ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.Εάν επανδρωμένη αποστολή της ΝΑΣΑ επιστρέψει στη Σελήνη, με τελικό σκοπό να φθάσει μέχρι τον Αρη, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία οφείλει να ξαναγυρίσει στα σχεδιαστήρια. Οι πύραυλοι, ο εξοπλισμός και οι μηχανολόγοι που έστειλαν τους Αμερικανούς στη Σελήνη έχουν ξεπερασθεί ή συνταξιοδοτηθεί. Για τις επτά αποστολές προσεδάφισης στη Σελήνη μεταξύ 1969 και 1972, η ΝΑΣΑ κατασκεύασε διαστημόπλοια ειδικά σχεδιασμένα για μία προσεδάφιση και σύντομη παραμονή στο έδαφος. Το μητρικό σκάφος διέθετε τρεις αστροναύτες, ενώ το όχημα προσεδάφισης είχε χώρο μόνο για δύο. Τα αποθέματα ενέργειας ήταν αυστηρά περιορισμένα, ενώ η έλλειψή τους κόντεψε να στοιχίσει τη ζωή του πληρώματος του Απόλλων 13.
Για αποστολή στη Σελήνη με προοπτική μακράς παραμονής, η ΝΑΣΑ πρέπει να σχεδιάσει και να κατασκευάσει μεγάλο μητρικό διαστημόπλοιο, ικανό να μεταφέρει αρκετά μέλη πληρώματος και μεγάλα αποθέματα εφοδίων και εξοπλισμού. Εάν οι σχεδιαστές ακολουθήσουν το πρότυπο των αποστολών Απόλλων, η διαστημική υπηρεσία θα πρέπει να κατασκευάσει μεγάλο όχημα προσεδάφισης, που θα μπορεί να εκτελεί δρομολόγια μεταξύ μητρικού σκάφους σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και επιφάνειας. Μια αποικία στην επιφάνεια της Σελήνης θα απαιτούσε πυρηνικό αντιδραστήρα για ενεργειακή επάρκεια, πολύ διαφορετικό από τους μικρούς πειραματικούς αντιδραστήρες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που χρησιμοποιήθηκαν στις αποστολές Απόλλων.
Για το επανδρωμένο ταξίδι στον Αρη, όμως, όλες αυτές οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται. Ειδικοί του Αρη εκτιμούν ότι επανδρωμένη εξερευνητική αποστολή θα πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον τρία χρόνια, με μακρύ ταξίδι και ελάχιστο χρόνο παραμονής στον Κόκκινο Πλανήτη. Ολα τα καύσιμα, το νερό και τα υπόλοιπα αναγκαία εφόδια θα πρέπει να μεταφερθούν μαζί με την αποστολή ή να φθάσουν εκεί νωρίτερα από αυτήν. O αριθμός των μελών του πληρώματος θα πρέπει να αυξηθεί, ώστε να προβλεφθούν τυχόν απώλειες εξαιτίας ασθενειών ή θανάτου.
Οι αποστολές Απόλλων βασίστηκαν στον ισχυρό πύραυλο τριών σταδίων SaturV. Αφού είχε πια εγκαταλείψει τη βαρυτική έλξη της Γης, το τρίτο στάδιο του Saturαποκολλούνταν, ενώ η ώθηση των κινητήρων το έσπρωχνε προς τη σεληνιακή βαρύτητα. H τεχνική των αποστολών Απόλλων είναι, όμως, πολύ αργή για τα σημερινά δεδομένα. Νέο σύστημα προώθησης είναι αναγκαίο για την πραγματοποίηση αποστολών σε άλλους πλανήτες. H ΝΑΣΑ έχει ήδη δοκιμάσει κινητήρα ιόντων, που μπορεί να επιταχύνει διαρκώς ένα διαστημόπλοιο με σταθερή ώθηση, αφού εγκαταλείψει την τροχιά της Γης. Τέτοιος κινητήρας θα συντόμευε το ταξίδι στον Αρη κατά αρκετούς μήνες. Αν και το θέμα του κόστους επανδρωμένης αποστολής σε Σελήνη και Αρη δεν έχει αποκρυσταλλωθεί, ειδικοί εκτιμούν ότι θα ξεπεράσει το ένα τρισ. δολάρια.