Η τέταρτη μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα των ΗΠΑ, Lehman Brothers, ζητεί να υπαχθεί σε διαδικασία πτώχευσης. Πρόκειται για έναν οικονομικό κολοσσό, το ενεργητικό του οποίου ήταν το 2008 τριπλάσιο από το ελληνικό ΑΕΠ. Η είδηση προκάλεσε τριγμούς στα διεθνή χρηματιστήρια και –σε συνδυασμό με την πώληση της Merill Lynch στην Bank of America, για να αποφευχθεί η κατάρρευσή της– άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην παγκόσμια οικονομία.
Την ημέρα εκείνη η κατάσταση της Lehman Brothers ήταν δραματική: η αξία της είχε πέσει κατά 99% από την αρχή του 2008. Ακόμη, με περισσότερα από 45 δισ. δολάρια στεγαστικών δανείων στο χαρτοφυλάκιό της, η συνολική κεφαλαιοποίησή της είχε μειωθεί στα 3 δισ. δολάρια, όταν πριν από έναν χρόνο ήταν 36 δισ. δολάρια.
Πάντως, οι πρώτες προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο από τη φούσκα της αγοράς των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης (sub-prime loans) και από την ενδεχόμενη πτώση των τιμών ακινήτων είχαν διατυπωθεί από το 2006 και τα πρώτα σήματα κινδύνου για τις διαδικασίες τιτλοποίησης και μόχλευσης είχαν εκπεμφθεί από το 2007. Ο φόβος για σεισμικές δονήσεις στις τράπεζες θα οδηγήσει σε μεγάλη πτώση την τιμή του πετρελαίου. Για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Αγγλίας, μεταξύ άλλων, θα χρειαστεί να προβούν σε ενέσεις ρευστού της τάξεως των 30 δισ. ευρώ και 5 δισ. στερλινών, αντίστοιχα.
Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, ο Αλαν Γκρίνσπαν, επικεφαλής μέχρι πρότινος της Fed, επισήμανε ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα εισέρχεται σε τροχιά αποδόμησης και ότι επείγει η εύρεση λύσης. Μάλιστα, δήλωσε «ότι μία φορά στα 100 χρόνια συμβαίνει κρίση όπως αυτή, με την κατάρρευση της αγοράς στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης, και έχει νικητές και ηττημένους.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να σώσουμε τους πάντες». Σύντομα επιβεβαιώθηκε, καθώς αποδείχθηκε ότι η Μαύρη Δευτέρα της 15ης Σεπτεμβρίου ήταν η αρχή μιας βαθιάς κρίσης που παρέσυρε στη δίνη της όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη, οδήγησε στην κατάρρευση πολλών χρηματοπιστωτικών και βιομηχανικών γιγάντων κι έκανε πολλούς να μιλούν για «νέο 1929».
«Η πιστωτική κρίση έχει ακόμα να διανύσει μεγάλη απόσταση. Στο διάστημα αυτό θα εξακολουθήσει να διαβρώνει το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία, έως ότου οι τιμές των κατοικιών σταθεροποιηθούν».