Κρατούν τα παιδιά στις δομές για λόγους συμφέροντος

Κρατούν τα παιδιά στις δομές για λόγους συμφέροντος

Πολλοί φορείς δεν στηρίζουν την αναδοχή και την αποϊδρυματοποίηση επειδή θέλουν να εμφανίζουν πολλούς ωφελουμένους στις εγκαταστάσεις τους

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Oταν ήταν παιδί η Χριστίνα Μαλανδράκη είχε αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Εκείνη την εποχή για να ξεπεράσει το πρόβλημα, η οικογένειά της είχε χρειαστεί τη συνδρομή της Εκκλησίας. Τα χρόνια πέρασαν, ο κίνδυνος επίσης παρήλθε – αφήνοντας πίσω μια μικρή αναπηρία, αλλά και μια μεγάλη ευαισθησία για τα παιδιά που κάποια στιγμή της ζωής τους χρειάστηκαν στήριξη έξω από την οικογένεια. Η ιδέα της αναδοχής ήταν πάντα κοντά στην καρδιά της, ωστόσο οι σχετικές απόπειρες έπεσαν στο κενό.

«Πάντα είχα στον νου μου μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά γιατί πάντα πίστευα ότι αξίζει να τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία, όπως δόθηκε σε μένα. Ομως οι πρώτες προσπάθειες που έγιναν ήταν αρνητικές». Τον περασμένο Ιούνιο η ψηφιακή πλατφόρμα anynet.gr «ταίριαξε» την κ. Μαλανδράκη με 12χρονο παιδί από την «Κιβωτό». Η απάντηση του ιδρύματος ήταν ότι του αρέσει εκεί και δεν θέλει να φύγει. Οπως λέει, όχι μόνο η «Κιβωτός», αλλά κανένας φορέας ιδιωτικού δικαίου δεν φαίνεται να στηρίζει την περιλάλητη αποϊδρυματοποίηση.

Αρνητική στάση

«Το πρόβλημα αφορά την πλειονότητα των ιδιωτικών οργανώσεων», σημειώνει στην «Κ» η δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω Ασημίνα Φιλιοπούλου, η οποία υπήρξε επί σειρά ετών δικηγόρος του ιδρύματος παιδικής προστασίας «Δημοτικό Βρεφοκομείο Θεσσαλονίκης – Ο Αγιος Στυλιανός», όπου λειτουργεί πρόγραμμα αναδοχής από το ’98. Οπως λέει, πολλοί φορείς δεν στηρίζουν με θέρμη την αναδοχή επειδή έχουν συμφέρον να κρατούν παιδιά στις εγκαταστάσεις τους και να εμφανίζουν πολλούς ωφελούμενους. «Γι’ αυτό υπήρξαν τόσες αντιδράσεις όταν τους ζητήθηκε να ανεβάσουν όλους τους ωφελούμενους στην πλατφόρμα. Σε πολλές περιπτώσεις επίσης κάνουν λανθασμένες επιλογές, με αποτέλεσμα οι αναδοχές να μην έχουν καλή έκβαση και τα παιδιά να επιστρέφουν πίσω. Δύο φορές, μία στα τέλη του ’21 και μία το ’22, τηλεφώνησα στο υπουργείο ακριβώς για τέτοια υπόθεση που αφορούσε την “Κιβωτό”». Επρόκειτο για 5χρονο παιδί από τη δομή της Πωγωνιανής το οποίο είχε αδέρφια και γονείς που διατηρούσαν το δικαίωμα επικοινωνίας μαζί του, αλλά δόθηκε σε ανάδοχη οικογένεια στη Θεσσαλονίκη. «Αποκόπηκε βίαια από τα αδέρφια του, γεγονός που προξένησε προβλήματα και στο ίδιο και στην ανάδοχη οικογένεια. Οι επιλογές ήταν χωρίς σκέψη από την κοινωνική λειτουργό και όταν ρώτησα αν έχουν παιδοψυχολόγο στη δομή είπε ότι έχουν έναν στην Αθήνα. Στην πορεία συμπεριφέρονταν άκρως επιθετικά προς τους αναδόχους, καθόλου βοηθητικά, δημιουργώντας προβλήματα. Από όλες μου τις επικοινωνίες μαζί τους κατάλαβα την παντελή έλλειψη οργάνωσης και την κακή διάθεση».

Σύμφωνα με άλλες πηγές, πάντως, πριν από την εγκαθίδρυση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, η «Κιβωτός του Κόσμου» εθεωρείτο από τις δομές που «έδιναν» πολλά παιδιά για αναδοχή και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο έλεγχο.

Σύμφωνα με τη Λένα Γεώργαρου, πρόεδρο του δικτύου αναδόχων γονέων και εθελοντών για την εξωιδρυματική κοινωνική φροντίδα των ανηλίκων «Δικαίωμα στην Οικογένεια», η ηλεκτρονική διασύνδεση έχει βάλει «φρένο» στις αναδοχές. «Παλιά πήγαινες σε ένα ίδρυμα και έλεγες θέλω ένα παιδάκι για αναδοχή ή έβγαινε το “Μητέρα” και δημοσιοποιούσε τις ανάγκες του και πήγαιναν άνθρωποι που ενδιαφέρονταν συνειδητά. Από εκεί και πέρα, ο φορέας μαζί με την περιφέρεια έκαναν έλεγχο καταλληλότητας. Μετά είπαν όλοι θα μπαίνετε στην πλατφόρμα και θα ζητάτε παιδιά εκεί. Ομως, πώς θα γίνει η σύνδεση όταν για 700 παιδιά έχουμε 50 ενδιαφερομένους; Εγινε το σύστημα για να υπάρχει διαφάνεια, αλλά τι διαφάνεια όταν δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι ανάδοχοι; Τα παιδιά που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη είναι πάνω από 6 ετών, που δεν τα ζητάει κανείς. Αντίστοιχα, παιδιά με πολύ ελαφριά προβλήματα υγείας χαρακτηρίζονται από αυτά, με αποτέλεσμα να μένουν πίσω».

Μελέτη

Τα προβλήματα είχαν διαπιστωθεί και σε μελέτη του ΕΚΚΕ (Τα ιδρύματα παιδικής προστασίας στην Ελλάδα: προκλήσεις και προοπτικές, 2022): «Ενας από τους κύριους λόγους υπολειτουργίας της αναδοχής στην Ελλάδα είναι η εκτεταμένη χρησιμοποίηση της ιδρυματικής φροντίδας. Η επιλογή αυτή, εκτός των άλλων, υποκρύπτει α) φόβους του προσωπικού των ιδρυμάτων ότι προγράμματα αποϊδρυματοποίησης μπορεί να συνεπάγονται απώλεια θέσεων εργασίας και εργασιακών κεκτημένων και β) ανεπάρκειες των κοινωνικών υπηρεσιών των περιφερειών να υποστηρίξουν προγράμματα αποϊδρυματοποίησης, που σίγουρα απαιτούν περισσότερη κινητοποίηση, υπευθυνότητα και εγρήγορση».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή