Απέναντι στην εθνική κατήφεια, τον μαρασμό εκατοντάδων επιχειρήσεων και κυρίως την ένταση του προσφυγικού ζητήματος που παρατηρείται στη Λέσβο, ντόπιες εταιρείες αξιοποιώντας τοπικά προϊόντα της λεσβιακής γης, κάνουν τη διαφορά. Με το βλέμμα προς τα έξω, προχωρούν σε εξαγωγές, κατοχυρώνουν θέσεις και αναπτύσσονται στρέφοντας τα διεθνή βλέμματα στη Λέσβο. Η «Κ» μίλησε με τρεις επιχειρηματίες που διακρίνονται στο είδος τους, το ούζο, το λάδι, το κρασί.
Πατρίδα του το Πλωμάρι
Πατρίδα του ούζου είναι το Πλωμάρι, οικισμός που γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη στα τέλη του 19ου αιώνα, με μεγάλες εμπορικές σχέσεις με το Αϊβαλί, τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη.
Η ιστορία του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου ξεκινά το 1894 με την περίφημη συνταγή του ιδρυτή του. Ο Ισίδωρος Αρβανίτης ήθελε να δημιουργήσει το καλύτερο ούζο στον κόσμο. Αποστάζοντας αρωματικούς καρπούς και βότανα της Λέσβου, μαζί με μυρωδικά από την άλλη άκρη της γης, κληροδότησε το Ούζο Πλωμαρίου, ένα ποτό καθαρό «σαν το κύμα του Αιγαίου».
Κόντρα στην κρίση, η ποτοποιία έχει επενδύσει στις εξαγωγές, οι οποίες αποτελούν το 58% του συνόλου της παραγωγής, εξάγοντας και στις 5 ηπείρους, σε 37 χώρες όπως: Γερμανία, Βουλγαρία, Κύπρο, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά, Ιράκ, Τουρκία, Ισραήλ, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία, Αυστρία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ρουμανία, Φινλανδία, Σουηδία, Ρωσία, Αγγλία, Εσθονία, Κίνα, Ιαπωνία, Χιλή, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη, Νέα Ζηλανδία, Κονγκό, λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της εταιρείας Νίκος Καλογιάννης, στην οικογένεια του οποίου ανήκει η ποτοποιία.
Το Ούζο Πλωμαρίου βρίσκεται επίσης σε σημαντικά αεροδρόμια/duty free shops (όπως Dubai, Israel, Turkey, Cyprus), αλλά και σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ του εξωτερικού. Πρόσφατη επιτυχία είναι η ένταξη του brand στη μεγαλύτερη αλυσίδα ποτών της Αυστραλίας («Dan Murphy’s»), καθώς και στη λίστα προϊόντων της γαλλικής Gallery Lafayette. Οραμα της ποτοποιίας είναι το ούζο να πάρει μια θέση στη διεθνή αγορά ποτών με ονομασία προέλευσης.
«Η αποσταγματοποιία πιστεύει στο μέλλον της Ελλάδας και γι’ αυτό συνεχίζει σταθερά να επενδύει στη χώρα μας», λέει ο κ. Καλογιάννης. Ετσι, πρόσφατα, γιορτάζοντας πάνω από 120 χρόνια ιστορίας και παράδοσης, η ποτοποιία άνοιξε τις πόρτες του αποστακτηρίου και υποδέχεται το κοινό της στο Μουσείο Ούζου: «Ο Κόσμος του Ούζου», στο μέσο ενός υπέροχου ελαιώνα στο Πλωμάρι. Οι επισκέπτες ξεναγούνται στον χώρο και μυούνται στην ιεροτελεστία απόσταξης που λαμβάνει χώρα σε 18 μικρούς χάλκινους άμβυκες. Περισσότερες πληροφορίες: www.theworldofouzo.gr και www.ouzoplomari.gr.
Ο Μιχάλης Τζωρτζής και η οικογένειά του αποτελούν την 4η γενιά των Τζωρτζήδων που ασχολούνται με την ελαιοκαλλιέργεια και την παραγωγή ποιοτικού ελαιολάδου σε συνεργασία, πλέον, με 50 βιολογικούς ελαιοπαραγωγούς.
Με οδηγό την παράδοση και την εμπειρία, το 2006 επεκτάθηκαν ως «Olvia» από την παραγωγή, στην τυποποίηση και εμπορία βιολογικού και συμβατικού ελαιολάδου, ενώ από το 2009 συμμετέχουν σε διαγωνισμούς ποιότητας ελαιολάδου έχοντας αποσπάσει 28 διακρίσεις.
Η τελευταία διάκριση απονεμήθηκε στο «Olvia» την περασμένη Τετάρτη, στη Ρώμη, παρουσία του Ιταλού υπουργού Γεωργίας και Δασών. Το λάδι της οικογένειας Τζωρτζή μπήκε στις πρώτες 30 θέσεις, ανάμεσα σε 400 ελαιόλαδα από 17 χώρες και αξιολογήθηκε από ειδική επιτροπή, αλλά και από 50 μαθητές της Ε΄ και Στ΄ δημοτικού της Απούλια, σε διεθνή διαγωνισμό για το βιολογικό ελαιόλαδο που έγινε τον περασμένο Μάρτιο στο Λέτσε της Ιταλίας. Κατέκτησε μάλιστα τη δεύτερη ελληνική θέση έπειτα από εταιρεία του Πύργου Ηλείας.
Πώς τα βγάλατε πέρα με την κρίση; ρωτήσαμε τον κ. Τζωρτζή. «Είμαστε μια οικογενειακή επιχείρηση που από το 2009, ωστόσο, δείξαμε εξωστρέφεια. Εξάγουμε σε 11 χώρες μεταξύ των οποίων Γερμανία, Γαλλία, Αυστραλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Βουλγαρία, Λευκορωσία» μας απάντησε.
Ο κύκλος εργασιών της «Olvia», προσθέτει, υπολογίζεται σε 120 με 150 τόνους ελαιολάδου, όπου το 70% της παραγωγής πωλείται στο εξωτερικό. Βασικός συνεργάτης της εταιρείας είναι τα καταστήματα αφορολογήτων, όπου το «Olvia» διατίθεται σε 16 αεροδρόμια του εσωτερικού.
Για τον κ. Τζωρτζή, η τοπική αυτοδιοίκηση θα πρέπει να προσεγγίσει την ελαιοκομία και τους ελαιοτριβείς, ώστε να προωθηθεί το ντόπιο λάδι και να καθιερωθεί η Λέσβος «στην ελίτ των λαδιών».
Χρυσό βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό
Ο Παντελής Πατερέλλης σπούδαζε φαρμακοποιός στην Ιταλία και από τα φοιτητικά του χρόνια ήθελε να δημιουργήσει το δικό του οινοποιείο. Τα κατάφερε το 2009 με μπροστάρη τον γιο του, Πρόδρομο, και πλέον παράγει 80 με 100 τόνους κρασιού ετησίως, όχι μόνο από τους αμπελώνες του στον Καριώνα και στο Μεγαλοχώρι, αλλά και συνεργαζόμενος με 70 ντόπιους οινοπαραγωγούς. Από το 2014, ο «Οινοφόρος Μεγαλοχωρίου» συμμετέχει σε εκθέσεις και πλέον «εξάγει ετησίως 20.000 μπουκάλια στην Καλιφόρνια και 30.000 μπουκάλια στη Σαγκάη», λέει στην «Κ» ο Πρόδρομος Πατερέλλης. Εχει λάβει πολλές διακρίσεις με κορυφαία το χρυσό βραβείο στον διαγωνισμό Sommelier Challenge IV των ΗΠΑ για το κόκκινο κρασί του, «Δάφνις και Χλόη».
Ο χώρος του οινοποιείου, όμως, φιλοξενεί πολλές εκδηλώσεις, συναυλίες και γαμήλιες δεξιώσεις. Ο γαμήλιος τουρισμός επεκτείνει πλέον τις δράσεις του «Οινοφόρου» – έχουν ήδη πραγματοποιηθεί εκεί γαμήλιες τελετές από την Αγγλία, την Αμερική και την Ινδία και έπονται η Γερμανία, το Κατάρ και η Ταϊλάνδη.
Από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς κρασιού της Κίνας, ο Μichael Zhang, φιλοξενήθηκε πρόσφατα από τον «Οινοφόρο» και «δήλωσε εντυπωσιασμένος από τις ομορφιές της Λέσβου, γιατί στη χώρα του είναι γνωστές μόνο η Μύκονος και η Σαντορίνη. Μαζί θα συνεργαστούμε για την προώθηση του γαμήλιου τουρισμού» προσθέτει ο κ. Πατερέλλης. «Σύμμαχοι» στην προσπάθεια, τα κάστρα, οι θερμοπηγές, τα αξιοθέατα του νησιού.