Ηταν στα τέλη του περασμένου Αυγούστου όταν το εξαθέσιο δημοτικό σχολείο της Παλαγίας, τρία χιλιόμετρα βόρεια της Αλεξανδρούπολης, παραδινόταν στη μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε την περιοχή. Οι φλόγες κατέστρεψαν την κεραμοσκεπή του προκάτ κτιρίου και γέμισαν στάχτη τις όμορφες ζωγραφιές των παιδιών, που έδιναν χρώμα και ζωντάνια στους τοίχους του. Για τη μικρή κοινωνία του οικισμού, η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Αλλωστε το σχολείο τους είχε δημιουργηθεί με πολύ κόπο τη δεκαετία του ’90 για να καλύψει τις ανάγκες των παιδιών Ελλήνων ομογενών, που έφτασαν ως πρόσφυγες από την περιοχή του Εύξεινου Πόντου.
«Το παιδί έβαλε τα κλάματα όταν είδε τη θλιβερή εικόνα», είχε αναφέρει εκείνες τις μέρες στην «Κ» ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Φίλιππος Κετίκογλου για τον 11χρονο γιο του, Σάββα, που θα ετοιμαζόταν τον Σεπτέμβριο να φοιτήσει στην έκτη δημοτικού.
Η αντίδραση μπροστά στην καταστροφή, ευτυχώς, ήταν άμεση. Τόσο η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), όσο και η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Μαζί για το Παιδί» ανταποκρίθηκαν στην έκκληση των κατοίκων της Παλαγίας για την αποκατάσταση του σχολείου, στο οποίο σήμερα φοιτούν 78 μαθητές.
Γονείς, δάσκαλοι και παιδιά άρχισαν να χαμογελάνε όταν είδαν τα πρώτα φορτηγά να ξεφορτώνουν υλικά στην αυλή.
«Στην αρχή η απογοήτευσή μας ήταν μεγάλη γιατί παρά τις υποσχέσεις που παίρναμε δεν ξέραμε ποια θα ήταν η κατάληξη. Ομως, βήμα βήμα, με τη στήριξη όλων, χορηγών, εθελοντών, δημοτικής αρχής, φτάσαμε ύστερα από οχτώ μήνες να έχουμε αποτέλεσμα. Το σχολείο μας, αρχικά είχε το ίδιο χρώμα με τα καμένα τριγύρω, τώρα είναι πλέον ένα “λουλούδι” που ανθίζει ανάμεσά τους», περιγράφει ο κ. Κετίκογλου.
«Εχουμε το καλύτερο σχολείο στη χώρα»
Τον πρώτο καιρό, το μάθημα γινόταν μετ’ εμποδίων. Το σχολείο έμοιαζε με γιαπί και στις φθινοπωρινές βροχές από την ταράτσα, που είχε απομείνει ως στέγαστρο, έσταζε νερό στο εσωτερικό. Γονείς, δάσκαλοι και παιδιά άρχισαν να χαμογελάνε όταν είδαν τα πρώτα φορτηγά να ξεφορτώνουν υλικά στην αυλή.
«Ολο αυτό το διάστημα το σχολείο φτιαχνόταν παράλληλα με τα μαθήματα. Τα απογεύματα έρχονταν τα συνεργεία και δούλευαν μέχρι αργά το βράδυ για να φτιάξουν τη στέγη, να αντικαταστήσουν τα κουφώματα, να βάλουν θερμοπροσόψεις», λέει στην «Κ» η Δήμητρα Βουρδόγλου, διευθύντρια του δημοτικού σχολείου Παλαγίας.
Από τον Δεκέμβριο και μετά, καθώς οι εργασίες ανακατασκευής ολοκληρώνονταν, τη σκυτάλη από τη ΔΕΠΑ πήρε το «Μαζί για το παιδί», στέλνοντας κούτες με υλικό για τον εξοπλισμό του σχολείου.
«Εκπαιδευτικοί, γονείς και παιδιά πηγαίναμε κάθε απόγευμα για να ανοίξουμε κούτες. Τακτοποιούσαμε, μοντάραμε τις βιβλιοθήκες, τα γραφεία και τις καρέκλες. Ακόμη και κάτοικοι που δεν σχετίζονταν με το σχολείο έρχονταν για να βάψουν τα κάγκελα. Είχαν τη χαρά να συνεισφέρουν για τα παιδιά», αναφέρει η διευθύντρια και προσθέτει με ενθουσιασμό: «Πριν από την πυρκαγιά ήταν ένα προκάτ σχολείο σε έναν μικρό οικισμό και σήμερα έχουμε το καλύτερο σχολείο στη χώρα!»
Πράσινη γωνιά, εργαστήριο πληροφορικής, κλειστό γυμναστήριο
Το «αναγεννημένο» πια δημοτικό σχολείο της Παλαγίας διαθέτει αίθουσα διερευνητικής μάθησης, πράσινη γωνιά με επιτραπέζιο εσωτερικό θερμοκήπιο, δανειστική βιβλιοθήκη εμπλουτισμένη με 500 νέους τίτλους βιβλίων, αναβαθμισμένο εργαστήριο πληροφορικής με διαδραστικό πίνακα και 12 σταθερούς υπολογιστές, αλλά και ειδικούς χώρους χαλάρωσης και ελεύθερου χρόνου μέσα στο κτίριο με παιχνίδια κατασκευών, πινγκ πογκ, σκάκι και επιτραπέζια. Παράλληλα, στο σχολείο δημιουργήθηκε κλειστό γυμναστήριο με τοίχο αναρρίχησης, υλικά ενόργανης και πολύζυγα, ενώ στην αυλή του ανακατασκευάστηκε το γήπεδο με ειδικό, ασφαλή τάπητα και διαγραμμίσεις μπάσκετ και βόλεϊ. Στο πλάι, δημιουργήθηκε παιδική χαρά με σύγχρονο εξοπλισμό.
«Στην αρχή μας είδατε να κλαίμε από στενοχώρια, τώρα κλαίμε από χαρά!»
«Νιώθουμε περηφάνια γιατί παραδώσαμε ένα ανοιχτό σχολείο, με σύγχρονους χώρους εκπαίδευσης και άθλησης, πόλο δημιουργικότητας και αισιοδοξίας για την κοινότητα της Παλαγίας», λέει στην «Κ» η Τατιάνα Μουλούλη, υπεύθυνη του προγράμματος για τις ακριτικές περιοχές του «Μαζί για το Παιδί» και προσθέτει: «Η ομάδα μας επισκέφθηκε αρκετές φορές το σχολείο της Παλαγίας και συνεργάστηκε στενά με τη σχολική κοινότητα και τους γονείς των μαθητών, προκειμένου να καταγράψει τις ανάγκες των εκπαιδευτικών και τις ιδιαιτερότητες των χώρων. Η όλη εμπειρία ήταν ιδιαίτερα συγκινητική. Οπως μας μετέφερε μία μητέρα, “στην αρχή μας είδατε να κλαίμε από στενοχώρια, τώρα κλαίμε από χαρά!”».
Για την τοπική κοινωνία, αυτή ήταν η επούλωση μιας από τις πολλές πληγές που άφησε πίσω της η καταστροφική πυρκαγιά του περασμένου Αυγούστου.
Τα εγκαίνια που έγιναν πριν από λίγες μέρες παρουσία της υφυπουργού Παιδείας Ζέττας Μακρή, του περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας και Θράκης Τάκη Τοψίδη, του δημάρχου Αλεξανδρούπολης Γιάννη Ζαμπούκη, αλλά και δεκάδων εθελοντών, έβαλαν τη «σφραγίδα» τους σε μία πολύμηνη συλλογική προσπάθεια. Για την τοπική κοινωνία, που θεωρεί το σχολείο αναπόσπαστο κομμάτι της, αυτή ήταν η επούλωση μιας από τις πολλές πληγές που άφησε πίσω της η καταστροφική πυρκαγιά του περασμένου Αυγούστου.
«Εχοντας επισκεφθεί αρκετά σχολεία του εξωτερικού με το πρόγραμμα Erasmus+, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το σχολείο μας έγινε εφάμιλλο των σχολείων του εξωτερικού και έτσι όπως θα έπρεπε να είναι κάθε σύγχρονο σχολείο», τονίζει στην «Κ» ο τέως διευθυντής του σχολείου Χρήστος Αρίκας. «Η παρεχόμενη εκπαίδευση σε αυτό το σχολείο έχει ήδη κάνει βήματα μπροστά».
«Ενα σχολείο σωστά φτιαγμένο, κάνει τη μάθηση ευχάριστη»
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Φίλιππος Κετίκογλου παρατηρώντας την αλλαγή συμπεριφοράς του γιου του, τους τελευταίους μήνες, συνειδητοποίησε την αξία ενός σχολείου που λειτουργεί έτσι όπως θα έπρεπε να λειτουργούν όλα.
«Ο Σάββας ενώ παλιά δεν ήθελε να ξυπνήσει για να πάει σχολείο, πλέον όχι μόνο ξυπνάει από μόνος του, αλλά φεύγει με δυσκολία από εκεί το μεσημέρι. Ενα σχολείο σωστά φτιαγμένο, κάνει τη μάθηση ευχάριστη. Ολοι θέλουμε τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες για να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό».
*Φωτογραφίες: Μαζί για το Παιδί