Στα τέλη του περασμένου χρόνου τεράστιες ουρές σχηματίζονταν έξω από το πρώην Ερωτικό Μουσείο του Αμβούργου, στη διεθνώς γνωστή Ρίπερμπαν, τον δρόμο με τα sex shops του γερμανικού λιμανιού. Το γεγονός ότι μεταξύ εκείνων που περίμεναν υπομονετικά να εισέλθουν περιλαμβάνονταν και παιδιά δημιουργούσε την υπόνοια ότι δεν επρόκειτο για κάποια έκθεση σεξουαλικών βοηθημάτων ή πλαστικών κουκλών. Δώδεκα ευρώ ήταν το εισιτήριο, πολλαπλάσιο από το αντίτιμο εισόδου στην πινακοθήκη της πόλης. Την πρόσοψη κοσμούσαν αφίσες με σκελετούς σε διάφορες αστείες, προβακατόρικες στάσεις. Μαζί με τον τίτλο «Koerperwelten» (Κόσμοι του σώματος) ήταν, ως φαίνεται, ικανό κίνητρο για την προσέλκυση μαζών, 5,37 εκατομμυρίων Γερμανών και άλλων 7 εκατομμυρίων ανθρώπων στον υπόλοιπο κόσμο.
Για τη διαφήμιση της έκθεσης είχαν φροντίσει, άλλωστε, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης σκιαγραφώντας την αινιγματική προσωπικότητα του ανατόμου – καλλιτέχνη Γκίντερ φον Χάγκεν και εγείροντας ερωτήματα για τον τόπο προέλευσης των πτωμάτων. Πρώτο το περιοδικό «Στερν» έθεσε το ζήτημα της εισαγωγής σορών -συνήθως εκτελεσμένων ή ψυχικά ασθενών- από την Κίνα και τώρα, λίγο μετά τη μετακόμιση της έκθεσης στη Φρανκφούρτη, επανέρχεται στο ζήτημα το ανταγωνιστικό «Σπίγκελ». Στο τελευταίο τεύχος του με τίτλο «Δρ Θάνατος» το περιοδικό έχει εκτεταμένο αφιέρωμα στον φον Χάγκεν, τον οποίο χαρακτηρίζει με αντιφατικά επίθετα, από σύγχρονο Λεονάρντο ντα Βίντσι μέχρι τσαρλατάνο, που συμπεριφέρεται στους νεκρούς λες και είναι χοιρινό κρέας. H τελευταία αυτή κατηγορία, που διατυπώνεται σε βάρος του, δεν είναι αυθαίρετη. Στην ηλεκτρονική του αλληλογραφία ο φον Χάγκεν ζητάει με μακάβρια αμεσότητα και ανατριχιαστικό κυνισμό από τους Κινέζους προμηθευτές «κάνα-δύο έμβρυα», τους επιπλήττει για την κωλυσιεργία τους και απειλεί να στραφεί στο Κιργιζιστάν για «φρέσκα πτώματα», ενώ προτείνει στις δημοτικές αρχές του Λονδίνου να τοποθετήσουν στη φάτνη εν όψει Χριστουγέννων ένα βαλσαμωμένο έμβρυο στη θέση του Θείου Βρέφους. (Οι αποδέκτες της πρότασης δεν έκαναν καν τον κόπο να απαντήσουν.)
Ο φον Χάγκεν διαψεύδει τις κατηγορίες «περί εισαγωγής φτηνών… πρώτων υλών» από την κομμουνιστική Κίνα και μεταπώλησης των βαλσαμωμένων -με την πατενταρισμένη, δικής του επινόησης, μέθοδο της «πλαστικοποίησης»- σκελετών σε εξαιρετικά υψηλές τιμές. Οι δημοσιογράφοι που ερευνούν τον βίο και την πολιτεία μου έχουν εντοπίσει offshore στο Γιβραλτάρ, λογαριασμούς στην Ελβετία και πανάκριβα σπίτια στο Λονδίνο. O κινεζικός ΣΔΟΕ απειλεί να επέμβει στις εγκαταστάσεις του ανατόμου – καλλιτέχνη στο Ντελιάν, αν και η καλά στημένη επιχείρηση φαίνεται ότι εξυπηρετεί τελικά και τις τοπικές αρχές. Μέχρι να αποφασίσουν, όμως, οι απανταχού Ράμπο αν πρέπει να ανασταλούν οι αδιαφανείς και φορολογικά ύποπτες δοσοληψίες του φον Χάγκεν, τα δημοσιεύματα του Τύπου το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι να διογκώνουν τη δεδομένη περιέργεια του κοινού για το συναρπαστικό θέαμα του ανθρώπινου σώματος… από μέσα. Δεν είναι καθήκον των επίδοξων επισκεπτών των εκθέσεων του φον Χάγκεν να μποϊκοτάρουν το έργο του. Ισως μάλιστα αυτή η απομυθοποίηση των πτωμάτων να μη συνιστά απλώς εκδημοκρατισμό της ανατομίας, αλλά και μία εξοικείωση των ανθρώπων με τον θάνατο. Αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό…