Στις 30 Νοεμβρίου 1963, ο Μακάριος, ενθαρρυνόμενος από τον ύπατο αρμοστή της Μεγάλης Βρετανίας στην Κύπρο, Αρθουρ Κλαρκ, προτείνει αλλαγές στο Σύνταγμα, οι οποίες αφορούσαν τη διανομή των εξουσιών μεταξύ των δύο κοινοτήτων του νησιού. Εγραφε σχετικά η «Καθημερινή» στις 5 Δεκεμβρίου: «Κατά τας πληροφορίας ληφθείσας χθες εις Αθήνας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, επέδωσε την παρελθούσαν Δευτέραν εις τους εν Λευκωσία πρεσβευτάς της Μ. Βρεταννίας, Ελλάδος και Τουρκίας, σχέδιον τροποποιήσεως ωρισμένων διατάξεων του Συντάγματος της Κύπρου. Διά των προτεινομένων τροποποιήσεων επιδιώκονται η απρόσκοπτος λειτουργία της Πολιτείας και η αποφυγή διενέξεων μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής κοινότητος».
Τα λεγόμενα «13 Σημεία» του Μακαρίου, μεταξύ άλλων, αφαιρούσαν το δικαίωμα της αρνησικυρίας (βέτο) από τον Ελληνοκύπριο πρόεδρο και τον Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο και άλλαζαν το σύστημα των χωριστών πλειοψηφιών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, περιορίζοντας τα υπερπρονόμια της τουρκοκυπριακής κοινότητας σε εξασφαλισμένα δικαιώματα μειονότητας. Η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε το εν λόγω σχέδιο, θεωρώντας το ως προσπάθεια αλλαγής των συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου και περιορισμού των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων. «Η ελληνική Κυβέρνησις», γράφει σχετικά η «Καθημερινή» στις 8 Δεκεμβρίου, «δεν φαίνεται, πάντως, να αποκλείη διά το μέλλον και την τροποποίησιν των διεθνών συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου, περί της Κύπρου».
