Στις 22 Οκτωβρίου 1922 συμπληρωνόταν περίπου ένας μήνας από την υπογραφή της Συνθήκηςτων Μουδανιών και στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος βρισκόταν τόσο η εφαρμογή της όσο και η προγραμματιζόμενη διεθνής διάσκεψη που θα έδινε μια οριστική λύση για το Ανατολικό. Αυτά τα θέματα κυριαρχούσαν και στο φύλλο της «Καθημερινής» που κυκλοφόρησε την ημέρα αυτή.
Μεγάλο μέρος της πρώτης της σελίδας, ωστόσο, κάλυπτε μια «διπλωματική ανασκόπησις εκτάκτως διαφωτιστική της προσφάτου ιστορίας των ανατολικών γενικώς, και των ελληνικών ιδιαιτέρως πραγμάτων». Πρόκειται για επιλογή χωρίων από ένα πολυσέλιδο κείμενο του Ρενέ Πινόν, το οποίο είχε δημοσιευθεί προ ημερών στην «Επιθεώρηση των Δύο Κόσμων».
Η τελευταία σελίδα της εφημερίδας φιλοξενούσε μια είδηση-σταθμό για τα τουρκικά πράγματα: «Ο Σουλτάνος της Τουρκίας οριστικώς εξεθρονίσθη υπό της Εθνοσυνελεύσεως της Αγκύρας. Κατ’ εγκύρους πληροφορίας, την 19 τρ. μηνός η Εθνοσυνέλευσις απεδέχθη νόμον, δι’ ου ουδεμία άλλη μορφή Κυβερνήσεως ανεγνωρίζετο εν Τουρκία, ειμή η της Εθνοσυνελεύσεως της Αγκύρας και ότι ο λαός δεν αναγνωρίζει πλέον την προσωπικήν εξουσίαν ουδενός, ως επί παραδείγματι του τύπου της Κωνσταντινουπόλεως».
Στην ίδια σελίδα δημοσιευόταν ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη, η οποία ενημέρωνε για τις δηλώσεις του υπουργού Περιθάλψεως Απ. Δοξιάδη. Σύμφωνα με αυτές, «εις την Ανατολικήν Θράκην ουδείς Ελλην στρατιώτης παραμένει από τριημέρου, εκτός μικρών τμημάτων, επανελθόντων προσωρινώς εις Αδριανούπολιν, συνεπεία των γαλλοβουλγαρικών επεισοδίων. Οι συγκεντρωθέντες εις Δεδέαγατς [Αλεξανδρούπολη] πρόσφυγες μεταφέρονται εις την Δυτικήν Θράκην και την Ανατολικήν Μακεδονίαν και εγκαθιστώνται κατά τρόπον ώστε μετά 15 ημέρας το προσφυγικόν ζήτημα, υπό την σημερινήν αυτού μορφήν, δεν θα υφίσταται».
