H οσφυαλγία αποτελεί κύριο λόγο επίσκεψης στα ιατρεία νευρολόγων και ορθοπεδικών και όγδοη κατά σειρά συχνότητας αιτία επίσκεψης κάποιου ιατρού οποιασδήποτε ειδικότητας. Ταυτόχρονα, περισσότεροι από το 70% των ενηλίκων υποφέρουν από πόνο στη μέση σε κάποια χρονική στιγμή της ζωής τους και το 33% βρέθηκε στο σημείο αυτό, τον μήνα που πέρασε. Παρά τα χρήματα και το χρόνο που δαπανούν οι άρρωστοι σε ιατρεία και εξεταστήρια, παρά τη φυσιοθεραπεία, τους βελονισμούς, τα φάρμακα και κάθε άλλο μέσο που διαθέτει ή εφευρίσκει η επιστήμη, δεκάδες μελέτες προσπαθούν να καταλήξουν στο τι τελικά βοηθάει στην εξουδετέρωση αυτού του έντονου πόνου. Οπως όμως τονίζει ο καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον δρ. Ρίτσαρντ Ντέγιο, είναι αδύνατο να εντοπιστεί η αιτία της οσφυαλγίας στο 85% των περιπτώσεων, ενώ πολύ συχνά ο πόνος σταματάει ακόμα και χωρίς να παρέμβαση κάποιου ειδικού. H τελευταία έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Ντιούκ, από τον δρα Ξουνέι Λούο, διαπίστωσε ότι οι Αμερικανοί καταβάλλουν 26 δισεκατομμύρια δολάρια για να θεραπεύσουν τις οσφυαλγίες τους. Παρ’ ότι ο πόνος αυτός δεν μεταβλήθηκε με το πέρασμα του χρόνου, μεταβλήθηκαν οι προσδοκίες των ασθενών. «Σήμερα λέμε, δεν θα μείνω να υποφέρω» εξηγεί ο δρ Ντέγιο «και οι γιατροί αμέσως συνταγογραφούν φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση. Οι μελέτες, όμως, δείχνουν ότι ακόμα και μετά τη θεραπεία, ο άρρωστος βρίσκεται σχεδόν στην ίδια κατάσταση».
Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν τι σημασία έχουν οι βλάβες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Μελετώντας 98 άτομα, διαπιστώθηκε ότι περισσότερα από τα δύο τρίτα είχαν πρόβλημα στο δίσκο. Ομως επισημαίνει ο δρ Μάικλ Μπραντ Ζαουάντσκι, διευθυντής κλινικής του νοσοκομείου Νόαγκ του Νιούπορτ που πραγματοποίησε την έρευνα, όταν η τομογραφία αποκαλύψει ένα φθαρμένο δίσκο σε κάποιον που παραπονείται για πόνο στη μέση, οι ιατροί συνιστούν εγχείρηση.
Καμιά βελτίωση
Μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι στο Journal of the AmericaMedical Αssociatioέδειξε ότι στους μισούς ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία διαπιστώθηκε φθορά στους μεσοσπονδύλιους δίσκους με αποτέλεσμα να γίνουν αποδέκτες πιο επιθετικών θεραπευτικών μεθόδων συγκριτικά με ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κλασική ακτινογραφία, όπου δεν φαίνονται τέτοια προβλήματα. Κανείς τους δεν ένιωσε πραγματική βελτίωση εξαιτίας της θεραπείας. Επειτα από αρκετούς μήνες, τόσο όσοι είχαν δεχθεί «επιθετική» θεραπεία όσο και όσοι δεν είχαν επισκεφθεί ιατρό αισθάνθηκαν καλύτερα και επέστρεψαν στις εργασίες τους. O δρ Νόρτιν Χάντλερ, καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, τονίζει ότι ίσως το καλύτερο φάρμακο της οσφυαλγίας να είναι η υπομονή.