ΤΕΛ ΑΒΙΒ. Στις 17 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθούν οι νέες εκλογές στο Ισραήλ, μετά την αποτυχία του βετεράνου πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου να σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση. Ο ίδιος φαίνεται ότι προτίμησε τη νέα προσφυγή στις κάλπες από την εναλλακτική να διοριστεί άλλος πολιτικός εντολοδόχος πρωθυπουργός και να επιχειρήσει να συγκροτήσει κυβέρνηση. Πάντως, η ανάγκη προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία αποτελεί μία ακόμη ένδειξη αποδυνάμωσης του πάλαι ποτέ κραταιού πολιτικού, που για πολλούς είναι συνώνυμος της εξουσίας στο Ισραήλ την τελευταία δεκαετία.
Την ίδια στιγμή, ο Νετανιάχου αντιμετωπίζει την απειλή παραπομπής σε τρεις υποθέσεις διαφθοράς, που θέτουν εν αμφιβόλω την πολιτική του επιβίωση. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγορούν ότι γαντζώνεται στην πρωθυπουργία για να είναι σε θέση να επιτύχει την ψήφιση νόμων που θα τον προστατεύσουν από τη δικαστική δίωξη. Η προκήρυξη νέων εκλογών έχει επιπτώσεις και εκτός του Ισραήλ. Εγείρει το θέμα της παρουσίασης από την κυβέρνηση Τραμπ του «σχεδίου για την επίλυση της παλαιστινο-ισραηλινής διένεξης», το οποίο αναμένεται εδώ και μήνες.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δεν φείδεται ευνοϊκών προς το Ισραήλ και τον Νετανιάχου κινήσεων, δεν δίστασε να αυτοπροσκληθεί στην ισραηλινή πολιτική κρίση διακηρύσσοντας την υποστήριξή του προς τον απερχόμενο πρωθυπουργό. Στο Ισραήλ έφθασε άλλωστε και ο Τζάρεντ Κούσνερ, ο σύζυγος της κόρης του Τραμπ, ενόσω η κρίση βρισκόταν σε πλήρη κορύφωση, για να συζητήσει τη «διπλωματική πρωτοβουλία» του για το Μεσανατολικό, της οποίας ο «εγκέφαλος» είναι ο ίδιος.
Ο Νετανιάχου είχε προθεσμία μέχρι προχθές τα μεσάνυχτα για να συγκροτήσει έναν κυβερνητικό συνασπισμό που θα εξασφαλίζει πλειοψηφία στην Κνεσέτ. Συνομιλητές του, το λαϊκό και εθνικιστικό κόμμα Israel Beitenou και δύο υπερορθόδοξα κόμματα που αντιπροσωπεύουν το 10% του εκλογικού σώματος, που ακολουθεί με άκρα αυστηρότητα τους κανόνες του ιουδαϊσμού. Ο Νετανιάχου, μετρ της στρατηγικής και θριαμβευτής της νύχτας των εκλογών της 9ης Απριλίου, δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει τον ιστορικό ανταγωνισμό ανάμεσα στους λαϊκούς και στους ακραίους ορθοδόξους ως προς ένα ζήτημα που ταλανίζει το Ισραήλ επί δεκαετίες: την εξαίρεση από τη στρατιωτική θητεία, από την οποία ευνοούνται δεκάδες χιλιάδες σπουδαστές των ταλμουδικών σχολών.
Σε μια χώρα όπου όλοι, χωρίς εξαίρεση, υποχρεούνται σε στρατιωτική θητεία, ένα τέτοιο ευνοϊκό καθεστώς θεωρείται από πολλούς αδικία. Ο Νετανιάχου βρήκε απέναντί του τον ηγέτη του Israel Beitenou Αβίγκντορ Λίμπερμαν, έναν άνθρωπο που εκπροσωπεί εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινούς που προέρχονται από την πρώην Σοβιετική Ενωση, διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου του Νετανιάχου μεταξύ 1996-1997 και υπουργό Αμυνας της κυβέρνησής του έως το 2018. Ο Λίμπερμαν επέμεινε μέχρι τέλους: δεν επρόκειτο να συμμετάσχει στην κυβέρνηση παρά υπό τον όρο ότι θα ψηφισθεί νόμος, όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί στην προεκλογική εκστρατεία του, με τον οποίο θα αίρεται η εξαίρεση που ευνοεί τους υπερορθοδόξους.