Από τύχη δεν υπήρξαν θύματα χθες σε μία από τις πιο γνωστές παραλίες του «ελληνικού καλοκαιριού». Η κατολίσθηση που έγινε στην παραλία Ναυάγιο της Ζακύνθου οδήγησε στον ελαφρύ τραυματισμό επτά τουριστών και τουριστριών, εκ των οποίων μόνο μία παρέμεινε για νοσηλεία. Ο δήμαρχος του νησιού ζητεί να απαγορευτεί εντελώς η κολύμβηση στην παραλία και να επιτρέπεται μόνο η επίσκεψη με καραβάκι στην περιοχή ως αξιοθέατο, ενώ γεωλόγοι που την έχουν μελετήσει εκτιμούν ότι πρέπει να υπάρξει παρακολούθηση του φαινομένου.
Το περιστατικό συνέβη χθες το πρωί, την ώρα που στην παραλία και σε πλοιάρια κοντά σε αυτή βρίσκονταν δεκάδες τουρίστες. Οι τραυματίες –επιβαίνοντες σε βάρκες ή λουόμενοι που βρίσκονταν σε μικρή απόσταση την ώρα της κατολίσθησης– μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο του νησιού και εξήλθαν όλοι, εκτός από μια 34χρονη Τσέχα που υπέστη κάταγμα στον σπόνδυλο. Η παραλία αποκλείστηκε από το Λιμενικό και άνδρες της ΕΜΑΚ ερεύνησαν την περιοχή προκειμένου να αποκλειστεί το ενδεχόμενο παγιδευμένων ατόμων. «Αποκολλήθηκαν πάνω από δύο τόνοι βράχων, σε ύψος 15 μέτρων», λέει ο δήμαρχος του νησιού Παύλος Κολοκοτσάς. «Είμαστε τυχεροί που δεν υπήρξαν θύματα. Εχουμε τοποθετήσει επιγραφές στην παραλία που προειδοποιούν τον κόσμο να μην κάθεται κοντά στους βράχους, ωστόσο πολλές φορές τις αγνοούν. Η άποψή μας είναι ότι πρέπει να απαγορευτεί διά παντός η κολύμβηση στη συγκεκριμένη παραλία. Είναι μια μικρή ακτή, με βράχους εκατοντάδων μέτρων από επάνω, στην οποία το καλοκαίρι συνωστίζονται εκατοντάδες άτομα. Ας μείνει η παραλία ως αξιοθέατο από τη θάλασσα ή από τον χώρο που έχουμε δημιουργήσει πάνω από τα βράχια».
Αποκολλήθηκαν πάνω από δύο τόνοι βράχων, σε ύψος 15 μέτρων, σύμφωνα με τον δήμαρχο του νησιού Π. Κολοκοτσά.
Το ερώτημα είναι κατά πόσον η ακτή, που έγινε διάσημη λόγω του συνδυασμού ενός εντυπωσιακού φυσικού αναγλύφου και του ναυαγίου, μπορεί να είναι ασφαλής για τους επισκέπτες της. Ο πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών Αβραάμ Ζεληλίδης μελετά το νησί τα τελευταία 30 χρόνια. «Η Ζάκυνθος έχει έναν μεγάλο ορεινό όγκο, το όρος Βραχίονας, που για να το περιγράψουμε απλά μοιάζει με ομπρέλα: τα μισά του “στρώματα” κλίνουν προς το Ιόνιο και τα μισά προς τον Αμβρακικό», εξηγεί στην «Κ». «Το νησί είναι γεμάτο με μικρά ρήγματα, που δημιουργούν απότομα πρανή, τα οποία είναι πάντα επιρρεπή σε κατολισθήσεις. Στη συγκεκριμένη παραλία, τα πετρώματα είναι ασβεστολιθικά και αυτό είναι καλό, γιατί πρόκειται για ένα πολύ συνεκτικό υλικό, με μικρή έως μηδενική τάση ολίσθησης. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια αυτά τα απότομα πρανή, χωρίς να καταρρεύσουν. Ομως, επειδή τα πρανή είναι σχεδόν κατακόρυφα (με κλίση 90 μοιρών), με κάθε σεισμό δημιουργούνται μικρορηγματώσεις. Με τη βροχή, το νερό μπαίνει στις σχισμές, η διάβρωση επιτείνεται και κάποια στιγμή ένα κομμάτι αποκολλάται. Είναι δηλαδή ένα τυχαίο γεγονός».
Ο κ. Ζεληλίδης εκτιμά ότι το φαινόμενο πρέπει να παρακολουθηθεί, πιστεύει όμως ότι δεν πρέπει να γίνουν μεγάλες παρεμβάσεις. «Ισως να πρέπει να απομακρυνθούν μικρά κομμάτια. Ομως υπάρχει πάντα ο κίνδυνος, αφαιρώντας τμήματα που δείχνουν ετοιμόρροπα, να δημιουργήσεις “αρνητικό ανάγλυφο”, μια εσοχή, που είναι πιο επικίνδυνο για τους λουομένους. Σε αυτή τη φάση πρέπει να καθαρίσουμε το σημείο, να ξεκολλήσουμε ό,τι είναι έτοιμο να πέσει και να αφήσουμε την περιοχή στην ησυχία της».