Ο ένας έχει ανακαλύψει το φάρμακο για τη φαλάκρα, αλλά ο ίδιος παραμένει φαλακρός. Ο άλλος είχε ρεκόρ τις 35 ψήφους πριν συνεργαστεί με έναν φυλακισμένο και μπει ως αρχηγός, πλέον, στη Βουλή. Ο τρίτος δεν άφηνε ολονυχτία για ολονυχτία πριν λάβει τη θεία φώτιση και οδηγηθεί με μιας στα βουλευτικά έδρανα.
Ακούστε το Podcast του Σταύρου Θεοδωράκη εδώ.
Και η άλλη, η πλέον προβεβλημένη, αφού πριν από μερικά χρόνια μας απάλλαξε από χρέη και δάνεια, είπε να επιστρέψει για να μας διδάξει και τι σημαίνει αγάπη. Αυτός είναι και ο λόγος, άλλωστε, που αποφάσισε να βάλει στη Βουλή και το ταίρι της. Να κάθονται δίπλα – δίπλα στα έδρανα και να διδάσκουν εκ του παραδείγματος ότι «η αγάπη όλα τα υπομένει».
Κατά τα άλλα, η εν λόγω κυρία υποστηρίζει όλη την ακροδεξιά εθνικιστική ατζέντα. «Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν προδοσία» και «στο Αιγαίο εδώ και τώρα 12 μίλια»! Α! Και να μην ξεχάσω: μετά τη δολοφονία του Φύσσα, όταν η Βουλή αποφάσιζε την αναστολή της χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής, η ίδια ψήφιζε «παρών».
Αν, λοιπόν, αθροίσεις το 16% των 4 κομμάτων που προανέφερα με τα ποσοστά που πήραν ομοειδή τους κομματίδια που δεν κατάφεραν να μπουν στη Βουλή, έχουμε περίπου ένα 20% των Ελλήνων που ψηφίζει ψεκασμένους «αντισυστημικούς». Τι σας ξαφνιάζει;
Το 29% των Ελλήνων πιστεύει -σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις- ότι τα ίχνη που αφήνουν τα αεροπλάνα είναι αέρια ψεκασμού. Για να μη σας πω, και σας τρομάξω, πόσοι πιστεύουν ότι το φάρμακο για τον καρκίνο έχει ανακαλυφθεί, αλλά μας το κρύβουν και πως ο κόβιντ ήταν μια προσπάθεια της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» να εξολοθρεύσει τους συνταξιούχους και να γλιτώσει τις συντάξεις.
Το «αντισυστημικό», βεβαίως, χρησιμοποιείται από όλους αυτούς καταχρηστικά, καθότι οι περισσότεροι ανακάλυψαν το «αντί» όταν «ξεβράστηκαν» από το σύστημα. Σας θυμίζω ότι η κυρία της ιστορίας είχε εισέλθει στη Βουλή για πρώτη φορά αγκαλιά με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ αρκετά από τα στελέχη των άλλων ακροδεξιών μορφωμάτων είχαν προσπαθήσει να σταδιοδρομήσουν στη Νέα Δημοκρατία.
Και εδώ προκύπτει το ερώτημα: Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι έχουμε ένα 16% «ψεκασμένων», είναι καλό να εκφράζονται αυτόνομα στη Βουλή ή θα ήταν καλύτερο να κρύβονται κάτω από τις φτερούγες των μεγάλων πολυσυλλεκτικών κομμάτων;
Κατά τη γνώμη μου, καλύτερα να είναι εκτός των μεγάλων σχηματισμών! Διαφορετικά λειτουργούν σαν τη μούχλα. Μολύνουν, δηλαδή, τα κόμματα εξουσίας που αναγκάζονται κατά περίσταση να τους κάνουν τα χατίρια. Ας μη θυμηθούμε λεπτομέρειες από το 2015, αλλά και από το 2012.
Μιλώντας, βεβαίως, για την πανηγυρική είσοδο στη Βουλή του κόμματος που έχει ως πνευματικό ηγέτη έναν καταδικασμένο για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, δεν μπορώ παρά να αναφέρω πόσο λίγοι αποδείχθηκαν αυτοί που θέλησαν να μας προστατεύσουν από τη νεκρανάσταση της Χρυσής Αυγής. Καμία συνεννόηση -ούτε καν σε αυτό- της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχείς νομοθετικές ρυθμίσεις, που μπορεί να μην έλυναν το πρόβλημα, δημιουργούσαν όμως τόσο θόρυβο που ουσιαστικά προμόταραν τον έγκλειστο στις φυλακές υψίστης ασφαλείας – «υψίστης»; λέμε και ένα αστείο να περάσει η ώρα.
Ενα άλλο επαναλαμβανόμενο, περισπούδαστο δήθεν, επιχείρημα είναι ότι οι «ακροδεξιοί» ενισχύθηκαν από τα απόνερα μιας απάνθρωπης μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Οσοι εκφράζουν αυτή την απλούστευση, για να μην πω καμιά άλλη κουβέντα, ας αναλογιστούν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, και ανάμεσά τους οι 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και το 67% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, θεωρούν πως ο αριθμός των μεταναστών στη χώρα μας είναι «υπερβολικά μεγάλος». Αυτό, τουλάχιστον, έδειξε η πρόσφατη έρευνα του Ετερον του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
Ας απομακρυνθούμε, λοιπόν, από πλαστές θεωρίες και απαρχαιωμένες δοξασίες και ας αναμετρηθούμε με την πραγματικότητα, γιατί διαφορετικά, σε λίγα χρόνια, θα νοσταλγούμε τη χρονιά που είχαμε μόνο 20% ψεκασμένους.