«Αν τα καταφέρω εκεί, μπορώ να τα καταφέρω παντού», τραγουδούσε πριν από μερικές δεκαετίες ο Φρανκ Σινάτρα, υμνώντας τη δυναμική της Νέας Υόρκης. H πόλη που δεν κοιμάται ποτέ αλλάζει χρόνο με το χρόνο, χάνοντας ένα πολύ μεγάλο μέρος των ελευθεριών -και των αυτονόητων δικαιωμάτων- που απολάμβαναν οι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες της. Σταδιακά έχει μεταβληθεί στην πιο «ελεγχόμενη περιοχή» των ΗΠΑ με νόμους που αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. Πρόκειται για μια σειρά περιορισμών που έχουν επιβληθεί τελευταία από τον δήμαρχο Μάικ Μπλούμπεργκ, οι οποίοι δεν σχετίζονται με τη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά τις επιθέσεις της 11/9 αλλά με ακραίο συντηρητισμό.
Ενα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από λίγο καιρό στον βρετανικό Observer απαριθμεί μια σειρά από δραστηριότητες που θεωρούνται παράνομες στη Νέα Υόρκη και επιφέρουν στους παραβάτες χρηματικά πρόστιμα ακόμα και ποινές φυλάκισης. Θέλετε να πιείτε μια μπιρίτσα κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στο Σέντραλ Παρκ; H κατανάλωση αλκοόλ δημοσίως απαγορεύεται. Αφού δεν πίνετε, μήπως έχετε διάθεση να ταΐσετε τα περιστέρια στο πάρκο; Ούτε για αστείο. Κάνετε ποδήλατο και τα πόδια σας δεν ακουμπούν τα πεντάλ ή δεν έχετε κλάξον; Πρόστιμο. Χτυπάει το κινητό σας τηλέφωνο μέσα στον κινηματογράφο; Εκτός από την αγανάκτηση που θα εισπράξετε από τους διπλανούς σας, θα κληθείτε να πληρώσετε για την «απροσεξία» σας. Ακουμπήσατε την τσάντα σας σε ένα άδειο κάθισμα, δίπλα στο δικό σας, στο μετρό; Είναι παράνομο. Μήπως σας πήρε ο ύπνος στη διαδρομή και γείρατε λίγο στο διπλανό κάθισμα; Οταν θα ξυπνήσετε, θα βρείτε πιθανόν έναν αστυνομικό πάνω από το κεφάλι σας όπως ένας Ισραηλινός τουρίστας που πλήρωσε τη σιέστα ακριβά. Θέλετε να επισκεφθείτε στριπτιζάδικο; O Μπλούμπεργκ τα απαγόρευσε και αυτά.
Η μεγαλύτερη ειρωνεία αφορά βεβαίως το κάπνισμα. Το ότι απαγορεύεται το καπνίζειν δημοσίως είναι ήδη γνωστό. Το ότι απαγορεύονται (ακόμα και τα άδεια) τα τασάκια σε όλους τους χώρους εκτός από τα σπίτια το ξέρατε; Σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους στη Νέα Υόρκη, αυτήν τη στιγμή επιτρέπεται να έχεις ένα γεμάτο όπλο αλλά όχι τασάκι! Αν δεν συμμορφωθείτε και επιμείνετε τότε μπορεί να εισβάλουν στο γραφείο σας και να κατασχέσουν το απεχθές αντικείμενο, σε περίπτωση που σας «καρφώσει» συνάδελφος. Αυτή η υστερία εδωσε την ιδέα σε έναν συντάκτη του περιοδικού Vanity Fair να προσπαθήσει να κάνει όσες παρανομίες μπορεί: από το να κυκλοφορεί με μια γόπα στο στόμα μέχρι να ταΐζει τα άμοιρα πουλάκια στα πάρκα, που δεν μπορούν πια να περιμένουν τροφή από τους περαστικούς.
Τις -«παράτολμες»- εμπειρίες του τις περιγράφει σε ένα άρθρο στο περιοδικό που καταλήγει σε μια καυστική κριτική για τον δήμαρχο: «Ποιος μπορεί να γνωρίζει άραγε τι συμβαίνει σε αυτά τα δυσκοίλια κουτάκια του μυαλού του; Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι μια πόλη που είχε ταυτιστεί με την ελευθερία και την ευρύτητα του πνεύματος είναι τώρα στα χέρια ενός control freak»…