Οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τον παραπλανητικό όρο «φράχτης ασφαλείας» προκειμένου να περιγράψουν το υπό κατασκευήν οχυρωματικό σύστημα στα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Οχθης. Ακόμα και ο όρος «τείχος» που χρησιμοποιείται στις αναφορές των διεθνών εντύπων δεν επαρκεί για να περιγράψει αυτό που κατασκευάζεται σήμερα. Πρόκειται για έναν τοίχο από τσιμέντο, ύψους οκτώ μέτρων, ενισχυμένο με ηλεκτρονικούς αισθητήρες και συρματόπλεγμα. Το πολύπλοκο αυτό οικοδόμημα περιβάλλεται από μια τάφρο βάθους τεσσάρων μέτρων και συμπληρώνεται από πυργίσκους επιτήρησης κάθε διακόσια μέτρα.
Το οχυρωματικό τείχος έχει ήδη χωρίσει χιλιάδες κατοίκους των παλαιστινιακών αστικών κέντρων από τις καλλιέργειές τους και τους χώρους εργασίας τους. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχουν απολέσει τη γη τους και τα χρήματα που είχαν επενδύσει σ’ αυτήν. Σύμφωνα, μάλιστα, με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο αριθμός των Παλαιστινίων που θα πληγεί από τον λεγόμενο «φράχτη ασφαλείας» μπορεί να ξεπεράσει τους 200.000.
Καθορίζει τα σύνορα
Η παλαιστινιακή ηγεσία, ωστόσο, αποφεύγει να θέσει ζήτημα διακοπής του έργου, γεγονός που προκαλεί εντύπωση, δεδομένου ότι το τείχος θα καθορίσει ουσιαστικά τα σύνορα του υπό ίδρυσιν κράτους. H ολοκλήρωση του «φράχτη ασφαλείας» θα δημιουργήσει τρεις, αποκομμένες μεταξύ τους, παλαιστινιακές ζώνες, στις οποίες δεν θα συμπεριλαμβάνεται η κοιλάδα της Ιορδανίας και η γόνιμη γη μεταξύ της Τζενίν και της Καλκιλίγια ούτε, βέβαια, η Ιερουσαλήμ. O Παλαιστίνιος πρωθυπουργός καυχήθηκε πριν από δύο εβδομάδες ενώπιον του Κοινοβουλίου ότι ενημέρωσε τη σύμβουλο επί Θεμάτων Ασφαλείας των ΗΠΑ, Κοντολίσα Ράις, για το τείχος, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα η τελευταία να διαπληκτιστεί έντονα με τον Αριέλ Σαρόν. Πέραν των απειλών και των διακηρύξεων, όμως, η Παλαιστινιακή Αρχή δεν έχει αναλάβει δράση.
Οι πρώτοι που αντελήφθησαν τις συνέπειες του έργου ήταν οι δήμαρχοι των παλαιστινιακών κοινοτήτων τις οποίες διχοτομεί το τείχος και οι Αμερικανοί, καθώς και οι Ευρωπαίοι υπάλληλοι διεθνών οργανισμών, τα προγράμματα των οποίων καταστράφηκαν. Μολονότι η κυβέρνηση Σαρόν δεν έχει ανακοινώσει την πορεία του τείχους κι ενώ η κοινή γνώμη πιστεύει ότι το έργο αναπτύσσεται κατά μήκος της πράσινης γραμμής, τα θύματα της υπόθεσης συμπέραναν ότι πρόκειται για συντονισμένη προσπάθεια απομάκρυνσης των Παλαιστινίων από τα εδάφη τους ώστε να προσαρτηθούν στο Ισραήλ. Πολλοί πιστεύουν ότι ακόμα και μια συντονισμένη προσπάθεια αντίδρασης, που θα κινητοποιούσε τη διεθνή κοινότητα δεν θα έφερνε αποτέλεσμα, δεδομένης της σκληρής στάσης της κυβέρνησης Σαρόν. Παρ’ όλα αυτά, κανείς αναρωτιέται τι θα συνέβαινε αν η παλαιστινιακή ηγεσία είχε αναλάβει δράση ενάντια στα επεκτατικά σχέδια του Ισραήλ. Είναι, τελικά, η επιτυχημένη εφαρμογή των επεκτατικών σχεδίων του Σαρόν απόρροια της υπεροψίας του Ισραήλ ή της παλαιστινιακής αδράνειας;
Επαναλαμβάνεται ο διάλογος
Την ερχόμενη εβδομάδα θα επαναληφθούν οι συνομιλίες ανάμεσα στον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό Μαχμούντ Αμπάς και τον Ισραηλινό ομόλογό του Αριέλ Σαρόν, εν όψει της επίσημης επίσκεψης του κ. Αμπάς στις ΗΠΑ. Οι συνομιλίες των δύο ανδρών που είχαν αναβληθεί στις αρχές του μήνα, θα περιστραφούν κυρίως στην απελευθέρωση των Παλαιστίνιων κρατουμένων από το Ισραήλ, θέμα στο οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σαρόν είναι διατεθειμένος να επιδείξει «ευελιξία». Το ταξίδι του κ. Αμπάς στην Αμερική, όπου θα έχει συνομιλίες με τον πρόεδρο Μπους, αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στην προβληματική ειρηνευτική διαδικασία και να ενισχύσει την εικόνα του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού στη διεθνή σκηνή. H επίσκεψη, ύστερα από πρόσκληση του κ. Μπους, έχει την έγκριση του Αραφάτ, ύστερα από την αποτυχία του κ. Σαρόν να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες να απομονώσουν τον γηραιό ηγέτη, που το Ισραήλ θεωρεί το κυριότερο εμπόδιο για την ειρήνη. Από την πλευρά του, ο κ. Σαρόν αναμένεται να πάει κι αυτός στην Ουάσιγκτον στα τέλη Ιουλίου – όγδοη φορά από την ανάληψη των καθηκόντων του τον Μάρτιο του 2001.