Σε συνέχεια των θεματικών αφιερωμάτων μέσα από το ιστορικό αρχείο της «Καθημερινής», αυτόν τον μήνα παρακολουθούμε την πορεία ένταξης της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές κοινότητες. Οι προτεραιότητες της Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ήταν η άμυνα και η ασφάλεια, καθώς και η ευρωπαϊκή πολυμερής συνεργασία· μία επιλογή με ιστορικές καταβολές.
Ο ευρωπαϊσμός αντιπροσώπευε ήδη από την εποχή του Μεσοπολέμου μια σταθερή επιδίωξη σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής. Στην προκειμένη περίπτωση, στον πυρήνα της κυβέρνησης αλλά και σε άλλες καίριες θέσεις πολιτικής ευθύνης βρισκόταν η νέα γενιά των διανοουμένων που είχαν θέσει την ανάγκη για εξευρωπαϊσμό στο επίκεντρο των ανησυχιών τους: ο Τσάτσος ως υπουργός Προεδρίας, ο Κανελλόπουλος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αλλά και ο Ζολώτας ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Η Eυρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) αποτέλεσε μια περίπτωση ευρωπαϊκού οργανισμού στον οποίο πρακτικά η Ελλάδα μπορούσε να επιδιώξει την ένταξή της – δεν διέθετε βαριά βιομηχανία ώστε να κάνει κάτι τέτοιο στην περίπτωση της ΕΚΑΧ (Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα).
Αντιμέτωπη με μια επιλογή μεταξύ της ΕΟΚ και της ΕΖΕΣ (Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών), όπου τον πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτιζε η Μεγάλη Βρετανία, η Ελλάδα επέλεξε το 1959 την ΕΟΚ, καθώς της πρόσφερε πιο εμφανείς προοπτικές ολοκλήρωσης. Στον βαθμό που αυτές οι δύο μορφές συνεργασίας αντικατόπτριζαν μια διαφορετική «φιλοσοφία» της ευρωπαϊκής ιδέας, η επιλογή της Ελλάδας αντιπροσώπευε μια πράξη πίστης υπέρ μιας στενά ενωμένης Ευρώπης, την οποία υποστήριξε η Συνθήκη της Ρώμης.
Στις 8 Ιουλίου 1959, η ελληνική κυβέρνηση απευθύνθηκε στην ΕΟΚ ζητώντας να γίνει το πρώτο συνδεδεμένο μέλος. Στις 27 Ιουλίου το αίτημά της εγκρίθηκε, γεγονός που υπογραμμίστηκε στο πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» της επομένης, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα οικονομικά οφέλη.
Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να προχωρήσει με τη Σύνδεση έναντι της Ενωσης, όπως υποστηρίζεται και στο σχετικό άρθρο, εξαιτίας της διαφοράς μεταξύ ελληνικής οικονομικής διάρθρωσης και της διάρθρωσης των Εξι. Τον Οκτώβριο, τα ελληνικά αιτήματα έγιναν κατ’ αρχήν δεκτά. Στην Αθήνα κατέφτασε ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία, παρουσία του προέδρου του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Επιτροπής, Βάλτερ Χόλσταϊν, όπου και συζητήθηκαν οι προοπτικές.
