«Πόλεμος» μεταξύ Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου έχει ξεσπάσει τα τελευταία 24ωρα εξαιτίας του προσχεδίου νόμου που έχει τεθεί από τη Δευτέρα σε δημόσια διαβούλευση για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που διέπει τους ιατρικούς συλλόγους.
Ο ΙΣΑ καταγγέλλει ότι με το σχέδιο νόμου επιχειρείται «αποδυνάμωση και φίμωση των συλλόγων», σημειώνοντας ότι «πρόκειται για κακή συρραφή των ισχυουσών διατάξεων, χωρίς καμία ουσιώδη νομοτεχνική επεξεργασία που έχει στόχο την αποδυνάμωση των συλλόγων με τη διαρροή των προσωπικών δεδομένων των ιατρών και τον συγκεντρωτισμό των αρμοδιοτήτων, προκειμένου να ασκείται έλεγχος από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία». Σημειώνεται ότι το σχέδιο νόμου προβλέπει έναν αναβαθμισμένο ρόλο στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο (ΠΙΣ), που θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες και στον οποίο θα συγκεντρώνονται, ηλεκτρονικά, δεδομένα από τα μέλη όλων των συλλόγων της χώρας. Επιπλέον, αξίζει να τονιστεί ότι η πρόταση για το σχέδιο νόμου εκπονήθηκε από ειδική επιτροπή του ΠΙΣ. Ο ΙΣΑ ζητεί «αναλογικότητα» στην εκπροσώπηση των ιατρικών συλλόγων στον ΠΙΣ, τον οποίο καλεί να δημοσιοποιήσει τη σύνθεση της επιτροπής που εκπόνησε το σχέδιο νόμου.
Αμεση ήταν η απάντηση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, που υπενθυμίζει ότι στην επιτροπή που επεξεργάσθηκε τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας συμμετείχε και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών διά του προέδρου του και του νομικού του συμβούλου, καθώς και ότι η πρόταση εγκρίθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΠΙΣ. «Σε άλλες περιπτώσεις ο ΙΣΑ έχει πρωτοστατήσει στη μάχη για τον σεβασμό των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων του ΠΙΣ, και αυτό οφείλουμε να κάνουμε και σήμερα σεβόμενοι τις δημοκρατικές συλλογικές αποφάσεις» σημειώνει, ενώ στο αίτημα του ΙΣΑ για αναλογικότητα στην εκπροσώπηση απαντά «τα μεγάλα αστικά κέντρα μπορεί να έχουν πολλούς ιατρούς και ως εκ τούτου ισχυρή φωνή, πλην όμως δεν πρέπει να αποδυναμώνονται οι μικρότεροι ιατρικοί σύλλογοι που κάτω από αντίξοες συνθήκες προσπαθούν να προστατεύσουν τη δημόσια υγεία της περιοχής τους, καθώς και την ιατρική λειτουργία, η οποία ασκείται με κανόνες ηθικής και δεοντολογίας, με ελάχιστα μέσα και προσωπικό».