Για την κυβέρνηση και προσωπικά για τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, η ένταξη στην ΕΟΚ αποτελούσε βασική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, η εισήγηση της εκτελεστικής επιτροπής της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας στην αίτηση για ένταξη της Ελλάδας –όπως αναδείξαμε στα ιστορικά φύλλα της προηγούμενης εβδομάδας– δεν ήταν η αναμενόμενη: όχι μόνο δεν έδινε σαφή χρονικό όριο για την πλήρη ένταξη, αλλά επιπλέον προέβλεπε προηγούμενη μεταβατική περίοδο. Προκάλεσε, επομένως, έντονο προβληματισμό στην ελληνική πλευρά.
Υπήρξαν Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Γερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ, που τόνιζαν ότι οι όροι της εισήγησης της επιτροπής, συμπεριλαμβανομένης της μεταβατικής περιόδου, δεν αποτελούσαν απόρριψη της αίτησης.
Υποστηρικτική ήταν και η στάση της Γαλλίας, η οποία, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, υποστήριζε την ταχεία ένταξη της Ελλάδας.
Παρ’ όλα αυτά, για την κυβέρνηση αυτό δεν ήταν αρκετό. Σε μια προσπάθεια να υπάρξει θετική ανταπόκριση από το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών των Εννέα, ο πρωθυπουργός κάλεσε σε συνάντηση τους εννέα πρέσβεις τρεις μέρες μετά την εισήγηση της Επιτροπής, στις 31 Ιανουαρίου 1976.
Βασικός σκοπός εν προκειμένω ήταν να διαλυθεί η «σύγχυση», όπως επισημαίνεται και στο πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» της 31ης Ιανουαρίου 1976, «που προκαλεί η αόριστη σε πολλά σημεία γνωμοδότηση της Επιτροπής» και παράλληλα «να αποσαφηνιστεί πότε η Ελλάς θα καταστή πλήρες μέλος της Κοινότητος», καθώς «είναι σαφές ότι η Ελλάς αμετακινήτως εμμένει στην αίτησή της για ταχεία ένταξη, δεδομένου ότι πρόκειται κατά βάση για “πολιτική επιλογή”».
Σύμφωνα με την «Καθημερινή» της 1ης Φεβρουαρίου, ο πρωθυπουργός «υπέμνησεν ότι αι Κυβερνήσεις των Εννέα ενεθάρρυναν την υποβολήν της ελληνικής αιτήσεως, χωρίς να την συνδέσουν με οιονδήποτε όρον», και τόνισε ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «έχουν αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις έναντι της ελληνικής και για τον λόγο αυτόν καλούνται να “επανορθώσουν το σφάλμα της επιτροπής”».
Η συνάντηση αυτή με τους πρέσβεις των Εννέα αποτέλεσε την πρώτη κίνηση για διμερείς επαφές με στόχο τη διευκόλυνση της πορείας του ελληνικού αιτήματος, και εντέλει θα είχε θετική επιρροή στις εξελίξεις.
