«Νέα φάση» του πολέμου ονόμασαν οι περισσότεροι Δυτικοί αναλυτές την εμπλοκή αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στο Αφγανιστάν, κοντά στο Κανταχάρ, πρωτεύουσα του Νότου και των Παστούν, τελευταίο προπύργιο των Ταλιμπάν και του αρχηγού τους, του μουλά Ομάρ.
«Νέα επικίνδυνη περίοδο» της εκστρατείας κατά της τρομοκρατίας χαρακτήρισε ο πρόεδρος Μπους την κατάσταση στο Αφγανιστάν, έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά την πτώση της Κουντούζ, πύλη προς την Κεντρική Ασία. Οι διαπιστώσεις προηγήθηκαν μιας ημέρας της συνόδου της Βόννης για την ειρήνευση στο Αφγανιστάν, άρα της διπλωματίας προηγήθηκε η στρατιωτική διευθέτηση βασικών εκκρεμοτήτων επί του εδάφους.
Παραμένει βεβαίως μία βασικότατη εκκρεμότητα, αυτή του Ομάρ και κυρίως του Μπιν Λάντεν. Ιδιαίτερα ο τελευταίος πρέπει να συλληφθεί? αυτός υπήρξε η βάση της εκστρατείας κατά της τρομοκρατίας.
Εάν όμως έχει διαφύγει στα απρόσιτα βουνά στην Τόρα Μπόρα ή και αλλού βορειότερα; Τότε, στη «νέα φάση» θα επιστρατευθούν και νέα όπλα, ίσως ορισμένα υπερσύγχρονα όπλα, τα οποία δοκιμάστηκαν από το 1998 και μετά στο Νέο Μεξικό στο πεδίο βολής πυραύλων του White Sands. Στο Αφγανιστάν δοκιμάστηκαν ήδη ορισμένες πρωτοποριακές βόμβες. Οπως αυτές οι οποίες κατά την έκρηξη απελευθερώνουν μίγμα καυσίμου και αερίου, προκαλώντας πυρκαγιά και ωστικό κύμα, οι GBU-28, η AGM-130, η πρώτη ειδική για την καταστροφή υπόγειων καταφυγίων, κατευθυνόμενη με λέιζερ, η δεύτερη τηλεκατευθυνόμενη, έχουν χρησιμοποιηθεί στο Αφγανιστάν στο πλαίσιο προγράμματος δοκιμών με καταληκτική χρονολογία το 2004.
Τότε οι αρμόδιοι του Πενταγώνου υπολογίζουν ότι θα έχουν στη διάθεσή τους τουλάχιστον 20 «νέα» όπλα από τις δοκιμές, σε πειραματικό πεδίο ή σε πραγματικό πεδίο μάχης. Ευτυχώς, έως τότε ο Μπιν Λάντεν θα έχει εξουδετερωθεί.
Νέο είδος πολέμου στον Νότο του Αφγανιστάν
Παρά τις δηλώσεις του Πενταγώνου για διεξαγωγή ανορθόδοξου πολέμου, η εκστρατεία εναντίον του Βόρειου Αφγανιστάν υπήρξε συμβατική. H κατάσταση στα νότια της χώρας, όμως, όπου δραστηριοποιούνται ήδη εκατοντάδες άνδρες των πεζοναυτών, είναι δραστικά διαφορετική.
Η απουσία ισχυρής συμμαχικής δύναμης στον Νότο της χώρας, όπως η Βόρεια Συμμαχία στον Βορρά, υποχρέωσε τις αμερικανικές δυνάμεις να προβούν σε παρακινδυνευμένη επιχείρηση, που είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη αεροδρομίου κοντά στο Κανταχάρ, ώστε να διαθέτουν προκεχωρημένη βάση κοντά στο προπύργιο του εχθρού. Παρουσιάζεται, όμως, ο κίνδυνος ότι οι τοπικοί πολέμαρχοι του Νότου δεν θα αντιμετωπίσουν την έλευση αμερικανικών στρατευμάτων ως ένδειξη της καταρράκωσης της ισχύος των Ταλιμπάν, αλλά ως μία ακόμη εισβολή ξένης στρατιωτικής δύναμης στο έδαφός τους, η οποία πρέπει να αντιμετωπισθεί δυναμικά. H αποτυχία των συμμαχικών δυνάμεων να πείσουν τους Ταλιμπάν να εγκαταλείψουν το Κανταχάρ, παρά τους μαζικούς βομβαρδισμούς και τη χρήση τρομακτικής ισχύος πυρός, δημιούργησε προσωρινά τον κίνδυνο της de facto διχοτόμησης της χώρας, κατά μήκος ανατολικού δυτικού άξονα, ο οποίος θα ακολουθούσε τη στρατιωτική ισχύ Βόρειας Συμμαχίας και Ταλιμπάν.
Φοβούμενος, όμως, ότι οι επιτυχίες στον Βορρά της χώρας θα αύξαναν τις προσδοκίες της κοινής γνώμης για ταχεία επικράτηση των δυτικών δυνάμεων. H κυβέρνηση Μπους, ωστόσο, προσπαθεί από τις πρώτες ημέρες της επιχείρησης να περιορίσει τις προσδοκίες και να προετοιμάσει το αμερικανικό κοινό για απώλειες.
Η κατάληψη του αεροδρομίου του Κανταχάρ δίνει πλέον τη δυνατότητα στις αμερικανικές δυνάμεις να αξιοποιήσουν επιθετικά ελικόπτερα Cobra, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και σημαντικό αριθμό στρατευμάτων, ώστε να ερευνήσουν ενδελεχώς τις περιοχές, όπου ενδέχεται να κρύβεται ο Λάντεν και τα μέλη της αλ Κάιντα. Οι πεζοναύτες μπορούν σήμερα να χρησιμοποιηθούν, παράσχοντας σημαντική ισχύ πυρός εναντίον των εναπομεινάντων μικρών τμημάτων των Ταλιμπάν, ενώ μπορούν ακόμη και να πλήξουν εχθρικά τμήματα, τα οποία αναζητούν καταφύγιο σε όμορες χώρες. H νέα χρήση των συστημάτων του αμερικανικού οπλοστασίου εξασφάλισε στις ΗΠΑ ταχεία επικράτηση εναντίον των Ταλιμπάν.
Η αποφυγή από μέρους των ΗΠΑ κύριων σφαλμάτων στρατηγικής που καταδίκασαν τη ρωσική εκστρατεία στην Τσετσενία και το Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980, όπως η προσπάθεια κατάληψης εχθρικής πόλης και η απόπειρα ελέγχου του οδικού δικτύου, αν και δεν εγγυάται επιτυχία στο πεδίο της μάχης, εξασφαλίζει ότι οι συμμαχικές απώλειες δεν θα είναι δυσβάστακτες.