H ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής τον περασμένο Δεκέμβριο, με την οποία ολοκληρώθηκε η ιταλική προεδρία, σημαδεύτηκε από την αποτυχία των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης να καταλήξουν σε συμφωνία για το μείζον θέμα, αυτό της σύνταξης του ευρωπαϊκού Συντάγματος. Πώς εξελίσσεται, συνεπώς, η ευρωπαϊκή πορεία υπό το πρίσμα αυτής της αποτυχίας;
Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζαν Πιερ Ραφαρέν, με άρθρο του στην έγκριτη ισπανική εφημερίδα El Pais εξηγεί τους λόγους, για τους οποίους δεν έχουν ακόμη χαθεί όλες οι ελπίδες για τη θέσπιση Συντάγματος, το οποίο θα σφραγίσει την κοινή ζωή των Ευρωπαίων.
Για τη Γαλλία, γράφει ο κ. Ραφαρέν, η Ευρώπη είναι πρωτίστως μια ψυχολογική κατάσταση και δευτερευόντως μια γεωγραφική οντότητα.
Δύσκολοι συμβιβασμοί
Ο Γάλλος πρωθυπουργός παραδέχεται ότι η χώρα του προέβη σε δύσκολους συμβιβασμούς, προκειμένου να επιτύχει η διεύρυνση της E.E. Και υποστηρίζει ότι θα κάνει τα πάντα, ώστε οι 10 νέες χώρες να ενταχθούν στην κοινή πορεία της Ευρώπης. Από τη διεύρυνση θα ωφεληθούν όλοι οι λαοί της Ευρώπης, τονίζει, και όχι μόνο οι νέες χώρες.
Η E.E. αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει δυσκολίες.Το ζήτημα της ομοσπονδιοποίησής της, η γραφειοκρατία, οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις για πολλά θέματα, εξακολουθούν να αποτελούν θέματα που προβληματίζουν την Ευρώπη. Θα ήταν όμως αδικία, σημειώνει ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, να ξεχάσουμε τις επιτυχίες του κοινού νομίσματος, της δημοκρατικής λειτουργίας της Ευρώπης και της κοινής αγοράς.
Από τις κοινές αυτές εμπειρίες, είναι σαφές ότι η Ευρώπη χρειάζεται ένα Σύνταγμα, ένα θεμελιώδες κείμενο το οποίο να εγγυάται την αποτελεσματικότητα και τη συνέχεια της κοινής ευρωπαϊκής προσπάθειας. Κατά την εκτίμηση του κ. Ραφαρέν, η Συντακτική Συνέλευση πέτυχε σε διάστημα 18 μηνών να παρουσιάσει ένα σχέδιο ισορροπημένο, νεωτερικό, πραγματιστικό και φιλόδοξο.
Είναι ιστορική απαίτηση για την Ευρώπη να αποκτήσει το Σύνταγμά της αλλά, όπως τονίζει ο Ζαν Πιερ Ραφαρέν, δεν πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο επιλύεται μέσα σε μερικές εβδομάδες. H Γαλλία πιστεύει ότι είναι εφικτή η επίτευξη μιας συμφωνίας για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, εργάζεται προς αυτήν την κατεύθυνση και ελπίζει ότι θα επιτευχθεί στο πλαίσιο της ιρλανδικής προεδρίας. Σε περίπτωση που αυτό δεν επιτευχθεί, οι χώρες που πραγματικά επιθυμούν τη θέσπιση του ευρωπαϊκού Συντάγματος θα πρέπει να συνεργαστούν για να πείσουν και τις υπόλοιπες. O ισχυρός γαλλογερμανικός άξονας, διαβεβαιώνει ο κ. Ραφαρέν προτίθεται να συμβάλει σημαντικά προς την κατεύθυνση αυτή.
Δημοσιονομική πειθαρχία
Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της Ενωσης, οι χώρες- μέλη θα πρέπει να εξελίξουν το Σύμφωνο Σταθερότητας, το οποίο δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τις διαρθρωτικές αλλαγές. Απαραίτητη επίσης θεωρεί ο Γάλλος πρωθυπουργός την επιστροφή της Ευρώπης στη δημοσιονομική πειθαρχία στο πλαίσιο μιας πιο φιλόδοξης οικονομικής πολιτικής.
Στις προσπάθειές της αυτές, η Ευρώπη μπορεί να υπολογίζει στη συνδρομή της Γαλλίας. O κ. Ραφαρέν επισημαίνει ότι η κυβέρνησή του έχει ήδη δεσμευτεί ότι θα προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές για τη χώρα του, οι οποίες όμως πέραν του ότι θα εκσυγχρονίσουν τη Γαλλία, θα ωφελήσουν και την κοινοτική πολιτική: οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα, η αποκέντρωση, οι προτάσεις για την αντιμετώπιση της επαγγελματικής ανασφάλειας, η ανάπτυξη των επιχειρήσεων, η μείωση των φόρων, είναι ορισμένα από τα μέτρα που προτίθεται να υιοθετήσει η γαλλική κυβέρνηση και αποβλέπουν και στην ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ευθύνη αυτής της διευρυμένης Ευρώπης είναι, κατά τον κ. Ραφαρέν, να θέσει τον εαυτόν της στην υπηρεσία των Ευρωπαίων. Και σε αυτό ο Γάλλος πρωθυπουργός συμφωνεί απολύτως με τον πρώην πρόεδρο της Τσεχίας B. Χάβελ, ο οποίος έγραψε ότι η αποστολή της Ευρώπης σήμερα είναι να ξαναβρεί τη συνείδηση και την υπεύθυνότητά της, όχι μόνο σε σχέση με τη δική της εσωτερική πολιτική αρχιτεκτονική αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο. Στις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης περιλαμβάνεται ασφαλώς και η σύναψη ευρωαμερικανικών σχέσεων στη βάση ισότιμου διαλόγου και με κοινό όραμα για την οργάνωση του κόσμου.
Περιλαμβάνεται επίσης η προσπάθεια, προκειμένου να αποκτήσει η παγκοσμιοποίηση ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο, ώστε να γίνονται σεβαστές η δημοκρατία, οι πολιτισμικές διαφορές.
Η βασική ευθύνη μας, καταλήγει ο κ.Ραφαρέν είναι να καταστήσουμε την Ευρώπη τόσο ισχυρή, ώστε να μοιραστεί με τον υπόλοιπο κόσμο το αίσθημα δικαιοσύνης και ανθρωπισμού που τη χαρακτηρίζει.