Οι γυναίκες, που στην ηλικία των 70 ετών είναι υπέρβαρες, αυξάνουν τις πιθανότητές τους να παρουσιάσουν τη νόσο του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που έρχεται να ενισχύσει την εκτίμηση πως ό,τι βλάπτει την καρδιά, βλάπτει και τον εγκέφαλο.
Γενικώς, μια γυναίκα με ύψος περίπου 1,63 και βάρος 65 κιλά, δηλαδή στο όριο για να θεωρηθεί υπέρβαρη, έχει 36% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει Αλτσχάιμερ για κάθε τρία κιλά που προσθέτει στο βάρος της. Σύμφωνα με την έρευνα, ο κίνδυνος αυξάνει κατά ένα τρίτο για κάθε μονάδα αύξησης της μυικής μάζας της γυναίκας, πέρα από το όριο που θεωρείται υγιεινό. Επομένως, ένας «εύκολος τρόπος να περιορίσει κανείς τις πιθανότητες να προσβληθεί από τη νόσο, είναι να διατηρήσει ένα υγιεινό βάρος», λέει η Ντέμπορα Γκούσταφσον, ερευνήτρια του Πανεπιστήμιου του Γκέτενμπουργκ, της Σουηδίας, η οποία προΐστατο της ερευνητικής ομάδας. Στην έρευνα δεν εντοπίστηκαν τα ίδια συμπτώματα στους άνδρες 70 ετών, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτό συνέβη επειδή οι υπέρβαροι άνδρες έχουν λίγες πιθανότητες να φτάσουν μέχρι την ηλικία των 80 ετών. Επομένως, το αντικείμενο μελέτης ήταν περιορισμένο.
Με τα ποσοστά των ατόμων με παχυσαρκία να αυξάνουν σταθερά σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο, η σχέση ανάμεσα στο βάρος και το Αλτσχάιμερ μπορεί να επηρεάσει τη δημόσια Υγεία, αφού προσφέρει στους υπέρβαρους άλλον έναν επιπλέον λόγο για να χάσουν βάρος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα δύο τρίτα του ενήλικου πληθυσμού είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, η μόνη θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ που είναι εγκεκριμένη από την Επιτροπή Τροφίμων και Φαρμάκων, αφορά σε φάρμακα που περιορίζουν τα συμπτώματα της νόσου, αλλά δεν επηρεάζουν την εξέλιξή της.
Η μελέτη και έρευνα της νόσου όμως έχει δείξει ότι αν ένα άτομο διατηρείται δραστήριο, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά, περιορίζει σημαντικά τους κινδύνους να εμφανίσει την ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από απώλεια μνήμης και αίσθησης χώρου και αντικοινωνική συμπεριφορά. Αν λοιπόν κάποιος, άνδρας ή γυναίκα θέλει να μειώσει τις πιθανότητες να παρουσιάσει κάποια στιγμή τη νόσο, πρέπει να χάσει βάρος, να κόψει το κάπνισμα και να ασκείται. Ο,τι προστατεύει τα αιμοφόρα αγγεία, μας προστατεύει από το Αλτσχάιμερ.
Υπόθεση λίπους
Η δρ Γκούσταφσον υποστηρίζει ότι η σχέση ανάμεσα στο βάρος και το Αλτσχάιμερ ενδέχεται να αντικατοπτρίζει τη βιοχημική αντίδραση του οργανισμού στο λίπος ή μπορεί να συνδέεται με τα αγγειακά προβλήματα, όπως η υπέρταση, που συνήθως εντείνονται εξαιτίας της παχυσαρκίας. «Το πάχος, εκτός από το ότι επηρεάζει τη λειτουργία των αγγείων και επομένως και την αιμάτωση του εγκεφάλου, ενδέχεται να προκαλεί και άνοια».
Η σχέση πάχους και Αλτσχάιμερ είχε διαπιστωθεί και σε παλαιότερες μελέτες, αλλά αυτή που έκανε η ερευνητική ομάδα της δρ Γκούσταφσον είναι η πρώτη που παρακολούθησε ασθενείς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σ’ αυτή πήραν μέρος 392 Σουηδοί ενήλικες, ηλικίας από 70 έως 88 ετών, στους οποίους παρατηρήθηκε «εκπληκτική σχέση» ανάμεσα στο βάρος τους στην ηλικία των 70 ετών και την ανάπτυξη της νόσου 10 ή 18 χρόνια αργότερα. Βεβαίως, δεν χρειάζεται να είναι κανείς «πετσί και κόκκαλο» για να αποφύγει τη νόσο. Αλλωστε, μολονότι δεν υπάρχουν τα κατάλληλα στοιχεία, η δρ Γκούσταφσον τόνισε ότι οι άνθρωποι που είναι υπέρβαροι στα εβδομήντα τους, ήταν υπέρβαροι σχεδόν σε όλη τους τη ζωή.