Στις 12 Φεβρουαρίου 1977, ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς υπογράφουν, ενώπιον του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ, την επονομαζόμενη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου. Στόχος, η ανεξάρτητη, αδέσμευτη, δικοινοτική ομοσπονδιακή δημοκρατία.
Επίσης, η συμφωνία, μεταξύ άλλων κρίσιμων θεμάτων, αναφερόταν στον σεβασμό της ελευθερίας κίνησης και εγκατάστασης, καθώς και του δικαιώματος της ιδιοκτησίας.
«Αισιοδοξία για το Κυπριακό αλλά και επιφυλακτικότης – Μακρές και επίπονες προβλέπονται οι διαπραγματεύσεις», γράφει στο πρωτοσέλιδό της η «Καθημερινή» στις 15 Φεβρουαρίου.
«Αισιοδοξία για την εκκίνηση των νέων συνομιλιών στο Κυπριακό, αλλά και επιφυλακτικότης που εκφράζεται με την πρόβλεψη ότι οι διαπραγματεύσεις θα είναι μακρές και επίπονες, περιβάλλουν τα αποτελέσματα της δευτέρας συναντήσεως του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακαρίου με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη κ. Ραούφ Ντενκτάς. Η αισιοδοξία πηγάζει κυρίως από την διαπίστωση του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ Δρος Βαλντχάιμ ότι “επετεύχθη πραγματική διέξοδος στο Κυπριακό, αφού και τα δύο μέρη έχουν τώρα βάση για την διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων”. Η επιφυλακτικότης οφείλεται στο γεγονός ότι οι αρχές που συναπεδέχθησαν ο Πρόεδρος Μακάριος και ο κ. Ντενκτάς ως βάση των συνομιλιών, θεωρούνται αρκετά γενικές και σε ωρισμένα σημεία είναι δυνατόν να αποδειχθούν αμφιλεγόμενες», εξηγεί παρακάτω. Μετά το πέρας των συνομιλιών, ο Μακάριος αναφέρει στους δημοσιογράφους ότι «βασικός στόχος μας [είναι] η εξεύρεσις κοινού εδάφους διά να καταστή δυνατή η επανέναρξις των διακοινοτικών συνομιλιών. Δύναμαι να είπω ότι εξευρέθη, πράγματι, κοινό έδαφος, το οποίον όμως δεν είναι αρκετόν διά να διασφαλίζεται πλήρως η επιτυχία των συνομιλιών εντός συντόμου χρονικού διαστήματος. Η οδός μέχρι του τέρματος, μέχρι δηλαδή της τελικής συμφωνίας, είναι πιθανώς μακρά».
Πάντως, η «Καθημερινή» σχολιάζει σχετικά: «Θα πούμε μόνο ότι καταστάσεις και επιδιώξεις μεταβάλλονται μόνο κατά την επιταγή μιας αναγκαιότητος ή ως αποτέλεσμα μεταβολής είτε του συσχετισμού δυνάμεων, είτε των εκτιμήσεων που υπαγόρευσαν το προηγούμενο σχήμα. Δεν γνωρίζομε εάν και κατά πόσο υπάρχουν από τώρα οι προσδιοριστικές αυτές εξελίξεις».
