Είναι η όμορφη και πλούσια συγγραφέας, που περνάει καλύτερα από τις ηρωίδες της, η δυναμική σαραντάρα γυναίκα που φλερτάρει στα πάρτι με τον Ολιβερ Στόουν και τον Μίστερ Μπιγκ. Θα μπορούσε να είναι η Κάρι, ίσως η Σαμάνθα, η Σάρλοτ και η Μιράντα μαζί. Η Κάντας Μπάσνελ, η συγγραφέας που ενέπνευσε το «Sex and the city», επιστρέφει με νέο μυθιστόρημα, νέες(;) ηρωίδες, έτοιμο σενάριο για την τηλεόραση, ίσως και για το σινεμά.
Στο βιβλίο της με τίτλο «Lipstick jungle» ορίζει τους νέους νόμους της έλξης. Παράνομες σχέσεις, ρομαντικές ιστορίες, γυμνό. Οι γυναίκες στο μυθιστόρημά της είναι πλούσιες, έξυπνες, σκληρά εργαζόμενες, αναρωτιέται κανείς γιατί έχουν ανάγκη από άντρες να τους εξουσιάζουν… Πώς να μοιάζει άραγε η ζούγκλα του κραγιόν; Το ζητούμενο στις 416 σελίδες είναι πώς να νιώθει μια γυναίκα σέξι ακόμη κι αν βγάζει περισσότερα χρήματα από τον σύζυγό της, καθώς «στη σύγχρονη κουλτούρα το ανδρικό σεξαπίλ μετριέται σύμφωνα με το εισόδημα».
Οι ηρωίδες είναι τρεις αυτή τη φορά, 40 και κάτι, ζουν στο Μανχάταν, έχουν χρόνια να μπουν στο μετρό, τρώνε στα ακριβότερα εστιατόρια, θέλουν να τις εξουσιάζουν στο κρεβάτι. Μία από αυτές, η Νίκο, που φημολογείται ότι βασίστηκε στο πρότυπο της Αννα Γουίντουρ, της γνωστής ιδιότροπης διευθύντριας της αμερικανικής Vogue, ζει με τον άντρα της και την κόρη τους αλλά στα 42 της χρόνια τα φτιάχνει με τον Κέρμπι, μοντέλο εσωρούχων.
Είναι και η κολλητή της, η Γουέντι, 44 χρόνων, περιζήτητη κινηματογραφική παραγωγός, με τον… κατά φαντασίαν σκηνοθέτη σύζυγό της που θέλει να χωρίσουν και διεκδικεί την περιουσία της, μαζί και την κηδεμονία των παιδιών.
Η Κάντας Μπάσνελ δεν είναι σίγουρα η Τζέιν Οστιν. Ξέρει να σκιαγραφεί όμως το πορτρέτο της σύγχρονης γυναίκας. Οπως έκανε στο «4 Blondes» (σπονδυλωτή νουβέλα), στο «Trading up» και τώρα στο «Lipstick jungle». Δεν προσπαθεί να είναι διακριτική, ούτε να κρύβει λόγια. Σίγουρα αφήνει παραθυράκια στη φαντασία του αναγνώστη-τηλεθεατή αλλά οι εικόνες είναι συγκεκριμένες, σοκαριστικές για πολλούς, λυτρωτικές για τους περισσότερους.
Σίγουρα οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες των βιβλίων της δεν λειτουργούν σαν πρότυπα, ούτε είναι αυτός ο σκοπός. Είναι μονοδιάστατες περιπτώσεις, δεν έχουν στόχους, ζουν για το σήμερα. «Είναι τόσο εύκολο να λύνεις τα προβλήματά σου αν είσαι πετυχημένη κι έχεις τα δικά σου χρήματα», λέει η Γουέντι στη Νίκο, πλησιάζοντας στο τέλος του βιβλίου, που είναι μπεστ σέλερ από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας. «Εκείνος που βγάζει περισσότερα χρήματα έχει και το πάνω χέρι στη σχέση. Μια γυναίκα που «πωλείται» στον άντρα της θα πρέπει να ξέρει ότι, αργά ή γρήγορα, εκείνος θα θελήσει να κάνει κι άλλες «επενδύσεις»».
Αν της συγχωρούνται τα λάθη και οι υπερβολές είναι γιατί βασίζεται στο συναίσθημα και όχι στην ανάλυση. Ναι, πρέπει να διαβάσεις 400 σελίδες για να παρακολουθήσεις την καθημερινότητα τριών κακομαθημένων γυναικών, αλλά κανείς δεν αγοράζει τα μυθιστορήματά της για τη λογική. Ναι, το 1/3 των Αμερικανίδων είναι υψηλότερα αμειβόμενες από τους άντρες τους, αλλά τα 2/3 παραμένουν στη σκιά τους. Εκείνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να παρατηρεί, πρώτα τον εαυτό της και μετά τις φίλες της. Οπως ακριβώς οι τέσσερις κολλητές από το «Sex and the city» είναι πολύ πιο κοντά μας από την εποχή που είχαν πρωτοζωντανέψει στη στήλη της στη New York Observer, έτσι και τώρα, οι δυναμικές σαραντάρες που ζουν σε μια ζούγκλα με κραγιόν, μπορεί να είναι αυτές που θα συναντήσουμε μια δεκαετία μετά μπροστά μας.