Το 2022 αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς τελειώνει, με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να διαψεύδει κάποιες από τις πιο αρνητικές για εκείνον προβλέψεις και τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, από την άλλη πλευρά, να μετρά απώλειες.
Το 2022 αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς τελειώνει, με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να διαψεύδει κάποιες από τις πιο αρνητικές για εκείνον προβλέψεις και τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, από την άλλη πλευρά, να μετρά απώλειες.
Ο εγωμανής Έλον Μασκ, ο ατημέλητος Σαμ Μπάνκμαν Φράιντ και οι υπερπλούσιοι που εκδηλώνουν τις ανασφάλειές τους σε δημόσια θέα.
Η διοίκηση Μπάιντεν, έχοντας διατηρήσει κάποιους από τους δασμούς της περιόδου Τραμπ, συγκρούεται τώρα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ο οικονομικός εθνικισμός, ο αναδυόμενος προστατευτισμός και οι εμπορικοί κανόνες που κάμπτονται στον βωμό της εθνικής ασφάλειας.
Έως και τα μέσα του 2021 πολλοί μιλούσαν για την «ανωτερότητα του κινεζικού συστήματος». Πλέον, την ώρα που άλλες χώρες επιστρέφουν στην κανονικότητα, η Κίνα κλονίζεται. Τα λάθη της κινεζικής ηγεσίας και τα διδάγματα για τον υπόλοιπο κόσμο.
Ακόμα κι αν η αξία του Bitcoin δεν υποχωρήσει στο μηδέν (αν και θα μπορούσε), η βιομηχανία των κρυπτονομισμάτων υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να αρχίσει να οδεύει προς την λήθη.
Θα καταφέρει άραγε ο Τραμπ να εξασφαλίσει το προεδρικό χρίσμα της Ρεπουμπλικανικής παράταξης παρά τις διαφωνίες της κομματικής ελίτ; Εάν δεν τα καταφέρει, πώς θα αντιδράσει; Ενδεχομένως σαμποτάροντας το ίδιο του το κόμμα;
Πρόκειται, άραγε, η τιμή της βενζίνης να καθορίσει το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο και πιθανότατα τη μοίρα της αμερικανικής δημοκρατίας;
Υπήρχαν τέσσερις τρόποι με τους οποίους ο Πούτιν θα μπορούσε να κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και οι τρεις εξ αυτών έχουν ήδη αποτύχει. Καθοριστική για τις από δω και πέρα εξελίξεις: η επάρκεια της δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία.
Οι «ρεαλιστές» και οι Ρεπουμπλικάνοι που είχαν σπεύσει να μιλήσουν για νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία πλέον διαψεύδονται. Οι σύγχρονοι πόλεμοι δεν κερδίζονται απλώς με το φαίνεται κανείς σκληρός και μάτσο, σχολιάζει ο Πολ Κρούγκμαν μέσα από τις σελίδες των Τάιμς της Νέας Υόρκης.
Η «αγωνία» του Πούτιν και τα δύσκολα στοιχήματα για την Ευρώπη που πρέπει τώρα να δώσει προτεραιότητα στην προστασία των νοικοκυριών και τη διατήρηση του αισθήματος δικαιοσύνης βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις αγορές.
Η τρέχουσα κρίση στην Ιταλία μπορεί να αποδειχθεί περισσότερο δυσεπίλυτη από την κρίση που είχε προηγηθεί πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 2010 με φόντο τότε την ευρωζώνη. Γιατί; Αυτήν τη φορά δεν «είναι η οικονομία, ανόητε». Είναι η πολιτική.
Η στροφή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος προς τον εξτρεμισμό ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 και, πλέον, παρουσιάζει ομοιότητες με την άνοδο που είχε σημειώσει η Κου Κλουξ Κλαν στις ΗΠΑ πριν από έναν αιώνα, κατά τη δεκαετία του 1920.
Τα επιτόκια ανεβαίνουν. Οι μετοχές, και ιδιαίτερα εκείνες εταιρειών όπως η Tesla, βρίσκονται σε πτώση, ενώ η κατάρρευση των κρυπτονομισμάτων ήταν πραγματικά επικών διαστάσεων, αναφέρει σε άρθρο του στους New York Times ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν.
Πολλοί βλέπουν πλέον ως πιο πιθανό ακόμη και το ενδεχόμενο η Ουκρανία να κερδίσει τελικώς τον πόλεμο. Ο Πολ Κρούγκμαν δίνει τη δική του οπτική, μέσα από τις σελίδες των New York Times, για το πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο.
«Η Ευρώπη πρέπει να κινηθεί γρήγορα και να διακόψει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου», γράφει ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος σε άρθρο του για στους New York Times.
«Αυτό που μου κάνει εντύπωση», λέει ο Κρούγκμαν σε άρθρο του για τους New York Times, «είναι η αντίθεση ανάμεσα στην τρέχουσα απροθυμία της Γερμανίας να κάνει μέτριες θυσίες μπροστά στα φρικτά εγκλήματα του πολέμου, και στις τεράστιες θυσίες που ζήτησε η Γερμανία από άλλες χώρες κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους πριν από μια δεκαετία».