Στο κτίριο της οδού Αναξαγόρα 6, στο κέντρο της Αθήνας, όπου στεγάζεται η Α’ ΔΟΥ Αθηνών, οι ουρές και η ταλαιπωρία των πολιτών αποτελούν παρελθόν. Εκεί που άλλοτε οι ουρές στα γραφεία έφταναν μέχρι τις σκάλες, και η αναμονή για εξυπηρέτηση ξεκινούσε από τα χαράματα, τώρα -πρωί της Τετάρτης- δεν υπάρχει κανείς. Οι υπάλληλοι στις θέσεις τους πίσω από τα γκισέ, όμως μπροστά τους κανείς, άδεια τα σημεία αναμονής με τα λίγα καθίσματα, οι αίθουσες εξυπηρέτησης. Στους στενούς διαδρόμους υπάρχουν μόνο μερικές στοιβαγμένες κούτες με φακέλους και έγγραφα με την ένδειξη «Αρχείο». Η παράλυση της κρατικής μηχανής είναι αποτυπωμένη εδώ με τον πλέον εύγλωττο τρόπο.
Οι λιγοστοί πολίτες -δύο ανά τρίωρο- που περνούν το κατώφλι της εφορίας αναζητούν πληροφορίες σχετικά με τις ρυθμίσεις που έχουν κάνει, φοβούμενοι μην τις χάσουν, αφού δεν είναι σε θέση να καταβάλουν τη δόση. Μικρή αναμονή υπάρχει στο ταμείο που είναι αρμόδιο για την έκδοση παραβόλων. Διάφοροι οι λόγοι για τους οποίους οι λίγοι πολίτες ζητούν παράβολο. Δεκαοχτάρηδες που επιθυμούν να βγάλουν δίπλωμα οδήγησης, νέοι που θέλουν να συμμετάσχουν σε κρατικές εξετάσεις, όμως οι περισσότεροι, άτομα όλων των ηλικιών, ζητούν παράβολο για έκδοση ή αναθεώρηση διαβατηρίου. Μια χαμογελαστή κοπέλα, με τον σύντροφό της, εμφανώς ενθουσιασμένη, παραδέχεται ότι έβγαλαν διαβατήριο διότι φεύγουν τον Σεπτέμβριο για εργασία στην Αυστραλία. «Είμαι 28. Τελείωσα τη σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη πριν από 6 χρόνια και δούλευα σε μια εταιρεία που έκλεισε πριν από δυόμισι χρόνια. Εκτοτε κάνω μόνο δοκιμαστικά». Στην Αυστραλία έχει συγγενείς που την περιμένουν.
Λίγο πιο πέρα τέσσερις ηλικιωμένοι σχηματίζουν το γνωστό πηγαδάκι με θέμα συζήτησης το αποτέλεσμα του κυριακάτικου δημοψηφίσματος. Τέσσερις κύριοι, οι οποίοι μιλούν μεταξύ τους στον πληθυντικό, άγνωστοι μέχρι πριν από λίγα λεπτά, τέσσερις διαφορετικές απόψεις. Οι τρεις ψήφισαν ΟΧΙ (στους διαδρόμους, στις σκάλες και στους χώρους αναμονής έβλεπε κανείς αφίσες του ΟΧΙ, αλλά καμία του ΝΑΙ, όπως θα ήταν αναμενόμενο για έναν δημόσιο χώρο), ο ένας ΝΑΙ. Ολοι τους, ωστόσο, μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες. Αφενός για τις συντάξεις και τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους και αφετέρου για το μέλλον των παιδιών τους και τη χώρα.
Η ίδια εικόνα και λίγο πιο πάνω στην οδό Σατωβριάνδου στο κτίριο του ΟΑΕΕ. Στην υποδοχή ο υπάλληλος που δίνει πληροφορίες δηλώνει ότι από το πρωί ελάχιστοι επαγγελματίες προσήλθαν. Οι λιγοστοί στον διάδρομο του 1ου ορόφου, όπου βρίσκεται το ταμείο, λένε ότι ήρθαν να κάνουν ρύθμιση στις οφειλές τους. Κάποιοι υπάλληλοι μπροστά από τους υπολογιστές τους δείχνουν απασχολημένοι, άλλοι συζητούν μεταξύ τους. Οι πίνακες ανακοινώσεων γεμάτοι με ενημερωτικά φυλλάδια για το ΟΧΙ.
Η κατάσταση πανομοιότυπη και στην Δ’ ΔΟΥ Εσόδων της οδού Κωλέττη στα Εξάρχεια. Στην είσοδο μια παρέα συνταξιούχων συζητούν για τα 120 ευρώ εβδομαδιαίως. Οι δύο προσπαθούν να εξηγήσουν στον τρίτο πώς να χρησιμοποιήσει την κάρτα ανάληψης μέσω ΑΤΜ, πράγμα που του φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο. «Και το βιβλιάριο τι θα το κάνω;», αναρωτιέται διαρκώς. Η αγανάκτηση και η δυσφορία που ήταν έως πρόσφατα αποτυπωμένες στα πρόσωπα των φορολογουμένων έχουν δώσει τη θέση τους στην αγωνία και σε ένα βουβό «γιατί;».