Στους αρνητικούς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν το αμερικανικό δολάριο, ήρθε χθες να προστεθεί η επίσημη πλέον ανακοίνωση της κυβέρνησης του Ιράν, για την «εγκατάλειψή» του και την υιοθέτηση του ευρώ, για τη διεκπεραίωση όλων των διεθνών συναλλαγών του. Η απόφαση της Τεχεράνης χαρακτηρίζεται από την πλειοψηφία των αναλυτών ως πολιτική, και είχε κατ’ ουσίαν προαναγγελθεί το Νοέμβριο, όταν ο υπουργός Οικονομικών του Ιράν, κ. Νταβούν Ντανές Τζαφάρι, είχε ανακοινώσει ότι η χώρα του θα επιδίωκε τη χρήση του δολαρίου στο μίνιμουμ. Το δολάριο δέχθηκε ακόμη ένα πλήγμα χθες, όταν δόθηκαν στη δημοσιότητα στοιχεία για το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχόντων λογαριασμών των ΗΠΑ, το οποίο ανήλθε στο ρεκόρ των 225,55 δισ. δολαρίων, το τρίμηνο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου.
Σημαντικές απώλειες
Από τις αρχές του 2006, το δολάριο σημειώνει σημαντικές απώλειες, περίπου 10% έναντι του ευρώ, ενώ έχει επίσης χάσει έδαφος και έναντι άλλων κυρίων νομισμάτων, όπως είναι η στερλίνα, το ελβετικό φράγκο και το γεν. Η υποχώρηση αυτή έχει συνδεθεί τόσο με τη μειούμενη διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια του δολαρίου και – για παράδειγμα – σε εκείνα του ευρώ, όσο και με τα στοιχεία για φέτος αλλά και τις εκτιμήσεις για το 2007, για την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας.
Με μια πρώτη ματιά, οι παράγοντες που συντείνουν στην αποδυνάμωση του αμερικανικού νομίσματος ποικίλλουν ενώ είναι ουσιαστικοί και ισχυροί. Ωστόσο, το νόμισμα έχει επιδείξει αξιοθαύμαστες αντοχές, δεδομένου μάλιστα ότι παρά τις «κακουχίες» δεν έχει καν μέχρι στιγμής καταρρίψει το προηγούμενο χαμηλό ρεκόρ του έναντι του ευρώ, λίγο πάνω από τα 1,36 δολάρια ανά ευρώ. Στα επίπεδα των 1,3075 δολαρίων μάλιστα, αργά χθες το βράδυ, διαπιστώνεται ότι βρίσκεται σε άνετη απόσταση από αυτά. Εναντι μάλιστα ορισμένων νομισμάτων, όπως είναι το δολάριο Καναδά, το αμερικανικό νόμισμα εμφανίζεται ισχυρό.
Πέραν το ότι παραμένει το βασικό αποθεματικό νόμισμα παγκοσμίως, το δολάριο βρίσκει αυτήν την περίοδο στήριξη για δύο βασικούς «διαρθρωτικούς» λόγους. Πρώτον, διότι έχοντας υποστεί σημαντικές ρευστοποιήσεις στο πρόσφατο παρελθόν, γνωρίζει τώρα ζήτηση για τεχνικούς λόγους εν όψει του τέλους του έτους. Δεύτερον, διότι μία βασική αδυναμία της αμερικανικής οικονομίας αποτελεί μέρος της δύναμης του δολαρίου. Το γεγονός ότι πολλές κεντρικές τράπεζες, ιδιαιτέρως στην Ασία, διατηρούν τεράστια ποσά σε δολάρια, επενδύοντας π.χ. σε αμερικανικά ομόλογα – κάτι το οποίο έχουν απόλυτη ανάγκη οι ΗΠΑ για να μπορούν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν το τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου τους τρεχόντων λογαριασμών – ενδυναμώνει παραδόξως τη θέση του δολαρίου· εάν αυτό καταρρεύσει, ή έστω και αν χάσει σημαντικό έδαφος ανεξέλεγκτα, δεν θα τρίξουν μόνον τα θεμέλια της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας.
Φημολογία για Κίνα
Οι εκτιμήσεις για το 2007 αναφέρονται στην υποχώρηση του δολαρίου, πιθανόν έως και στα 1,40 ανά ευρώ. Οι φήμες στις αγορές είναι σε ορισμένες περιπτώσεις τρομακτικές, και είναι χαρακτηριστικό χθεσινό δημοσίευμα στο Διαδίκτυο, σύμφωνα με το οποίο αξιωματούχοι στο Πεκίνο δήλωσαν την περασμένη εβδομάδα την πρόθεσή τους να εγκαταλείψουν ταχέως το δολάριο, σε μία προσπάθεια να μην υποστούν «οικονομική καταστροφή, καθώς αυτό θα καταρρέει». Και όμως, το Πεκίνο μόλις προ ημερών έδωσε το πράσινο φως για νέες, αθρόες αγορές ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου… Δύσκολο, για οποιονδήποτε, να ανοίξει ένα παιχνίδι ρωσικής ρουλέτας…