Εάν κατά τον ακαδημαϊκό Σπύρο Μελά, ο Νικόλαος Τσελεμεντές «έσπρωξε την ελληνική κατσαρόλα στον σύγχρονο πολιτισμό», τότε οι απόγονοί του ενώνουν, προβάλουν και διαιωνίζουν τη «γαλανόλευκη» κατσαρόλα. Για 11η χρονιά, στη γενέτειρα του «προκαθήμενου» της ελληνικής γαστρονομίας, στη Σίφνο, στρώθηκε το μεγαλύτερο τραπέζι που ένωσε από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη.
Το «11ο Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας ‘’Νικόλαος Τσελεμεντές’’» τοποθέτησε κάτω από τις… φτερούγες του τις μαγειρικές παραδόσεις ολόκληρης της χώρας και, αυτή τη χρονιά, δικαιολόγησε απόλυτα το βραβείο που απέσπασε πέρυσι ως το καλύτερο φεστιβάλ γαστρονομίας της Ευρώπης.
Στο, κατά τη μυθολογία, νησί του γιου του Αττικού ήρωα Σουνίου, του Σίφνιου, από τις 7 έως τις 9 Σεπτεμβρίου μπήκαν σε… λειτουργία όλες οι αισθήσεις.
Οι μυρωδιές και οι γεύσεις από τους καβουρμάδες και τους λαχανοντολμάδες της Θράκης «συνάντησαν», τα γαμοπίλαφα της Κρήτης, τις μοσχομυριστές λούζες της Μυκόνου, τον λευκό τόνο φρικασέ και το αυγοτάραχο ξιφία από την Κάλυμνο, τους κολοκυθοκεφτέδες και τις πικάντικες μελιτζανοσαλάτες της Σαντορίνης, την κολοκυθοτυρόπιτα (μπατζίνα) της Καρδίτσας, τα λουκούμια της Σύρου, τα αμυγδαλωτά της Καρπάθου και τις ατελείωτες ποικιλίες τυριών από τα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες, αλλά και της ηπειρωτικής Ελλάδος.
Η ρακή, το τσίπουρο, τα αρωματικά ή γλυκά κρασιά της Σαντορίνης και της Σάμου μπλέκονταν μεταξύ τους και ωθούσαν τους χιλιάδες επισκέπτες του φεστιβάλ να χορεύουν σε νησιώτικους ρυθμούς, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, στα στενά του Αρτεμώνα. Φυσικά, ξεχωριστή θέση σε όλη αυτή την πανδαισία γεύσεων, αρωμάτων, ήχων και εικόνων κατείχε η πατρίδα του Τσελεμεντέ, η Σίφνος, με τις ρεβυθόσουπες και τα μαστέλο.
Η διοργάνωση είχε διεθνής απήχηση καθώς υπήρξαν και αντιπροσωπίες της Ρωσίας και της Αιγύπτου που παρουσίασαν τις δικές τους σπεσιαλιτέ. Οι εκπρόσωποι κάθε περιοχής είχαν την ευκαιρία να μαγειρέψουν, να περιγράψουν και να παρουσιάσουν συνταγές από τις ιδιαίτερές τους πατρίδες, ενώ υπήρχαν και τα Παιδομαγειρέματα που στόχευαν στον προσανατολισμό των παιδιών στην υγιεινή διατροφή.
Μου άρεσε η παρουσίαση του ελληνικού πρωινού, το οποίο αποτελεί και τη βάση για μία σωστή διατροφή. Από εκεί και πέρα κάθε περιοχή είχε τις δικές της σπεσιαλιτέ και όλες ήταν νόστιμες. Η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα βασίζεται σε πρώτες ύλες που καλύπτουν όλες τις διατροφικές ανάγκες. Δεν είναι τυχαίο ότι τη βάση της πολυδιαφημισμένης μεσογειακής διατροφής αποτελεί η ελληνική», δήλωσε η ασημένια Ολυμπιονίκης του πόλο (2004).
Στο Φεστιβάλ της Σίφνου, εκτός από τις γαστριμαργικές εκδηλώσεις υπήρχαν και πολλά άλλα δρώμενα. Ένα από αυτό που ξεχώρισε ήταν ο παραδοσιακός γάμος, όπου η νύφη ήταν από τη Σίφνο, ο γαμπρός από τη Θράκη και οι κουμπάροι από τα Δωδεκάνησα, οπότε μέσα από αυτό το δρώμενο όλες οι περιοχές είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα τοπικά έθιμά τους.
Η αυλαία κάθε βράδυ «έπεφτε» με μουσική και χορό γιατί, όπως οι μαγειρικές γεύσεις μπλέκονταν μεταξύ τους, έτσι και οι παραδοσιακοί ήχοι από λαούτα, βιολιά, λύρες και ασκομαντούρες πρόσθεταν τα δικά τους… συστατικά ώστε να ολοκληρωθεί η επιτυχημένη συνταγή του σιφνιώτικου φεστιβάλ.
