«Οχι με έναν κρότο, μα με έναν λυγμό»: ο στίχος του Τ. Σ. Ελιοτ για το τέλος του κόσμου μοιάζει τόσο ταιριαστός για να περιγράψει όσα τις τελευταίες εβδομάδες σιωπηρά έγιναν στους Αγίους Ισιδώρους του Λυκαβηττού. Τη λύση ενός προβλήματος που φάνταζε γόρδιος δεσμός και που πολλοί θεωρούσαν ότι θα εξελιχθεί σε μείζονα κρίση για την Εκκλησία. Τελικά, παρά τις περί του αντιθέτου εκτιμήσεις, η απομάκρυνση του πατέρα Δημητρίου Λουπασάκη από το εκκλησάκι του Λυκαβηττού έγινε αθόρυβα και οικειοθελώς. Ούτε ταμπουρωμένοι πιστοί ούτε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Τουλάχιστον έως τώρα. Διότι ο κυριότερος λόγος που η Αρχιεπισκοπή Αθηνών επέλεξε να χειριστεί ησύχως το θέμα, ήταν ακριβώς για να μην προκληθεί αναστάτωση.
Και η αλήθεια είναι ότι το ζήτημα θα παρέμενε χαμηλά εάν ο ίδιος ο πατέρας Δημήτριος δεν επέλεγε να δημοσιοποιήσει, μέσω φιλικής σε αυτόν ιστοσελίδας εκκλησιαστικών θεμάτων, ότι του δόθηκε διορία να εγκαταλείψει τους Αγίους Ισιδώρους και ότι ο ίδιος προτίθεται να σεβαστεί την απόφαση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου. Με τον τρόπο αυτόν επί της ουσίας δημοσιοποίησε την απόφασή του να απομακρυνθεί οριστικά από το εκκλησάκι του Λυκαβηττού, κάτι που έχει κάνει εδώ και περίπου τρεις εβδομάδες. Και η επιστολή που τον ώθησε στις αποφάσεις του δεν προήλθε από την Ιερά Σύνοδο, η οποία δεν έχει αρμοδιότητα στους Αγίους Ισιδώρους. Προήλθε από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, από τον Αρχιεπίσκοπο, που αποφάσισε να βάλει τέλος στην παρελκυστική τακτική με την οποία αντιμετωπίστηκε η πρωτοβουλία του να προσφέρει στον πατέρα Δημήτριο και στους ακολούθους του μοναχούς τη δυνατότητα μετακίνησης σε μονή στη Βάρη. Οι προφορικές συζητήσεις κατέληγαν σε διεκδίκηση της μιας παράτασης μετά την άλλη.
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της Εκκλησίας αυξάνονταν οι αντιδράσεις και τα μηνύματα δυσαρέσκειας από ιεράρχες, αλλά και πιστούς. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε το πόρισμα της έρευνας που είχε ολοκληρωθεί ήδη από το 2017 και κατέληγε σε σωρεία παραβάσεων, ανατροπή της εκκλησιαστικής τάξης, προσπάθεια εξαπάτησης των πιστών, κατασκευή «θαυμάτων», αγυρτεία, στοιχεία που παραπέμπουν σε οικονομικό σκάνδαλο κ.λπ. Η Αρχιεπισκοπή δεχόταν διαμαρτυρίες από ιεράρχες, ενώ και στον ίδιο τον κ. Ιερώνυμο είχαν φτάσει πιστοί για να διαμαρτυρηθούν ότι προσέτρεξαν στους Αγίους Ισιδώρους για να βιώσουν θαύμα και έγιναν μάρτυρες κακοστημένων παραστάσεων. Ο Αρχιεπίσκοπος άρχισε να δέχεται επικρίσεις για διστακτικότητα, ακόμη και για αδυναμία να κινηθεί αποφασιστικά. Ενώ όλοι περίμεναν κάποια θεαματική κίνηση, διακριτικά απευθύνθηκε στον πατέρα Δημήτριο με επιστολή. Σε αυτή δεν έλεγε κάτι διαφορετικό από όσα είχαν δημόσια ειπωθεί. Αυτή τη φορά, όμως, εγγράφως διατυπωνόταν ότι ο ιερέας θα έπρεπε να φύγει από τους Αγίους Ισιδώρους με την επιλογή να επιστρέψει στην ενορία του, στον Αγιο Γεώργιο στου Ζωγράφου.
Σε διαφορετική περίπτωση, αναφερόταν ότι θα κινηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες. Στον πατέρα Δημήτριο διαμηνύθηκε, επίσης, ότι θα ακολουθούσε πλήρης διερεύνηση κάθε πτυχής της δραστηριότητάς του στους Αγίους Ισιδώρους.