Απειλητικές διαστάσεις λαμβάνει και για τις χώρες της Βαλκανικής το «τσουνάμι» των προσφύγων που κατακλύζει μέσω Αιγαίου την Ελλάδα, προκαλώντας έντονη ανησυχία στις κυβερνήσεις και τις κοινωνίες των χωρών που οι ροές χρησιμοποιούν στη διαδρομή τους προς την Κεντρική Ευρώπη. Εως και πριν από μερικούς μήνες στην ΠΓΔΜ, τη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, παρακολουθούσαν με συμπάθεια τον Γολγοθά των προσφύγων από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν ή και το Ιράν και με κατανόηση τις δυσκολίες της Αθήνας να διαχειριστεί τα καραβάνια των απελπισμένων που αποβιβάζονται κατά κύματα στα νησιά και από εκεί στον Πειραιά.
Τώρα όμως το πρόβλημα έφτασε στην «πόρτα» τους και «τρέχουν» για να το αντιμετωπίσουν. Πώς; Με το να τους διευκολύνουν να διασχίσουν το έδαφός τους, προσφέροντας και κάποια χρήματα (!) ώστε να τους απαλλάξουν το γρηγορότερο από την παρουσία τους. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Με το που περνούν απρόσκοπτα πλέον τα σύνορα στην Ειδομένη, όπου καταφθάνουν με λεωφορεία, οι αρχές της FYROM τους εφοδιάζουν με εκατό ευρώ ανά άτομο και άδεια τριήμερης ελεύθερης μετακίνησης. Με αυτήν μπορούν να επιβιβαστούν χωρίς προβλήματα σε λεωφορεία, τρένα ή μισθωμένα ταξί και να φτάσουν στα σύνορα της FYROM με τη Σερβία όπου μέσα από χωράφια στην περιοχή Ταμπανόφτσε, εισέρχονται σε σερβικό έδαφος όπου, υποτίθεται, η σερβική αστυνομία ενισχυμένη από Ούγγρους και Γερμανούς αστυνομικούς δεν τους επιτρέπει την είσοδο. Στην πραγματικότητα διευκολύνει την είσοδό τους και τους κατευθύνει προς καταγραφή και εφοδιασμό με άδεια ελεύθερης μετακίνησης δύο ημερών στα κέντρα υποδοχής στο Πρέσεβο απ’ όπου στη συνέχεια παίρνουν τον δρόμο για το Βελιγράδι με σκοπό να φτάσουν στα σύνορα με την Ουγγαρία και εκεί να επιχειρήσουν το μεγάλο άλμα προς τη Δύση.
Οι Ούγγροι όμως συνεπικουρούμενοι από Γερμανούς και Αυστριακούς ενισχύουν τη γραμμή άμυνας με στρατό και αστυνομία, ενώ εργάζονται πυρετωδώς για την ολοκλήρωση του μήκους 170 χλμ. σιδερένιου φράχτη. Ως δεύτερη γραμμή άμυνας πίσω από τα σύνορά τους, οι Ούγγροι έχουν το αόρατο «τείχος» της εντεινόμενης ξενοφοβίας και του ρατσισμού στην κοινή γνώμη, που φτάνει έως ακραία φαινόμενα όπως αυτό του οπλισμού κατοίκων χωριών στα σύνορα με αεροβόλα. Καθώς ο «ουγγρικός δρόμος» αρχίζει να γίνεται όλο και πιο δύσκολος, χιλιάδες πρόσφυγες εγκαθίστανται στο Βελιγράδι ή σε πόλεις κοντά στα σύνορα όπως η Σουμπότιτσα, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να περάσουν στην Ουγγαρία. Το ενδεχόμενο παρατεταμένης παραμονής τους στα πάρκα και τις πλατείες προκαλεί έντονη ανησυχία στις σερβικές αρχές που προσπαθούν να οργανώσουν σύστημα διαχείρισης του φαινομένου ζητώντας βοήθεια από τις Βρυξέλλες, ενώ κόμματα και οργανώσεις αξιώνουν τη λήψη μέτρων μέχρι και την πίεση στα Σκόπια να υψώσουν σιδερένιο φράχτη στα σύνορα με την Ελλάδα.
Οι δυσκολίες διέλευσης των ροών μέσω Ουγγαρίας «άνοιξαν» τελευταία έναν άλλο διάδρομο μέσω Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, που όμως «μυρίζει μπαρούτι», καθώς οι πρόσφυγες κινούνται μέσω περιοχών με μουσουλμανικούς πληθυσμούς στους οποίους το ριζοσπαστικό Ισλάμ κερδίζει ραγδαία έδαφος. Ηδη η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει έξω από το Σεράγεβο κέντρο υποδοχής για πρόσφυγες από τη Μ. Ανατολή, το οποίο σύμφωνα με την εφημερίδα Oslobodjenjeο του Σεράγεβο, έχει τεθεί από την αρμόδια για τους αλλοδαπούς υπηρεσία του υπουργείου Ασφαλείας στον υψηλότερο βαθμό ετοιμότητας εξαιτίας της αυξημένης ροής μεταναστών, αλλά και των πληροφοριών για πιθανές επιθέσεις ακραίων ισλαμιστών κατά του κέντρου.