Για πρώτη φορά στην ιστορία του, και πιθανώς τελευταία, το Κρατικό Μουσείο της Ολλανδίας εκθέτει τα περισσότερα έργα Ρέμπραντ που διαθέτει. Από τις επιβλητικές προσωπογραφίες μέχρι κάποια ταπεινά σχέδια, που συχνά φυλάσσονται σε σκοτεινά δωμάτια – αποθήκες, το μουσείο του Αμστερνταμ εκθέτει –υπό ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες– 22 πίνακες, 60 σχέδια και περισσότερες από τριακόσιες από τις ομορφότερες γκραβούρες στην έκθεση. «Πιστεύω ότι η έκθεση αυτή εξηγεί θαυμάσια ποιος ήταν ο Ρέμπραντ ως άνθρωπος», εξηγεί ο Πίτερ Ροελόφς, επικεφαλής του μουσείου για τη ζωγραφική και τη γλυπτική. «Στην πραγματικότητα εισερχόμαστε στον ιδιωτικό κόσμο του και την ίδια στιγμή διαθέτουμε μια εκπληκτική όψη του Ρέμπραντ ως ενός από τους πιο πειραματικούς και πρωτοποριακούς καλλιτέχνες στην ιστορία της δυτικής τέχνης».
Ο διευθυντής του μουσείου, Τάκο Ντίμπιτς, επισήμανε ότι μία τέτοια έκθεση δεν πρόκειται να επαναληφθεί. «Αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί, γιατί τα έργα πάνω σε χαρτί είναι εξαιρετικά ευαίσθητα», τόνισε.
Η έκθεση που τιτλοφορείται «Ολοι οι Ρέμπραντ» είναι μία από τις πολλές που οργανώνονται φέτος σε μουσεία σε ολόκληρη την Ολλανδία, σηματοδοτώντας την 350ή επέτειο από τον θάνατο του μεγάλου καλλιτέχνη. Η τέως βασίλισσα της Ολλανδίας, πριγκίπισσα Βεατρίκη, άνοιξε τους εορτασμούς τον περασμένο μήνα στο Μουσείο Mαουριτχάους στη Χάγη, όπου φιλοξενείται μια σημαντική συλλογή με έργα Ρέμπραντ ανάμεσα στα οποία «Το μάθημα ανατομίας του δρ. Νικολάες Τουλπ» και μια αυτοπροσωπογραφία του ζωγράφου, η οποία χρονολογείται από το 1669, τη χρονιά, δηλαδή, που πέθανε ο Ρέμπραντ.
Το Μουσείο Mαουριτχάους ευελπιστεί να κλείσει τη χρονιά με δύο ακόμη από τα έργα του. Εχει, άλλωστε, προγραμματίσει να πραγματοποιήσει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις προκειμένου να διαπιστώσει αν μπορούν να αποδοθούν δύο ακόμη πίνακες στον Ρέμπραντ: η «Μελέτη ενός Γέρου» και μία ακόμη προσωπογραφία ενός ηλικιωμένου άνδρα. Η έκθεση που οργανώθηκε από το Μουσείο Mαουριτχάους ανοίγει διάπλατα ένα παράθυρο από το οποίο ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει την εξέλιξη του Ρέμπραντ μέσα στον χρόνο, από τότε που ήταν ένας ριψοκίνδυνος νέος καλλιτέχνης μέχρι που έγινε μάγιστρος της «χρυσής εποχής». Ηταν άλλωστε ο πρώτος που απεικόνισε τα θέματά του με τόσο αληθοφανή τρόπο.
«Ο Ρέμπραντ είναι ο καλλιτέχνης των ανθρώπινων όντων. Ποτέ δεν εξιδανικεύει τις μορφές και έτσι απεικονίζει την αλήθεια των ανθρώπων. Πώς είναι αυτοί με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους», επισημαίνει ο Πίτερ Ροελόφς.
Στην έκθεση του μουσείου περιλαμβάνονται και πολλές αυτοπροσωπογραφίες, που είναι στην πραγματικότητα οι «σέλφις» του 17ου αιώνα. Ο Ρέμπραντ χρησιμοποιούσε αυτήν τη μέθοδο προκειμένου να απεικονίσει συναισθήματα, τα οποία μετά επανεμφανίζονται στα μεγαλύτερα έργα του.