Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών, ο τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης. Ο γνωστός καλλιτέχνης νοσηλευόταν για περίπου μία εβδομάδα στο Νοσοκομείο «Σωτηρία». Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε βαρύτατο πνευμονικό εμφύσημα και κατέληξε από καρδιακή ανακοπή.
Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1947 και το όνομα του κατοπινού σταρ της πίστας, γνωστού για τη φανταχτερή περιβολή, ήταν Γιάννης Αποστολίδης.
Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα. Εζησε σε ορφανοτροφείο, επειδή -όπως είχε αποκαλύψει- η μητέρα του δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τον μεγαλώσει.
Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών και -κάποια χρόνια μετά- άλλαξε το επώνυμό του σε Φλωρινιώτης, αντλώντας έμπνευση από τη Φλώρινα, τον γενέθλιο τόπο του.
Ο Φλωρινιώτης βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, μεταξύ των οποίων οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Λαύκας, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Θεόδωρος Πολυκανδριώτης, αλλά και με τη Ρίτα Σακελλαρίου.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 φτάνει για πρώτη φορά στην Αθήνα, όπου αρχίζει την καριέρα του στο λαϊκό τραγούδι και στις πίστες. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας και χορεύοντας, πάντα ντυμένος εκκεντρικά. Είχε επιτυχία, ωστόσο δέχθηκε και σκληρή κριτική. Στη δισκογραφία έκανε την πρώτη εμφάνισή του με το άλμπουμ «Τώρα Θέλω Τώρα», το οποίο έγινε χρυσό.
«Πέρασα δύσκολα χρόνια, αλλά κατάφερα στη δουλειά μου, 62 χρόνια, να περάσω στην αντίπερα όχθη, να γίνω μια διαχρονική αξία και να γίνω σχολή για πολλούς τραγουδιστές που βγήκαν μετά από μένα», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Open. «Ημουν ο πρώτος λαϊκός τραγουδιστής που ντύθηκε εκκεντρικά, μπέρδεψα το μοντέρνο με το λαϊκό, άλλοι δεν τολμούσαν να το κάνουν», όπως είχε πει.
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε δύο παιδιά και τρία εγγόνια.
Μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, τον Φεβρουάριο του 2023, στο κανάλι Open
Από τη Μελίνα Μερκούρη, στον Μάνο Χατζιδάκι
Σε μία από τις συνεντεύξεις του («Πρώτο Θέμα», Μάρτιος 2014), είχε δηλώσει: «Τη βρίσκω να είμαι στην πίστα και ο κόσμος να χαίρεται μαζί μου και να με αποθεώνει. Το κοινό δείχνει ότι με θέλει ακόμη και εγώ αγαπώ όλο αυτό που συμβαίνει γύρω από μένα. Θα μπορούσα να τραγουδάω ακόμη και χωρίς λεφτά». Τότε ήταν 67 ετών, αλλά δεν έλεγε να το βάλει κάτω.
Στην εν λόγω συνέντευξή του είχε αποκαλύψει ότι «η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήθελε να ανεβάσει μαζί μου το μιούζικαλ “Grease”, η Αννα Βίσση να συνεργαστούμε σε νυχτερινό μαγαζί -λίγο πριν από τη συμμετοχή της στη Eurovision-, ενώ ο Μάνος Χατζιδάκις να πρωταγωνιστήσω στην “Οδό Ονείρων Νο 2″».
Αφού είχε αποκαλύψει ότι υπήρχαν πολλές αντιδράσεις, συμπλήρωσε: «Η μόνη που δέχτηκε να γίνει συμπρωταγωνίστριά μου ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Ξέρετε τι μου είπε τότε ο Μάνος Χατζιδάκις; “Γιάννη, είσαι γεννημένος να κλέβεις την παράσταση, γι’ αυτό θα αντιμετωπίζεις μια ζωή τον φθόνο».
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε γνωρίσει τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος -σύμφωνα με τον καλλιτέχνη- τον εκτιμούσε: «Τον έφερε μια παρέα στο μαγαζί όπου έκανα πρόγραμμα. Την ώρα που βγήκα να τραγουδήσω άκουσα ότι ήταν εκεί και μούδιασα από το άγχος. Τον παρατηρούσα να έχει γυρίσει το κεφάλι του και να έχει στραμμένο προς εμένα μόνο το αφτί του και σκεφτόμουν ότι είχε πάθει σοκ από αυτό που άκουγε. Οταν με επισκέφθηκε αργότερα στο καμαρίνι, μου εξομολογήθηκε ότι, αν και η παρέα του τον είχε φέρει στο μαγαζί για να σπάσει πλάκα, βρήκε ότι έχω εξαιρετική λαϊκή φωνή και με προσκάλεσε να κάνουμε μαζί μια ραδιοφωνική εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα».
«Ηθελα να γίνω δεσπότης, έγινα υπερπαραγωγή»
Το βασικό χαρακτηριστικό του Φλωρινιώτη, αυτό που τον ξεχώριζε από τον οποιοδήποτε άλλον στο καλλιτεχνικό στερέωμα, ήταν οι ενδυματολογικές του προτιμήσεις – εκκεντρικές, χωρίς όριο.
«Ημουν πάντα πολύ πιο μπροστά από την εποχή μου. Λάνσαρα το λαμέ σε μια εποχή που η Ελλάδα ήταν κολλημένη σε συντηρητικές νόρμες, άκουσα τα εξ αμάξης, αλλά ήρθε η εποχή που με μιμήθηκαν όλοι. Αγαπούσα το αστραφτερό, όπως οι τραγουδιστές στο Λας Βέγκας. Από παιδί έδειχνα αδυναμία σε οτιδήποτε γυάλιζε. Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο και, κάθε Κυριακή που μας πήγαιναν στην εκκλησία, παρατηρούσα τους παπάδες με τα χρυσά άμφια και τα πετράδια που άστραφταν και ένιωθα μαγεμένος… Ηθελα να γίνω δεσπότης. Οταν έπιασα κάποια καλά χρήματα στα χέρια μου, έγινα αυτό που φανταζόμουν: υπερπαραγωγή».
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr