Στις 20 Οκτωβρίου 1921, η «Καθημερινή» έστρεφε την προσοχή της στις διπλωματικές διεργασίες της περιόδου, στις οποίες καταγραφόταν σημαντική στροφή. Αναφερόταν στη συνάντηση του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας με τον λόρδο Κώρζον, στο Φόρεϊν Οφις, και παράλληλα στην απόφαση περί σύναψης ειρήνης με όλες τις δυνάμεις πλην της Ελλάδας που ψήφισε η Εθνοσυνέλευση της Αγκυρας. Οι όροι που τέθηκαν ήταν: «Ουδετερότης εν τη ελληνοτουρκική διαφορά – Ανεξαρτησία του τουρκικού κράτους – Κατάργησις των διομολογήσεων – Απομάκρυνσις του ελληνικού στόλου εκ της ουδετέρας ζώνης».
Το γεγονός της ημέρας, ωστόσο, ήταν η συμφωνία που υπέγραψαν οι Γάλλοι με την κυβέρνηση της Αγκυρας. Γνωστή ως συμφωνία Φρανκλέν-Μπουγιόν, από το όνομα του διπλωμάτη που τη διαπραγματεύθηκε εκ μέρους της Γαλλίας, κάθε άλλο παρά ουδετερότητα προανήγγελλε. Η συμφωνία επέτρεπε στον Κεμάλ να απαλλαγεί από το βάρος ενός διμέτωπου πολέμου –καθώς οι Γάλλοι αποχωρούσαν από την Κιλικία, αφήνοντας στους Τούρκους μεγάλη ποσότητα οπλισμού– και να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του εναντίον των Ελλήνων. Το κύριο άρθρο της «Καθημερινής» σχολίαζε το γεγονός υποστηρίζοντας ότι η Γαλλία «δεν θα βραδύνη να μετανοήση πικρώς διά το σημερινόν ευτύχημα» και αποπνέοντας μια ελπίδα που δεν επιβεβαιώθηκε: «∆εν είνε άλλως τε η πρώτη φορά καθ’ ην οι εν Γαλλία, εύκολοι εις τας φιλίας και εις εχθρότητας εύκολοι, μετανοούν πικρώς και απολοφύρονται δι’ ό,τι επανηγύρισαν την προτεραίαν».
∆εν ήταν όμως μόνο η Γαλλία που στρεφόταν προς τον Κεμάλ. Το ίδιο φύλλο της «Καθημερινής» αναδημοσίευε κείμενο του ανταποκριτή των «Τάιμς» στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με αυτό: «Η ιταλική διπλωματική αντιπροσωπεία, έχουσα επί κεφαλής τον κ. Τουότσι, έφθασεν εσχάτως εις Αγκυραν. Η αντιπροσωπεία θα επαναρχίση τας διαπραγματεύσεις αίτινες είχον διακοπή κατά το παρελθόν θέρος λόγω της θελήσεως της εθνοσυνελεύσεως της Αγκύρας όπως κυρώση την υποβληθείσαν ιταλοτουρκικήν συμφωνίαν».
