Τμήμα της αρχαίας αμαξητής οδού, που κάποτε συνέδεε τον Δήμο Αιξωνιδών Αλών με το λιμάνι του παραλιακού μετώπου, ήρθε στο φως στη διάρκεια ανασκαφής στο Μεγάλο Καβούρι Βουλιαγμένης. Από τα νομίσματα και την κεραμική που εντοπίστηκαν στον χώρο της ανασκαφής προκύπτει ότι ο δρόμος παρέμεινε σε χρήση ολόκληρο τον 4ο αιώνα. Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη που φωτίζει πτυχές της πολεοδομικής οργάνωσης της περιοχής, όπως επίσης και της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας των κατοίκων της.
Ακόμα, η ομάδα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, υπό τη διεύθυνση της Μαίρης Γιαμαλίδου, αποκάλυψε τα θεμέλια ενός ορθογωνίου κτιρίου με λιθόστρωτο δάπεδο, κατασκευασμένου την ίδια περίοδο με τον δρόμο. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, δεν αποκλείεται να πρόκειται για τις εγκαταστάσεις της «φρουράς», που ήλεγχε την πρόσβαση των αμαξών προς τις λιμενικές εγκαταστάσεις και τη διακίνηση των προϊόντων.
Η οδός εκτείνεται σε μήκος 300 μέτρων ανάμεσα στον σύγχρονο παραλιακό πεζόδρομο και τη σημερινή οδό Καβουρίου, με το πλάτος της να κυμαίνεται από 1,9 έως 6,1 μέτρα. Μικροί λίθοι, τοποθετημένοι σε πυκνή διάταξη, εξασφάλιζαν ότι το αμμώδες έδαφος δεν θα μετατρεπόταν σε λάσπη σε περίπτωση ισχυρών βροχοπτώσεων, ενώ το κατάστρωμα συγκρατούσαν δύο αναλημματικοί τοίχοι ύψους από 15 έως 65 εκ.
Το ιδιαιτέρως οργανωμένο οδικό δίκτυο των Αιξωνιδών Αλών αποτελούνταν από κεντρικές και δευτερεύουσες οδικές αρτηρίες που συνέδεαν τους οικισμούς της περιοχής και το ιερό του Απόλλωνος Ζωστήρος.
Η ανασκαφή ξεκίνησε με οικονομική υποστήριξη από το ΕΣΠΑ, ενώ στη συνέχεια τη χρηματοδότηση ανέλαβε ο Αθανάσιος Μαρτίνος. Στόχος του υπουργείου Πολιτισμού είναι, μετά την ολοκλήρωση της έρευνας, η παραλία του Μεγάλου Καβουριού να μετατραπεί σε αρχαιολογικό πάρκο.