Γερμανοί φοιτητές Ιατρικής στην Αυστρία, παιδική κακοποίηση στην Ιταλία, απαγορεύσεις κρεάτων στη Γαλλία.
Ολα αυτά τα ζητήματα μεγάλης εθνικής ευαισθησίας έχουν ένα κοινό: έχουν απασχολήσει κατά το παρελθόν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Την ώρα που η Ε.Ε. αγωνίζεται να ενσωματώσει τα νέα μέλη στην ευρωπαϊκή οικογένεια, το Δικαστήριο αποκτά ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωση της νέας Ευρώπης. Παρά την υποχώρηση της λαϊκής υποστήριξης στην υπόθεση του «ευρωπαϊκού οράματος», το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εμμένει στην ανάληψη κρίσιμου ρόλου.
Σειρά πρόσφατων αποφάσεων οδήγησαν επικριτές του Δικαστηρίου, όπως τον Αυστριακό καγκελάριο Βόλφγκανγκ Σούσελ, να αναρωτιούνται εάν οι δικαστές παραβιάζουν σκόπιμα τις ευρωπαϊκές συνθήκες, εκδίδοντας αμφιλεγόμενες αποφάσεις που επηρεάζουν τον στρατό, το ποινικό δίκαιο και την παιδεία, στερώντας έτσι από κυρίαρχα κράτη το δικαίωμα να διαμορφώνουν μόνα την πολιτική τους. Το περασμένο καλοκαίρι, Γερμανοί φοιτητές, που είχαν αποτύχει να εισέλθουν σε ιατρικές σχολές της χώρας τους, προκάλεσαν προβλήματα στις αντίστοιχες αυστριακές σχολές, μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου, που απέσυρε τις αυστριακές απαγορεύσεις για εγγραφές ξένων φοιτητών.
Πολλοί Αυστριακοί, όμως, όπως και ο καγκελάριος Σούσελ, δεν μοιράσθηκαν τον ενθουσιασμό των Γερμανών φοιτητών, υποστηρίζοντας ότι οι ίδιοι οι Αυστριακοί θα πρέπει να αποφασίζουν ποιος σπουδάζει στις σχολές τους και όχι το απρόσωπο Δικαστήριο στις Βρυξέλλες.
Με έγκριση εθνικών κυβερνήσεων
Πολλοί νομικοί, όμως, εκτιμούν ότι η εξουσία του Ευρωδικαστηρίου έχει προ πολλού εξασφαλίσει την έγκριση των εθνικών κυβερνήσεων. «Το Δικαστήριο δεν επινοεί νόμους. Ολες οι αμφισβητούμενες αποφάσεις του δεν είναι τίποτα παραπάνω από ορθή ερμηνεία των συμφωνιών της Ε.Ε.», λέει ο Τζον Λανγκ, νομικός του γραφείου Κλίρι στις Βρυξέλλες.
Ενα από τα σημαντικότερα προβλήματα του δικαστηρίου, που προκαλεί ίσως τις περισσότερες διαμαρτυρίες, είναι το πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτείται για την έκδοση των αποφάσεων. Σχεδόν το ήμισυ του προσωπικού των 2.000 ατόμων του Ευρωδικαστηρίου απασχολείται στη μετάφραση των αποφάσεων στις γλώσσες της Ε.Ε. Τα τελευταία τρία χρόνια, σε μια προσπάθεια να μειωθούν οι χρόνοι αυτοί, το Ευρωδικαστήριο αποφάσισε να περιορίσει τη δημοσίευση των αποφάσεων σε δύο γλώσσες. Τα προβλήματα του Ευρωδικαστηρίου δεν είναι, όμως, και τόσο σοβαρά. Ανάλογα ζητήματα αντιμετώπισε το Ευρωδικαστήριο τη δεκαετία του 1990, από την κυβέρνηση Μέιτζορ της Βρετανίας, χωρίς τελικά να πληγεί η ισχύς του.