Το 2006 ξεκίνησε με τον παγκόσμιο σάλο για τα «ασεβή» σκίτσα δανικής εφημερίδας εναντίον του Μωάμεθ, για να κλείσει με έναν ιδιόμορφο «πόλεμο κατά των Χριστουγέννων». Στο Λονδίνο, μαθητές τιμωρήθηκαν ως «ρατσιστές» επειδή επέμειναν να ανταλλάσσουν χριστουγεννιάτικες κάρτες παρά τη σχετική απαγόρευση, η οποία είχε στόχο να μη θιγούν Πακιστανοί συμμαθητές τους. Στο αεροδρόμιο του Σιάτλ, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα αποσύρονται ύστερα από διαμαρτυρίες ραβίνου. Ενώσεις πολιτικών ελευθεριών μηνύουν νεαρούς επειδή τραγούδησαν χριστουγεννιάτικα τραγούδια, και ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ αναγκάζεται να απευθύνει δημόσια έκκληση για τη σωτηρία της χριστουγεννιάτικης φάτνης, η οποία έχει σχεδόν εξαφανισθεί από τη δημόσια θέα. Ενθεν και ένθεν του Ατλαντικού, οι υπερβολές του «πολιτικώς ορθού» απειλούν, στο όνομα μιας ακραίας αντίληψης για τον σεβασμό των μειονοτήτων, να αφαιρέσουν τη χαρά και τη μαγεία των Χριστουγέννων, μετατρέποντας μια γιορτή αγάπης και αλληλεγγύης σε ένα ακόμη πεδίο πολιτιστικών συγκρούσεων. Κατά κάποιο τρόπο, τα Χριστούγεννα αναδεικνύονται σε απροσδόκητη, «παράπλευρη απώλεια» των πολέμων στη Μέση Ανατολή, καθώς οι Αρχές της Δύσης επιχειρούν να εξευμενίσουν τις μουσουλμανικές κοινότητες με εντελώς άτοπους και ατελέσφορους τρόπους. Η εξαφάνιση του Αη Βασίλη από πολλές δυτικές μεγαλουπόλεις καταλήγει να συμβολίζει την κρίση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών.
Χάνεται η μαγεία των Χριστουγέννων
57" χρόνος ανάγνωσης
