«Για την υπηρεσία του πάρκινγκ των καλεσμένων δεχόμαστε μόνο μαύρα. Αν δεν θέλετε, απλώς θα κλειδώσουμε το οικόπεδο». Ο Αντώνης Τ. θυμάται χαρακτηριστικά αυτή τη φράση από τον γάμο του σε κέντρο δεξιώσεων της παραλιακής πριν από τέσσερα χρόνια, καθώς του είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η ευκολία με την οποία ο υπεύθυνος του είχε πει «ή μαύρα ή τίποτα».
Φυσικά αυτά δεν ήταν τα μόνα χρήματα για τα οποία δεν πήρε απόδειξη, καθώς τόσο στον γάμο του όσο και στη βάφτιση των παιδιών του, κανένας από τους φωτογράφους δεν του έδωσε το λευκό χαρτάκι.
Σύμφωνα με μαρτυρίες που συγκέντρωσε η «Κ», πολλά χρήματα από τις προκαταβολές που δίνουν τα ζευγάρια στα κέντρα εκδηλώσεων δεν δηλώνονται ποτέ.
Από την πλευρά της η Νεφέλη Κ. δεν έλαβε ποτέ καμία απόδειξη για την προετοιμασία της ως νύφης. «Στο κατάστημα νυφικών πήγα συστημένη, οπότε η ιδιοκτήτρια θεώρησε δεδομένο πως μαζί με μία καλύτερη τιμή θα γλίτωνε και τη φορολογία. Οι επαγγελματίες μακιγιάζ και μαλλιών που ήρθαν στο σπίτι μου την ημέρα του γάμου, εννοείται πως δεν μου έδωσαν καμία απόδειξη παρ’ ότι το ποσό μαζί και με το δοκιμαστικό έφτανε τα 1.000 ευρώ. Βασικά το μόνο το οποίο πλήρωσα νόμιμα ήταν τα παπούτσια μου».
Η μαύρη αγορά στη βιομηχανία του γάμου δεν τελειώνει εκεί, καθώς σύμφωνα με μαρτυρίες που συγκέντρωσε η «Κ», πολλά χρήματα από τις προκαταβολές που δίνουν τα ζευγάρια στα κέντρα εκδηλώσεων δεν δηλώνονται ποτέ.
Τα μισά μαύρα
«Από το συνολικό ποσό που συνεννοηθήκαμε με το κέντρο δεξιώσεων όπου μέσα συμπεριλαμβάνονταν ο χώρος, το φαγητό, ο στολισμός, τα φωτορυθμικά εφέ και ο χώρος στάθμευσης, τα μισά μάς ζήτησαν να είναι μαύρα. Λάβαμε απόδειξη από το 50% των χρημάτων που δώσαμε μία ημέρα μετά τον γάμο», τονίζει η Ελένη Β. η οποία παντρεύτηκε το περασμένο καλοκαίρι.
Το χειρότερο όμως στην περίπτωση της Βίκυς Λ., η οποία παντρεύτηκε και η ίδια πέρσι, ήταν η τυφλή εμπιστοσύνη που έδειξε στους ιδιοκτήτες του κέντρου δεξιώσεων.
«Μου είπαν πως συνεργάζονται οι ίδιοι με εταιρία catering και με εταιρεία στολισμού και πως ο DJ θα ήταν το δώρο τους για τον γάμο μας. Η δελεαστική τιμή –εξαιτίας μαύρου χρήματος– αλλά και το γεγονός πως δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθώ με όλα αυτά μου φάνηκαν ιδανικά. Ωστόσο αποδείχθηκε πως τα περισσότερα ήταν μέτρια, ενώ πολλά αιτήματά μου στον μπουφέ και στον χώρο δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ βρίσκοντας φθηνές δικαιολογίες», θυμάται.
Εντείνει το «σκανάρισμα» η ΑΑΔΕ
Από την πλευρά της η ΑΑΔΕ, σε μία προσπάθειά της να μειώσει τις ροές του μαύρου χρήματος στον συγκεκριμένο κλάδο, αναμένεται να ξεκινήσει πιλοτικά τους επόμενους μήνες την εφαρμογή του Ψηφιακού Πελατολόγιου από τους υπόχρεους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» οι ιδιοκτήτες των κέντρων δεξιώσεων και οι διοργανωτές εκδηλώσεων θα υποχρεώνονται να δηλώνουν ψηφιακά τον αριθμό των καλεσμένων σε κάθε γάμο, όπως και τον τόπο και τον χρόνο που θα λάβει μέρος η κάθε διοργάνωση, ώστε οι ελεγκτικές υπηρεσίες να μπορούν να ελέγξουν τα έσοδα που κάθε επιχείρηση αποκόμισε.
Το ψηφιακό πελατολόγιο αναμένεται να είναι συνδεδεμένο με το Τaxis ώστε να μην υπάρχει αλλοίωση των δεδομένων που θα καταχωρεί η κάθε επιχείρηση, αλλά και να μπορεί να γίνει σύγκριση των πληροφοριών που δόθηκαν με τις αποδείξεις που κόπηκαν.
Το παραπάνω εργαλείο, σε συνδυασμό με την έρευνα που γίνεται ήδη από την ΑΑΔΕ στα social media με το «σκανάρισμα» φωτογραφιών από δεξιώσεις, έχει ως στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής από τις επιχειρήσεις του συγκεκριμένου κλάδου που επιμένουν να μην κόβουν αποδείξεις.
«Εννέα στα 10 ζευγάρια ζητούν να μην κοπεί απόδειξη»
Την ίδια ώρα ωστόσο η φοροδιαφυγή δεν προτιμάται μόνο από τους επιχειρηματίες, αλλά και από τα ίδια τα ζευγάρια. Η Πέννυ Ζάχου, διοργανώτρια γάμων με εμπειρία 15 ετών, αναφέρει στην «Κ» πως εννιά στα δέκα ζευγάρια ζητούν από μόνα τους να μη λάβουν αποδεικτικό πληρωμής.
«Το 90% των περιπτώσεων τα ίδια τα ζευγάρια ρωτούν αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, καθώς αν ένας γάμος σήμερα κοστίσει σε κάποιο ζευγάρι 10.000 ευρώ, τότε το κόστος μαζί με τον ΦΠΑ θα φτάσει τα 12.400 ευρώ. Επομένως σε έναν θεσμό που είναι έτσι και αλλιώς ακριβός, η ερώτηση αυτή δυστυχώς γίνεται συχνά», επισημαίνει.
Η ίδια σημειώνει πως στη βιομηχανία του γάμου, οι περιπτώσεις που δεν μπορεί να υπάρξει φοροδιαφυγή είναι συνήθως όταν υπάρχουν παραγγελίες από το εξωτερικό όπου εκεί οι επαγγελματίες είναι υποχρεωμένοι να κόψουν τιμολόγιο.
«Εκτός αυτού τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας αναπτύσσεται ραγδαία ο γαμήλιος τουρισμός, καθώς πολλοί τουρίστες επιλέγουν τη χώρα μας για να παντρευτούν. Στις περιπτώσεις αυτές είναι εξαιρετικά δύσκολο να φοροδιαφύγουν και οι δύο πλευρές», προσθέτει η κ. Ζάχου.
Εκπτωση με τίμημα
Σε κάθε περίπτωση η φοροδιαφυγή, όπως τονίζει η ίδια, έχει το τίμημά της κυρίως για την πλευρά του ζευγαριού που μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με εξαιρετικά δυσάρεστες εκπλήξεις.
«Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία παροχής υπηρεσιών, οι δυσάρεστες εκπλήξεις δεν λείπουν. Γνωρίζω περίπτωση όπου όμιλος κτημάτων στην Αττική ενημέρωσε το γαμήλιο ζεύγος δύο ημέρες πριν το γάμο τους πως το συγκεκριμένο κτήμα που επέλεξαν δεν είναι διαθέσιμο και πως θα πρέπει να μεταφερθούν σε άλλο πολύ κατώτερων προδιαγραφών. Δυστυχώς εκείνοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα», καταλήγει προσθέτοντας πως η παροχή προϊόντων κατώτερης ποιότητας σε ανθοπωλεία, υπηρεσίες catering και αλλού είναι επίσης πολύ συχνό φαινόμενο.
