Το ποίημα του Κωστή Παλαμά, το οποίο δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα της «Καθημερινής», στις 24 Δεκεμβρίου 1940, ήταν ενδεικτικό του ενθουσιασμού που επικράτησε μετά την είσοδο του 6ου Συντάγματος Πεζικού στη Χειμάρρα, τις πρώτες πρωινές ώρες της 22ας Δεκεμβρίου. Eγραφε, μεταξύ άλλων, ο ποιητής: «Λαλούμενα ξενύχτηδων. Σωπάτε, χαροκόποι! / -Ω σπαθωτή κιθάρα / τυρταία, φόρεσε πύρινη, μπροστά στην κρύαν Ευρώπη / κορώνα τη Χειμάρρα!». Το δε ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου ανέφερε: «Το 141 τάγμα Μελανοχιτώνων εξ 29 αξιωματικών και 677 οπλιτών κυκλωθέν παρεδόθη».
Για τη σημασία αυτής της νίκης είναι χαρακτηριστική η αναφορά του Aγγελου Τερζάκη στην Ελληνική Εποποιία (1940-1941): «∆εν είτανε μάχη, είταν άθλος. Ο Μουσολίνι ένιωσε τον κλονισμό βαθειά, τώρα που είχε πέσει και η Χειμάρα. ∆ύο ημέρες αργότερα, έστελνε στον αρχιστράτηγό του το ακόλουθο τηλεγράφημα: “Οτιδήποτε σας συμβή, διατάσσω να αμυνθήτε μέχρις εσχάτων στον τομέα Προγκονάτι – Τεπελένι – Κλεισούρα, ακόμη κι αν αύριο θα βρισκόσασταν τελείως περικυκλωμένος. Σας καθιστώ προσωπικώς υπεύθυνο για την εκτέλεση, με πλήρη κατανόηση της διαταγής μου”».
Oσο για την απήχηση, η ιστορία της πόλης είναι δηλωτική: κατοικούνταν κατά την αρχαιότητα από ελληνικά φύλα, ανήκε αργότερα στο Βασίλειο της Ηπείρου και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο (Νοέμβριος 1912) απελευθερώθηκε από την οθωμανική κατοχή και παρέμεινε υπό ελληνική διοίκηση την περίοδο Οκτωβρίου 1914 – Σεπτεμβρίου 1916, οπότε κατελήφθη από την Ιταλία.
