Γεύσεις τυριού…
Η Γαλλία είναι ή, έστω, θεωρεί εαυτήν μάνα του τυριού. Οπως είχε πει κάποτε και ο αείμνηστος στρατηγός Ντε Γκολ, είναι αδύνατον να κυβερνήσει κάποιος μια χώρα που παράγει 246 διαφορετικά είδη τυριού. Επιπλέον, οι περισσότεροι Γάλλοι αυτοπροσδιορίζονται εν πολλοίς από το είδος του τυριού που παράγει η ιδιαίτερη πατρίδα τους. Ολ’ αυτά καταλήγουν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα: ότι δύσκολα μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει την παντοδυναμία της στον χώρο της τυροκομίας. Κι όμως, το γαλλικό τυροκομικό οχυρό έπεσε ύστερα από βρετανική εισβολή, ήπιας μορφής (κατά το ημέτερο ήπια προσαρμογή), ήτοι με την επικράτηση δύο τουλάχιστον ειδών βρετανικού τυριού, τα οποία έγιναν απολύτως αποδεκτά από τους Γάλλους καταναλωτές. Το διαβεβαιώνει ο Γάλλος εισαγωγέας τους, ο οποίος πάντως ομολογεί ότι σε πρώτη φάση δεν αποκαλύπτει στους πελάτες του ότι αγοράζουν τυρί βρετανικής παραγωγής και παρασκευής. Τους αφήνει πρώτα να δοκιμάσουν κι εν συνεχεία κι εφόσον ικανοποιηθούν από τη γεύση του, αποκαλύπτει το μυστικό. Τα βρετανικά «στίλτονς» και «τσένταρ» βρήκαν μια χαρά τη θέση τους στο γαλλικό τραπέζι, και κατά τα λεγόμενα του εισαγωγέα τους έπεται συνέχεια.
… και μπίρας…
Στη Δανία, πάλι, το πρόβλημα είναι η γευστική μονοκρατορία της μπίρας. Οι Δανοί πίνουν πολλή μπίρα, αλλά διαθέτουν μικρή γευστική επιλογή, δεδομένου ότι στην Κοπεγχάγη, για παράδειγμα, αν και γεμάτη από μπιραρίες μπορεί κάποιος να απολαύσει σχεδόν αποκλειστικά μόνο δύο είδη μπίρας, τις γνωστές και στα καθ’ ημάς Carlsberg και Tuborg. Αλλά οι ιθύνοντες διαπιστώνουν τώρα ότι το κοινό θέλει να δοκιμάσει καινούργιες γεύσεις. Θέλει περισσότερη ποιότητα, ασχέτως της ποσότητας. Γι’ αυτό και εσχάτως, ο αριθμός των νέων ζυθοποιείων αυξάνεται και πληθύνεται, προσφέροντας στους λάτρεις της μπίρας νέες επιλογές. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ο αριθμός των ζυθοποιείων στην τελευταία πενταετία αυξήθηκε από 12 σε 52, ένα πραγματικό άλμα, που παρατηρείται σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου επίσης γίνεται τεράστια κατανάλωση του αφρώδους ποτού. Το άνοιγμα των συνόρων, τα ταξίδια, η ανθρώπινη επικοινωνία, όλα συντείνουν στη διεύρυνση των γευστικών απαιτήσεων του καταναλωτικού κοινού, στην οποία οφείλουν να ανταποκριθούν οι παραγωγοί. Σε επόμενη φάση, λοιπόν, η νέα μπίρα από τη Δανία θα έχει γεύση… χαμομηλιού.
… πανάκριβης
Ενας τουρίστας, τώρα, από το Χονγκ Κονγκ, ο οποίος πλήρωσε 990 ευρώ μια μπίρα που ήπιε στη Via Veneto της Ρώμης, προφανώς ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει. Ο άνθρωπος κάτι είχε ακούσει ότι η μπίρα είναι ακριβή στην ιταλική πρωτεύουσα, αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πόσο ακριβή, έστω κι αν επέλεξε να την πιει σε ακριβή περιοχή της πόλης. Ωστόσο, δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια, αλλά πήγε κατευθείαν στο γραφείο του δημάρχου, όπου και κατήγγειλε το γεγονός, με αποτέλεσμα να διεξαχθεί έρευνα για το συμβάν. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ακολούθησε τη συμβουλή ενός «κράχτη» -ξέρετε απ’ αυτούς που διαλαλούν και προσκαλούν τους τουρίστες στα διάφορα καταστήματα και ευδοκιμούν και στη δική μας Πλάκα- για συγκεκριμένη μπιραρία. Αν και συμφώνησε υποτίθεται στα 490 ευρώ, εντούτοις όταν ήρθε ο λογαριασμός, ο μπάρμαν χρέωσε την πιστωτική κάρτα του τουρίστα με 990 ευρώ. Εκείνος φοβήθηκε, έτσι είπε και υπέγραψε, δεδομένου ότι δεν μπορούσε να συνεννοηθεί, αφού κανείς δεν μιλούσε αγγλικά.