ΙΣΚΑΝΤΑΡΙΓΙΑ. Αν το Ιράκ οδηγηθεί σε εμφύλια σύρραξη, αυτή η πόλη θα αποτελέσει ένα από τα σημεία ανάφλεξης. Μιλώντας με τους Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται εκεί, αντιλαμβάνεται κανείς πώς είναι αυτός ο πόλεμος όταν βρίσκεται στο τρίγωνο του θανάτου, και πόσο δύσκολο είναι να επιβληθεί η αμερικανική στρατηγική στην εφιαλτική πραγματικότητα της ιρακινής εξέγερσης. Αυτός ο πόλεμος χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις τις οποίες μπορεί κανείς να διαισθανθεί επισκεπτόμενος την αμερικανική στρατιωτική βάση στην Ισκανταρίγια. Το ηθικό των Αμερικανών στρατιωτών παραμένει υψηλό, παρά το ότι στην πατρίδα η υποστήριξη αρχίζει να φθίνει.
Η φαινομενική σταθερότητα που επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος του Ιράκ διαταράσσεται από ενέργειες απίστευτης βίας. H αμερικανική στρατηγική μπερδεύεται μέσα στην αποδιοργάνωση της πολιτικής ηγεσίας του Ιράκ.
Πετώντας προς τη βάση Καλσού, το ελικόπτερο Μπλακχόκ περνάει πάνω από τη νότια περιοχή της επαρχίας Ανμπάρ, προπύργιο των σουνιτών ανταρτών. Θα υπέθετε κανείς ότι πρόκειται για ένα τοπίο καταστροφής, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πλούσια αγροτική περιοχή με χωράφια και συστήματα άρδευσης, όπου οι καρποί περιμένουν τη συλλογή τους. Αυτή η εντύπωση ηρεμίας κρύβει την πραγματικότητα της εξέγερσης, μέσα στα αγροτόσπιτα και στις καταπράσινες κοιλάδες.
Η βάση Καλσού δημιουργήθηκε το 2003 προκειμένου να προστατεύσει τη βασική οδική αρτηρία που οδηγεί στη Βαγδάτη, η οποία είχε ήδη αρχίσει να αποτελεί στόχο των επιθέσεων των ανταρτών. Τώρα εκεί σταθμεύει η μονάδα της Εθνοφρουράς του Μισισιπή (γνωστή ως «τα πιστόλια του Μισισιπή»). H περιοχή ευθύνης τους εκτείνεται νότια προς τις σιιτικές πόλεις Καρμπάλα και Νατζάφ και βόρεια προς τα ισχυρά προπύργια των σουνιτών ανταρτών στην επαρχία Ανμπάρ. Πρόκειται για μια σπαρτιάτικη βάση, χωρίς ίχνος της πολυτέλειας των βάσεων της Πράσινης Ζώνης. Οι στρατιώτες χαιρετούν τους επισκέπτες με τον ύμνο του αμερικανικού Νότου, παρά το γεγονός ότι ο σημερινός διοικητής είναι ένας Αφροαμερικανός, ο ταξίαρχος Αγκούστους Κόλινς. Περίπου 80 στρατιώτες πήραν επείγουσα άδεια και επέστρεψαν στα σπίτια τους μετά το πλήγμα της «Κατρίνα» στον Μισισιπή. Δεν είναι δυνατόν να καταλάβει κανείς από μια σύντομη επίσκεψη πόσοι στρατιώτες θα ήθελαν να έχουν γυρίσει πίσω, εγώ όμως δεν άκουσα κανέναν να γκρινιάζει.
Δύο πραγματικότητες
Πάνω στη διαχωριστική γραμμή που χωρίζει τους σουνίτες από τους σιίτες, οι Αμερικανοί στρατιώτες βλέπουν και τις δύο πραγματικότητες του Ιράκ. Οι σιιτικές περιοχές στο Νότο είναι σχετικά ήρεμες. Οι ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας, αποτελούμενες κυρίως από σιίτες, γίνονται ολοένα και πιο αποτελεσματικές στην επιβολή της τάξης. O αντισυνταγματάρχης Τζέιμς Ολιβερ πιστεύει ότι μέχρι το τέλος Οκτωβρίου οι ιρακινές δυνάμεις θα έχουν τον πλήρη έλεγχο των επαρχιών της Καρμπάλα και της Νατζάφ.
Ομως, οι σουνιτικές περιοχές στον Βορρά αποτελούν το σημείο μηδέν της εξέγερσης. Οι μαχητές μετακινούνται εύκολα από το ένα μέρος στο άλλο, καθώς ο τρομοκρατημένος τοπικός πληθυσμός τους προσφέρει καταφύγιο. Τοπικοί φύλαρχοι λειτουργούν σαν ένα είδος μαφίας, μοσχοπουλώντας τις υπηρεσίες τους στους αντάρτες. Δεν υπάρχει ιρακινός στρατός ή παρουσία της αστυνομίας στις περιοχές αυτές. Ούτε υπάρχει σουνιτική πολιτοφυλακή.
Οι στρατιωτικοί διοικητές εδώ υποστηρίζουν ότι η στρατηγική τους είναι να δημιουργήσουν αυτό που αποκαλούν «Τόξο Σταθερότητας», στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ σουνιτικών και σιιτικών περιοχών, και σιγά σιγά να το σπρώξουν προς τα βόρεια. Ομως το σχέδιο μέχρι στιγμής δεν λειτουργεί.
Επιθέσεις κατά αμάχων
Προκειμένου να πυροδοτήσουν το φυλετικό μίσος κατά μήκος της διαχωριστικής γραμμής, οι αντάρτες πραγματοποιούν συχνά άγριες επιθέσεις εναντίον αμάχων. Την ημέρα που βρισκόμουν εκεί, τρομοκράτες εισέβαλαν σε δημοτικό σχολείο στο χωριό Μουέλα, έξω από την Ισκανταρίγια. Αρπαξαν πέντε δασκάλους και ένα οδηγό λεωφορείου, τους μετέφεραν σε ένα δωμάτιο και τους πυροβόλησαν εν ψυχρώ. Τα «πιστόλια του Μισισιπή» ήταν μερικά μίλια μακριά, ήταν όμως αδύνατον να κάνουν οτιδήποτε για να αποτρέψουν αυτή τη θηριωδία. Οσο βρίσκονται στη διαχωριστική γραμμή, το ενδεχόμενο μιας ευρείας κλίμακος εμφύλιας σύρραξης στην περιοχή απομακρύνεται. Αν όμως αποχωρήσουν τότε όλα είναι πιθανά. Πριν από την επιστροφή των «πιστολιών του Μισισιπή» στην πατρίδα τους, οι Ιρακινοί θα προσέλθουν και πάλι στις κάλπες. Αν η νέα κυβέρνηση δεν αντικατοπτρίζει μια συμμαχία σουνιτών και σιιτών, η οποία θα μπορέσει να επιβάλει την τάξη, η αποστολή μιας νέας ομάδας Αμερικανών στρατιωτών στη βάση Καλσού δεν θα έχει και πολύ νόημα.
Φονική επίθεση αυτοκτονίας
ΒΑΓΔΑΤΗ. Τουλάχιστον 85 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 110 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια τριών επιθέσεων αυτοκτονίας που εκδηλώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα, χθες, στην πόλη Μπάλαντ του Ιράκ. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες οι επιθέσεις σημειώθηκαν έξω από τράπεζα, σε μια υπαίθρια αγορά και σε τρίτη απροσδιόριστη τοποθεσία. Γιατροί του τοπικού νοσοκομείου δήλωσαν ότι έλαβαν 40 πτώματα και δεκάδες τραυματίες, πολλοί από τους οποίους σοβαρά. Χθες, ο αμερικανικός στρατός ανακοίνωσε ότι σκοτώθηκαν πέντε άνδρες του από έκρηξη βόμβας στην πόλη Ραμαντί.