Ειναι σαφές ότι η Αθήνα έχει κάνει τα τελευταία χρόνια ό,τι το δυνατόν ώστε να αποφευχθούν εντάσεις στο Αιγαίο και να μην κατηγορηθεί η ελληνική πλευρά απ’ τον «διεθνή παράγοντα» πως δυσκολεύει τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαίκή Ενωση, στην οποία επιθυμεί να ενταχθεί η γείτων χώρα. H Αγκυρα δεν έχει προκαλέσει μετά το 1996 μια κρίση τύπου Ιμίων, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να υπογραμμίζει, με συγκεκριμένες ενέργειες και δηλώσεις, τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, αλλά και την απόφασή της να κρατήσει στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο για λόγους «εθνικής ασφαλείας» της. H κυβέρνηση του κ. K. Καραμανλή πολιτεύεται μετριοπαθώς απέναντι στην Αγκυρα, κρατά ανοικτή τη γραμμή των προσωπικών επαφών με τον Τούρκο πρωθυπουργό και κρατά μια «διακριτική» στάση στο πεδίο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Αγκυρα στην ενταξιακή πορεία της προς την E.E. Ομως το πώς μπορει να συμπεριφερθεί προσεχώς η Τουρκία στο Αιγαίο, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ελεγχθεί από την ελληνικη πλευρά – όσο «μετριοπαθής» κι αν θα ήταν στη συνεχεια η πολιτική της Αθήνας.
Ο γείτονας γίνεται πάλι επικίνδυνος. Τίποτε δεν εξελίσσεται καλά αυτήν την περίοδο στην Τουρκία. Και ήδη η Αγκυρα στρέφει το βλέμμα της προς την Ελλάδα, στέλνοντάς της κάποια πρώτα «μηνύματα» που προδίδουν επιθετικές διαθέσεις, εγείροντας θέματα μουσουλμάνων Θράκης, Ποντίων και ορίων πραγματοποίσης ερευνών στο Αιγαίο. Πρός δυσμάς (Ελλάδα) η Τουρκία εκτιμά πάντοτε πως έχει περιθώρια δημιουργίας εντάσεων και «καταστάσεων», που θα μπορούσε να «αξιοποιήσει» μέσω πολιτικών εκβιασμών σε συναλλαγές της με Ευρωπαίους και Αμερικανούς.
Σήμερα, η εσωτερική πολιτική κατάσταση είναι περίπλοκη έως και «καυτή» στην Τουρκία, η ευρωπαϊκή πορεία της δοκιμάζεται σκληρά, η οικονομία της εμφανίζει αδυναμίες δομικές, που προκαλούν συναλλαγματική κρίση και ταράζουν την τουρκική αγορά. Και βεβαίως το θέμα της Κύπρου είναι τώρα ένα «αγκάθι» που πονάει πολύ την τουρκική ηγεσία στην προσπάθεια της για ομαλές ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς ποιες δυνάμεις θα επικρατήσουν τελικώς στη γείτονα χώρα, όπου οι κεμαλιστές υπερασπιστές του κοσμικού κράτους συγκρούονται τώρα με τους ισλαμιστες, που καλύπτει ως απλώς καλούς «θρησκευόμενους» η παράταξη του Ταγίπ Ερντογάν. Το βέβαιο αυτή την ώρα είναι πως οι κεφαλές του κοσμικού κράτους έχουν ανοίξει πλεόν ευθέως «μέτωπο» κατά του κ. Ερντογάν – ο οποίος επιθυμεί και να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας το φθινόπωρο.Το όλο σύστημα εξουσίας δοκιμάζεται τώρα στην Τουρκία. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, η σημερινή πολιτική ηγεσία της Τουρκίας δεν αποτελεί «σταθερά» για την ελληνική εξωτερική πολιτική. O κ. K. Καραμανλής συζητά με τον κ. Ερντογάν, εξαντλεί τώρα κάθε περιθώριο για ένα (όχι χωρίς διακινδύνευση) «άνοιγμα» προς την Αγκυρα με στόχο ένα κάποιο διάλογο μαζί της, αλλά δεν ελπίζει σε πολλά. O κίνδυνος για ενδεχόμενα «ξεσπάσματα» της Τουρκίας στη γραμμή Αιγαίου-Θράκης είναι ορατός.
(Ο πρωθυπουργός έχει «σημειώσει» ότι ο συνομιλητής του, κ. Ερντογάν, παρά τα πολύ φιλικά λόγια που του απευθύνει στις τετ α τετ συναντήσεις τους, συστηματικά αποφεύγει να απαντήσει αν δέχεται ή οχι την από διετίας περίπου διατυπωμένη ιδέα του για μια ελάχιστη διμερή «συμφωνία αρχών» στα μείζονα προβλήματα του Αιγαίου, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ενεργοποίηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.)
Τονίζει τις διαφορές
Ο γείτονας εμφανίζεται λοιπόν και πάλι επικίνδυνος. H Τουρκία τονίζει πάλι αυτόν τον καιρό με διάφορους τρόπους ότι μόνο με το Αιγαίο «μισό μισό» θα ήταν δυνατόν να είναι ήρεμα τα νερά του. Και δεν κρύβει πλέον την πρόθεσή της να ανοίξει «θέματα» για τους μουσουλμάνους της Δ. Θράκης. Ετσι, παρά το τυπικώς «καλό κλίμα» στις ελληνοτουρκικες σχέσεις, η Αθήνα, ανήσυχη τώρα, αποφάσισε να συγκεντρώσει πολιτικες δυνάμεις για το ενδεχόμενο της όποιας «κρίσης» θα προκαλούσε η Τουρκία σ’ αυτά τα μέτωπα.
Αλλωστε, την περασμένη εβδομάδα ένα εξαιρετικά ανήσυχο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών κατάφερε να ελέγξει -όχι χωρίς κόπο- διπλωματικά το πρόβλημα που προκλήθηκε από τη διαμαρτυρία της Αγκυρας για την παρουσία στο Αιγαίο γερμανικου ερευνητικού σκάφους, που είχε έρθει, σε συνεννόηση με τις ελληνικές αρχές, για τη διενέργεια σεισμικών ερευνων στα χωρικά και στα διεθνή ύδατα.