του εγκλήματος έχει αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό, πρόχειρα και βιαστικά», συμπέρανε.
Η ποινή
Παράλληλα, η ιδιώτης ιατροδικαστής και τεχνικός σύμβουλος της πολιτικής αγωγής, Ελπίδα Σπανουδάκη, διαπίστωσε ότι το θύμα έφερε προθανάτιες ασφυκτικές κακώσεις, ενδεικτικές προηγηθείσας σωματικής κακοποίησης. Η ίδια είχε επισημάνει πρωτοδίκως ότι το τραύμα είχε πύλη εισόδου 2,5 εκατοστών και συμπέρανε ότι θα έπρεπε να είχε βληθεί από απόσταση. Ο βαλλιστικός εκτίμησε ότι αυτή η απόσταση ήταν στα 20 με 25 εκατοστά. Στον σύζυγο επιβλήθηκε τελικά ποινή κάθειρξης 8 ετών, καθώς το δικαστήριο εφάρμοσε επιεικέστερο νόμο, αναγνώρισε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη και αντί ισοβίων αποφάσισε πρόσκαιρη κάθειρξη.
«Η ανατροπή μιας αθωωτικής πρωτοβάθμιας απόφασης στον δεύτερο βαθμό είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και ως εκ τούτου δεν μπορώ παρά να είμαι απολύτως ικανοποιημένη από την καταδίκη του κατηγορουμένου σε ανθρωποκτονία από πρόθεση. Η υπόθεση αυτή βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στη στάθμιση και αξιολόγηση των ιατροδικαστικών και βαλλιστικών ευρημάτων, τεχνικά δηλαδή ζητήματα με τα οποία οι ένορκοι δεν είναι συνήθως εξοικειωμένοι, γεγονός που δημιουργεί ανασφάλεια σε όλους τους παράγοντες της δίκης», δηλώνει στην «Κ» η δικηγόρος της πολιτικής αγωγής, Κλειώ Παπαπαντολέων. «Η πράγματι επιεικής ποινή, δυσανάλογη σε σχέση με τη βαρύτητα και τον τρόπο τέλεσης του αδικήματος για το οποίο καταδικάστηκε, προσιδιάζει περισσότερο σε ποινή ανθρωποκτονίας εν βρασμώ ψυχικής ορμής παρά με δόλο α΄ βαθμού», προσθέτει.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr