Παραιτήθηκε χθες ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Σαάντ Χαρίρι, αφού, όπως ο ίδιος δήλωσε σε τηλεοπτικό διάγγελμά του, ο Λίβανος βρίσκεται «σε αδιέξοδο» ύστερα από δύο εβδομάδες διαδηλώσεων με αίτημα την παραίτησή του, άρα έπρεπε να συμβεί κάτι προκειμένου να υπερκεραστεί η κρίση.
«Επί 13 ημέρες, ο λαός του Λιβάνου ανέμενε μια απόφαση για πολιτική λύση, που θα έβαζε τροχοπέδη στην οικονομική κατάρρευση. Προσπάθησα, όλη αυτή την περίοδο, να βρω μια διέξοδο, ώστε να αφουγκραστώ τη λαϊκή βούληση. Είναι ώρα να προκαλέσουμε ένα μεγάλο σοκ για να επιλυθεί η κρίση. Θα μεταβώ στα προεδρικά ανάκτορα για να υποβάλω την παραίτηση της κυβέρνησης. Σε όλους τους πολιτικούς εταίρους μας τονίζω ότι η ευθύνη μας σήμερα είναι να βρούμε πώς θα προστατεύσουμε τον Λίβανο και θα αναζωογονήσουμε την οικονομία», επισήμανε στο τηλεοπτικό διάγγελμά του, χθες το απόγευμα, ο Σαάντ Χαρίρι.
Η απόφαση του σουνίτη πρωθυπουργού να βάλει τέλος στην πολιτική κρίση και στις μαζικές διαδηλώσεις ελήφθη αφού, χθες το μεσημέρι, εκατοντάδες μαυροντυμένοι υποστηρικτές της Χεζμπολάχ, κραδαίνοντας ξύλα, διέλυσαν την κεντρική συγκέντρωση των αντικυβερνητικών διαδηλωτών στην Πλατεία των Μαρτύρων, στη Βηρυτό. Πυρπόλησαν σκηνές, έσπασαν πλαστικές καρέκλες και κυνήγησαν τους συγκεντρωμένους διαδηλωτές. Παρότι οι δυνάμεις ασφαλείας έσπευσαν στην περιοχή, στάθηκε αδύνατο να αναχαιτίσουν το πλήθος, που φώναζε σιιτικά θρησκευτικά συνθήματα.
Νωρίς χθες το πρωί σημειώθηκαν επεισόδια, όταν αστυνομικές δυνάμεις επιχείρησαν να απωθήσουν τους μαινόμενους υποστηρικτές της Χεζμπολάχ, προτού επιτεθούν κατά της κεντρικής κατασκήνωσης στη Βηρυτό, όπου οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές παραμένουν επί περίπου δύο εβδομάδες, ζητώντας την παραίτηση της κυβέρνησης και την ανατροπή της πολιτικής τάξης που διοικεί τη χώρα μετά τον εμφύλιο του 1975-1990. Παραμένει άγνωστος ο αριθμός των τραυματισμένων κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. Πάντως, οι υποστηρικτές της Χεζμπολάχ ορμήσαν και εναντίον των δημοσιογράφων που είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή προκειμένου να καλύψουν τις διαδηλώσεις. Η Χεζμπολάχ είναι η μοναδική ένοπλη ομάδα του Λιβάνου που διατήρησε τον εξοπλισμό της μετά τον εμφύλιο πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι είναι αναγκαίο να υπερασπιστεί τη χώρα από το Ισραήλ, το οποίο κατείχε τον νότιο Λίβανο κατά την περίοδο 1982-2000.
Πολλοί εκτιμούν ότι έχει μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ από τις ένοπλες δυνάμεις του Λιβάνου.