Στις 18 Μαρτίου, στο Ποζάρεβατς, ανάμεσα στο πλήθος που παρέστη στην κηδεία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, βρέθηκε ο Αυστριακός συγγραφέας και δραματουργός Πέτερ Χάντκε. Στις 27 Μαρτίου στο γερμανικό περιοδικό Focus, ο Χάντκε δήλωσε ότι «ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν ήταν δικτάτορας». Στις 6 Απριλίου, η γαλλική πολιτική επιθεώρηση Le Nouvel Observateur κατήγγειλε την παρουσία του συγγραφέα στην κηδεία του πρώην προέδρου της Σερβίας. Στα μέσα Απριλίου, η Comedie Francaise, το θέατρο-σύμβολο της Γαλλίας, ανακοίνωσε ότι το έργο του Χάντκε με τίτλο «Ταξίδι στην ηχηρή χώρα ή η Τέχνη της Αμφισβήτησης», που είχε προγραμματιστεί για τον χειμώνα του 2007, δεν θα ανεβεί τελικώς. Επίσημη αιτιολογία, οι θέσεις του Χάντκε υπέρ του Μιλόσεβιτς και της πολιτικής του στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτό ήταν. Αρχισε ένας δημόσιος διάλογος όπου οι δύο πλευρές, υποστηρικτές και πολέμιοι του Χάντκε, επιχειρηματολογούσαν με πάθος. «Δεν μπορούμε να καταδικάζουμε ένα συγγραφέα για τις απόψεις του. Πλήττεται η ελευθερία της έκφρασης», λένε οι μεν, «μα ο Χάντκε είναι ο απολογητής ενός καθεστώτος που ευθύνεται για γενοκτονία στα Βαλκάνια», αντιτάσσουν οι δε.
Τι όμως ακριβώς είπε ο Χάντκε; «Ο κόσμος, ο αποκαλούμενος κόσμος, γνωρίζει τα πάντα για τη Γιουγκοσλαβία, τη Σερβία. Ο κόσμος, ο αποκαλούμενος κόσμος, γνωρίζει τα πάντα για τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Ο κόσμος, ο αποκαλούμενος κόσμος, είναι σήμερα απών όχι μόνον σήμερα και όχι μόνον από εδώ. Γνωρίζω ότι δεν γνωρίζω. Δεν γνωρίζω την αλήθεια. Ομως κοιτώ. Ακούω. Αισθάνομαι. Θυμούμαι. Και γι’ αυτό είμαι σήμερα παρών κοντά στη Γιουγκοσλαβία, κοντά στη Σερβία, κοντά στον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς». Αιχμηρός και σιβυλλικός ο Χάντκε έδωσε ο ίδιος στα μέσα ενημέρωσης το κείμενο αυτό, που εκφώνησε στην κηδεία στο Ποζάρεβατς. Για να λυθούν οι παρεξηγήσεις.
Ο Nouvel Observateur ζήτησε συγγνώμη γιατί στο κείμενο που δημοσίευσε είχε γραφτεί ότι ο συγγραφέας κατέθεσε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στη σορό του Μιλόσεβιτς, ότι ο Χάντκε κράδαινε στη σημαία της Σερβίας και ότι ενέκρινε τη σφαγή των μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα και άλλα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα της εθνοκάθαρσης.
Η επιθεώρηση θεωρεί απαράδεκτη την απόφαση της Comedie Francaise να ακυρώσει το ανέβασμα του έργου του Αυστριακού συγγραφέα όπως αντίστοιχα θα έκρινε απαράδεκτο αν ο εκδοτικός οίκος Gallimard αποφάσιζε να αποσύρει τα βιβλία του Χάντκε επειδή διαφωνεί πολιτικά μαζί του. Ο Μαρκ Μποζονέ, διευθυντής και υπεύθυνος δραματολογίου της Comedie Francaise, δηλώνει στο τρέχον τεύχος του L’ Express ότι η απόφαση που έλαβε είναι απολύτως προσωπική, ότι με όσα είπε, στο Ποζάρεβατς, ο συγγραφέας αμφιβητεί την ικανότητά μας να μάθουμε την αλήθεια και ότι ιστορικοί, δημοσιογράφοι και δικαστές δεν μπορούν να μας δώσουν στοιχεία, αληθή και διασταυρωμένα για το τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς.
Διαπίστωση πρώτη. Στη Γαλλία οι εφημερίδες τολμούν να ζητούν δημοσίως συγγνώμη όταν τα δημοσιεύματά τους είναι ανακριβή. Δεν αποκλείεται να πέσει το κεφάλι του συντάκτη που «διάνθισε» με λυρικές λεπτομέρειες την παρουσία του Χάντκε στο Ποζάρεβατς. Διαπίστωση δεύτερη. Στη Γαλλία τα μέσα ενημέρωσης, με τη θέση που παίρνουν σε ζητήματα πολιτικής και ιδεών, πείθουν το κοινό να ασχοληθεί με αυτά και να λάβει αντιστοίχως θέση. Διαπίστωση τρίτη. Στη Γαλλία ανάγουν σε μείζον θέμα την παρουσία ενός ξένου -μη Γάλλου- συγγραφέα στην κηδεία ενός επίσης ξένου πολιτικού. Απορία: μήπως στη Γαλλία δεν έχουν αντιληφθεί τη σημασία της Εurovision;