Επτά είναι τα θετικά στοιχεία των ελληνικών ΑΕΙ (δηλαδή, των πανεπιστημίων και ΤΕΙ) όπως τα παρουσιάζει η έκθεση του υπουργείου Παιδείας, ωστόσο οι αδυναμίες τους είναι διπλάσιες, συνολικά 14.
Ενδεικτικά, στα θετικά περιλαμβάνονται η απουσία διδάκτρων, η διδασκαλία όλων των βασικών ειδικοτήτων των επιστημονικών κατευθύνσεων, η καλή ερευνητική δραστηριότητα, η ικανοποιητική λειτουργία χάρη στις προσπάθειες του προσωπικού παρά τη μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης και την αποψίλωση του προσωπικού.
Στον αντίποδα, απαριθμώντας τις 14 αδυναμίες των ΑΕΙ, η έκθεση ξεκινάει από τις παθογένειες της δωδεκαετούς εκπαίδευσης και αναφέρει ότι «μεγάλο ποσοστό φοιτητών αδυνατεί να αντεπεξέλθει στο υψηλό επίπεδο σπουδών». Κατόπιν εστιάζει στα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, λέγοντας ότι τα ΑΕΙ δεν διαθέτουν επαρκή συστήματα παρακολούθησης της επαγγελματικής σταδιοδρομίας των αποφοίτων και ως εκ τούτου εμφανίζουν αδυναμία σύνταξης στρατηγικής για πρόσβαση των αποφοίτων στην αγορά εργασίας. Στο ίδιο πλαίσιο, οι δομές ανάπτυξης δεξιοτήτων των φοιτητών δεν λειτουργούν σε ικανοποιητικό πλαίσιο.
Η έκθεση αναφέρεται, ως τροχοπέδη, στη μείωση του προσωπικού και την κρατική υποχρηματοδότηση, ωστόσο επισημαίνει ότι «τα περισσότερα ΑΕΙ χαρακτηρίζονται από έλλειψη εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης, εμφανίζουν πολυδιάσπαση ανθρώπινων και υλικών πόρων, ενώ ορισμένα εμφανίζουν εσωστρέφεια και δεν έχουν σταθερούς δεσμούς με τους παραγωγικούς φορείς».
Ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προγραμμάτων σπουδών των ΑΕΙ, εντυπωσιάζει το γεγονός ότι από τις επιμέρους εκθέσεις αξιολόγησης ανά ΑΕΙ (η έκθεση του υπουργείου οργανώθηκε από την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας-ΑΔΙΠ) προκύπτει ότι υπάρχει υπερβολικός αριθμός μαθημάτων, κάτι που δικαιολογεί και τις πολλές επικαλύψεις στην ύλη. Αρνητική είναι και η εικόνα για τις πτυχιακές εργασίες, ενώ μία στις τρεις εκθέσεις αξιολόγησης έδειξε μη επικαιροποίηση του αναλυτικού προγράμματος. Από την άλλη, στο 55,8% των εκθέσεων αξιολόγησης αποτυπώνονται ενστάσεις σχετικά με το σύστημα αξιολόγησης της διδασκαλίας που εφαρμόζεται στα περισσότερα ΑΕΙ και την ποιότητα του εργαστηριακού εξοπλισμού διδασκαλίας.
Βέβαια, στα θετικά συγκαταλέγεται ότι «δημιουργείται σταδιακά κουλτούρα αξιολόγησης στα ιδρύματα», ωστόσο προκαλεί ερωτήματα ότι η έκθεση επέλεξε να παρουσιάσει το πιο ευνοϊκό για τα ελληνικά ΑΕΙ σύστημα διεθνούς αξιολόγησης. Ετσι, μεταξύ των 586 ΑΕΙ που συναποτελούν το 10% κορυφαίων της Ευρώπης, η Ελλάδα έχει 13 ΑΕΙ, 16,5% επί του συνόλου των ΑΕΙ της χώρας μας. Με το 16,5% η Ελλάδα βρίσκεται στην 11η θέση, μία θέση κάτω από τη Γερμανία και μπροστά από χώρες όπως η Αυστρία, η Ελβετία, η Νορβηγία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Δανία.