Κατά την άποψη του Οσάμα Μπιν Λάντεν και των συντρόφων του τρομοκρατών της Αλ Κάιντα, ο πόλεμος εναντίον της Αμερικής βαίνει καλώς. Υστερα από σχεδόν τέσσερις εβδομάδες βομβαρδισμών, οι Ταλιμπάν διατηρούν σθεναρά την εξουσία στο Αφγανιστάν. Ακόμη και η αλλαγή στην τακτική των Αμερικανών, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τα αεροσκάφη Β52 για να βομβαρδίσουν το Αφγανιστάν, δεν βοήθησαν τις δυνάμεις της Βόρειας Συμμαχίας να προωθηθούν στις περιοχές των Ταλιμπάν. Παράλληλα, ο απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν, Λακντάρ Μπραχίμι, έκλεισε την πενθήμερη περιοδεία του στο Πακιστάν, χωρίς όμως να έχει πετύχει συμφωνία για το σχηματισμό μιας πολιτικής συμμαχίας, που θα αναλάβει τον έλεγχο στη μετά Ταλιμπάν εποχή.
Οι αυξανόμενοι θάνατοι αμάχων στο Αφγανιστάν και οι κίνδυνοι από την πείνα, ειδικά για τους 700.000 Αφγανούς, οι οποίοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα βουνά των κεντρικών περιοχών της χώρας, αναστάτωσε πολλά μουσουλμανικά κράτη, ενώ ο Κόφι Ανάν προειδοποίησε για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης της διεθνούς συμμαχίας κατά της τρομοκρατίας.
Στο μεταξύ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου κυριαρχεί ο φόβος του άνθρακα, εκφράστηκαν κατηγορίες εναντίον των Αρχών επειδή καθυστέρησαν να πάρουν μέτρα για την αποτροπή μετάδοσης του βάκιλου. Οι 7.000 πράκτορες του FBI, ο οποίοι διεξάγουν τις έρευνες για να εντοπίσουν από πού προέρχεται ο άνθρακας, δεν έχουν καταφέρει να βρουν κάποιο στοιχείο. Τα νέα για την αμερικανική οικονομία είναι επίσης άσχημα. Η Παγκόσμια Τράπεζα δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οι επιθέσεις αυτοκτονίας της 11ης Σεπτεμβρίου θα οδηγήσουν τον επόμενο χρόνο σε μείωση της παγκόσμιας παραγωγής κατά 1%.
Ο γενικευμένος τρόμος και η οικονομική κρίση είναι αναμφίβολα αυτό που επεδίωκε ο Μπιν Λάντεν. Ομως η τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου είχε και θετικές συνέπειες μετά την έκρηξη συμπάθειας προς το αμερικανικό έθνος από τη διεθνή κοινότητα. Οι πιο σημαντικές είναι οι παρακάτω :
Πρώτον η συγκρότηση παγκόσμιας συμμαχίας εναντίον της τρομοκρατίας, η οποία ενώνει τις οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, όπως και πολλά από τα μουσουλμανικά κράτη.
Δεύτερον, η οργή της διεθνούς κοινής γνώμης έφερε πιο κοντά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Οι δύο εχθροί κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου άρχισαν συνομιλίες για τον περιορισμό των πυρηνικών τους όπλων. Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ ελπίζει να καταλήξει σε μια συμφωνία μετά την επίσκεψή του στη Μόσχα.
Τρίτον, οι ηγέτες διαφόρων κρατών κατανοούν τώρα καλύτερα την ανάγκη για μια πιο εποικοδομητική προσέγγιση στην Παγκόσμια Διάσκεψη Εμπορίου που θα γίνει στην Ντόχα. Ακόμα και οι αυξημένες ανησυχίες για την ασφάλεια των συμμετεχόντων στη διάσκεψη μπορεί να έχουν και θετικές συνέπειες και να οδηγήσουν στον αποκλεισμό των οργανώσεων κατά της παγκοσμιοποίησης.
Τέταρτον, η απειλή της τρομοκρατίας ώθησε τη Γερμανία και την Ιαπωνία να αναλάβουν ευρύτερες στρατιωτικές ευθύνες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πέμπτον, η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους άλλαξε την πολιτική της μη εμπλοκής στο διεθνές προσκήνιο και τώρα αναπτύσσει διπλωματικές σχέσεις με το Πακιστάν, την Κεντρική και τη Νοτιοανατολική Ασία.
Εκτον, ο τρόμος της βίας αποτέλεσε το κίνητρο για να αναζητηθούν μόνιμες λύσεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Ιρλανδία.
Η εκστρατεία, λοιπόν, εναντίον της Αλ Κάιντα βοήθησε στην ενίσχυση ενός κοινού στόχου. Σύντομα όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αποδείξουν ότι αυτός ο στόχος δικαιολογεί τους βομβαρδισμούς στο Αφγανιστάν. Θα πρέπει ακόμα να βελτιώσουν τις δημόσιες σχέσεις τους και τη διπλωματία τους, πάνω απ’ όλα, όμως, θα πρέπει να αποδείξουν ότι είναι αποφασισμένες να βοηθήσουν τον άμαχο πληθυσμό των Αφγανών, που βασανίζεται από την πείνα και τους βομβαρδισμούς. Ο κόσμος γνωρίζει καλά ότι οι ΗΠΑ έχουν δύναμη, τώρα πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν και δίκιο.