Για «άθλια και χυδαία επίθεση» στους κατοίκους της πολύπαθης περιοχής στο Μάτι με την εκατόμβη των νεκρών μίλησε η ιδιοκτήτρια του οικοπέδου όπου βρήκαν μαρτυρικό θάνατο 26 θύματα της φονικής πυρκαγιάς. Η ιδιοκτήτρια αναφέρθηκε στις επιθέσεις που διατυπώθηκαν στο πλαίσιο της τραγικής διαχείρισης από πολιτικής πλευράς της καταστροφής, που έκαναν λόγο, για να δικαιολογήσουν το μέγεθος της τραγωδίας, για αυθαίρετα, έλλειψη διόδων προς τη θάλασσα και πολεοδομικές παραβάσεις. Η Αναστασία Φράγκου, που έχει στην ιδιοκτησία της το οικόπεδο της φρίκης, μίλησε με σκληρά λόγια για τις επίσημες δικαιολογίες, τονίζοντας πως επρόκειτο για «άθλια επίθεση κατά των θυμάτων».
«Αυτό το αφήγημα, ότι δήθεν οι κάτοικοι φταίνε, δεν αληθεύει, δεν φταίνε τα σπίτια, υπήρχαν δίοδοι. Δεν υπήρχε ειδοποίηση από κανέναν, καήκαμε σαν τα ποντίκια. Είναι άθλιο και χυδαίο να έχουμε επίθεση σε ανθρώπους που έχασαν δικούς τους και όλη την περιουσία τους», κατέθεσε φορτισμένη η Αναστασία Φράγκου. «Κατηγορηθήκαμε», συνέχισε, «πανελληνίως σε σύσκεψη υπουργών, την επομένη της φωτιάς, για την απώλεια 26 ατόμων που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στην έκτασή μας. Μας κατηγόρησαν ως καταπατητές. Το σπίτι μου δεν είναι αυθαίρετο. Το οικόπεδό μας δεν έχει σκαλοπάτια προς τη θάλασσα με την κλασική έννοια, είναι σμιλεμένα σκαλοπάτια από τον παππού μου στους βράχους. Δεν είναι βατά, είναι γκρεμός. Από εκεί σώθηκαν όσοι σώθηκαν. Δυστυχώς δεν πρόλαβαν και οι 26, διότι τους πρόλαβε θερμικό κύμα». Η μάρτυρας αναφέρθηκε στο χρέος της οικογένειάς της που άνοιξε την πόρτα του οικοπέδου της για να δώσει μια διέξοδο διαφυγής από την κόλαση και τον όλεθρο στους ανθρώπους που τους κυνηγούσε η φωτιά.
«Δεν έκαναν τίποτα»
«Αυτό το αφήγημα, ότι δήθεν οι κάτοικοι φταίνε, δεν αληθεύει. Δεν φταίνε τα σπίτια, υπήρχαν δίοδοι. Δεν υπήρχε ειδο- ποίηση από κανέναν», κατέθεσε στο δικαστήριο η ιδιοκτήτρια του οικοπέδου όπου είχαν βρεθεί οι 26 νεκροί.
Η κατάθεση της συνταξιούχου καθηγήτριας στον τομέα της Χημείας, Σουμέλας Χατζηλαζαρίδου, η οποία περιέγραψε μέσα σε λυγμούς την αγωνιώδη προσπάθειά της να σωθεί κολυμπώντας επί ώρες στη θάλασσα, συγκλόνισε το δικαστήριο. Η μάρτυρας εξιστόρησε πώς κατόρθωσε να σωθεί μέχρι να την περισυλλέξουν Αιγύπτιοι ψαράδες, όταν είχε αποκάμει από την προσπάθεια, παλεύοντας με τα κύματα. Η μάρτυρας μίλησε για εγκληματικές ευθύνες των αρμοδίων, που «δεν έκαναν τίποτα για να σωθεί ο κόσμος».
«Τα σπίτια του Ματιού», είπε η μάρτυρας, «δεν είναι παραπήγματα. Ολα είναι τακτοποιημένα και αξιοπρεπείς, νοικοκυρεμένες κατοικίες. Οι δρόμοι είναι μεγάλοι. Οι έξοδοι προς τη θάλασσα είναι πάνω από είκοσι. Δεν ήταν τα σπίτια και οι δίοδοι που το προκάλεσαν αυτό, αλλά ότι δεν ήρθε κανείς να μας σώσει. Σε αυτή την τραγωδία κανείς δεν ειδοποίησε κανέναν. Μια ντουντούκα και ένα τρίκυκλο να περνούσε, κάποιος να μας ειδοποιήσει…».
«Απόλυτος φόβος»
Δριμύ κατηγορώ διατύπωσαν για την παντελή έλλειψη μέτρων διάσωσης των κατοίκων της περιοχής και άλλοι μάρτυρες, όπως ο Αντώνιος Γιαννακοδήμος, ο οποίος κατέθεσε πως θα είχαν καεί όλοι στην οικογένειά του, που μετρά ένα θύμα, τον πατέρα του, αν δεν είχαν κινηθεί μόνοι τους. «Ζήσαμε τον απόλυτο φόβο, την εξαθλίωση, την ταπείνωση, εγκαταλελειμμένοι από τους πάντες», τόνισε ο μάρτυρας, προσθέτοντας για την πολιτική διαχείριση της καταστροφής: «Ελεγαν στις 12 τη νύχτα ότι μάλλον έχουμε νεκρό. Μάλλον. Αυτό με έχει σημαδέψει…».
